پژوهشهای بذر ایران

به منظور گسترش فصل کشت و افزایش توانایی رشد در مناطق نیمه گرمسیر، اثر مواد مختلف پرایمینگ همچون پلی‌اتیلن گلایکول، آب مقطر، اسید سالیسیلیک، کلرید سدیم و ویتامین B1 بهمراه حذف شیمیایی پریکارپ با اسید سولفوریک بر خصوصیات رشدی اسفناج تحت تنش درجه حرارت بالا (25، 30 و°C35 ) بررسی گردید. نتایج نشان دادند که پیش تیمار ویتأمین B1 و پلی‌اتیلن گلایکول بعد از حذف شیمیایی پریکارپ با اسید سولفوریک 9 مولار سبب افزایش درصد جوانه‌‌زنی تحت تنش درجه حرارت بالا 25 و °C30 گردید. همچنین به منظور بررسی اثر مواد مختلف پرایمینگ بر بذور اسفناج در دمای مطلوب زمستان آزمایش‌‌هایی در گلخانه و مزرعه واقع در شهرستان میناب اجرا گردیدند. نتایج حاصل از کشت گلخانه‌‌ای نشان داد که بذور پرایم شده با آب، ویتأمین B1 و پلی‌اتیلن گلایکول بیشترین مقدار سبز شدن را در شرایط گلخانه با درجه حرارت °C19 داشتند. همچنین بذور تیمار شده با این تیمارها طول ساقه و ریشه بیشتری نسبت به سایرین داشتند. نتایج حاصل از کشت مزرعه‌‌ای نیز نشان داد که گیاهان حاصل از بذور تیمار شده با ویتأمین B1، کلرید سدیم و آب بیشترین مقدار عملکرد برگ را بخود اختصاص دادند. لذا پیشنهاد می‌‌گردد برای تایید نتایج آزمایشگاه، آزمایش‌‌های مزرعه‌‌ای با شرایط کشت با تاخیر (دمای بالا) با استفاده از پیش تیمار های ویتأمین B1 و پلی‌اتیلن گلایکول صورت پذیرد.

تنش شوری یکی از گسترده‌ترین تنش‌های محیطی بوده و عامل محدود کننده‌ رشد و نمو گیاهان زراعی است. یکی از محدودیت‌های اصلی تولید برنج، تنش شوری است. در همین راستا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سطوح شوری پائین (5/7، 15، 5/22 میلی‌مولار) و بالا (75 ،150، 225 و 300 میلی‌مولار) به‌همراه شاهد به عنوان فاکتور اول و نه رقم برنج (دولار، حسن‌سرایی، موسی‌طارم، کامفیروز، لنجان عسکری، غریب، دم‌سیاه ممسنی، 304، چمپای محلی یاسوج) به‌عنوان فاکتور دوم با سه تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه یاسوج در سال 1390 انجام شد. نتایج نشان دادند که در سطوح شوری بالا (بیش از 75 میلی‌مولار) رقم حسن‌سرایی با حداکثر درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی و طول ساقه‌‌چه نسبت به شوری‌‌های اعمال‌شده متحمل است و رقم دم‌سیاه ممسنی با حداقل صفات مزبور کمترین تحمل را داراست؛ ولی در سطوح شوری پایین (کمتر از 5/22 میلی‌مولار) با این که ارقام حسن‌سرایی به همراه لنجان و موسی‌طارم بیشترین درصد جوانه‌زنی را دارند؛ ولی حداکثر سرعت جوانه‌زنی به رقم موسی‌طارم و حداکثر طول ساقه‌‌چه به رقم غریب تعلق دارد. بنابراین، از نظر درصد جوانه‌زنی، رقم حسن‌سرایی برتر است؛ ولی از نظر حداکثر درصد و سرعت جوانه‌زنی، رقم موسی‌طارم برتر ‌بود. پس در تنش شوری بالا نباید فقط به درصد جوانه‌‌زنی متکی بود، بلکه باید به سرعت جوانه‌‌زنی نیز توجه داشت ولی در تنش شوری پایین به علت عدم تمایز ارقام با درصد جوانه‌زنی باید صفات سرعت جوانه‌زنی و وزن خشک ساقه‌چه بیشتر مورد توجه باشند.