جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای ریشه­ چه

بهمن فاضلی نسب، حمیده خواجه، رامین پیری، زهرا مرادیان،
جلد 9، شماره 2 - ( 12-1401 )
چکیده

چکیده مبسوط
مقدمه: بالنگو با نام علمی (Lallemantia royleana L.) گیاهی علفی و یکساله از خانواده نعناع در مناطق مختلف کشورهای اروپایی، خاورمیانه و به ویژه ایران است.  گوار با نام علمی Cyamopsis tetragonoloba L. گیاهی از خانواده بقولات است. ویژگی مشترکی بین این دو گیاه صمغ­های هیدروکلوئیدی است که با جذب آب و افزایش گرانروی و یا تشکیل ژل در فاز آبی باعث پایداری برخی امولسیون­های غذایی می­شوند. ایران به دلیل دارا بودن پوشش گیاهی متنوع و غنی، قابلیت تولید انواع بی­شماری از صمغ­های گیاهی را دارا می­باشد و بسیاری از دانه­ها همچون بالنگو و گوار حاوی صمغ­های با ارزشی هستند. با توجه به کاربردهای مهم درمانی و صنعتی دو گیاه گوار و بالنگو  و نیاز به اطلاعات و گزارش­های بیشتر در مورد تعیین بهترین سطح اسید هیومیک و تحمل به تنش شوری این گیاهان، هدف از انجام این پژوهش بررسی تحمل دو گیاه بالنگو و گوار به تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی و مراحل ابتدایی رشد دو گیاه و کاربرد اسید هیومیک بود. 
مواد و روش­ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1400  انجام گردید. در این آزمایش تنش شوری با استفاده از کلرید سدیم در سطوح شاهد (عدم شوری)، 70، 140، 210 میلی‌مولار و اسید هیومیک با سطوح (0، 40، 80 و 120 میلی‌گرم بر لیتر) مورد بررسی قرار گرفت.  به هر پتری که حاوی 25 بذر بود، محلول اسیدهیومیک در سطوح مختلف شوری اضافه شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش درصد جوانه­زنی، طول ریشه­چه، طول ساقه­چه، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه گوار شد. در این گیاه، با افزایش سطح تنش شوری به 210 میلی‌مولار، 34/35 درصد جوانه­زنی نسبت به شاهد کاهش یافت و با افزایش شدت تنش از سطح 140 میلی‌مولار، کاهش معنی­داری در درصد جوانه­زنی مشاهده شد. بیش­ترین طول ساقه­چه بالنگو در تیمارهای شوری 70 میلی‌مولار و سطح کودی 40 میلی‌گرم بر لیتر و بیش‌ترین طول ریشه­چه در گیاه بالنگو از تیمار 40 میلی‌گرم بر لیتر اسید هیومیک در سطح تنش شوری 70 میلی‌مولار بدست آمد. هم­چنین نتایج نشان داد که بیش­ترین طول ریشه­چه (46/1 سانتی‌­متر)  در گیاه گوار به ترتیب مربوط به پیش­تیمار اسید هیومیک در شرایط شوری 70 و 140 میلی‌مولار در سطوح کودی 40 و 80 میلی‌گرم بر لیتر بود.
نتیجه­ گیری: به طور کلی می­توان اظهار داشت شاخص‌های جوانه­زنی کاهش محسوسی در شرایط تنش داشتند و این امر مبین آن است که اسید هیومیک به‌عنوان یک پیش‌تیمار مناسب می‌تواند شاخص‌های رشدی گیاهچه گیاهان بالنگو و گوار را در شرایط تنش و بدون تنش بهبود دهد. با کاربرد اسید هیومیک در همه سطوح شوری به جز 210 میلی­مولار شاخص­های جوانه­زنی در دو گیاه مذکور  در وضعیت مطلوبی قرار داشتند.

جنبه ­های نوآوری:
1- آستانه تحمل به تنش شوری در دو گیاه گوار و بالنگو بررسی شد.
2- کود اسید هیومیک در این تحقیق باعث تعدیل اثرات مخرب تنش شوری در دو گیاه گوار و بالنگو شد.

وحید محصلی، محمود ایزدی، محمدهادی روحیان،
جلد 9، شماره 2 - ( 12-1401 )
چکیده

چکیده مبسوط
مقدمه: عدس­ الملک گیاهی دولپه، یکساله و دگر گرده­افشان بوده که بطور عمده در ایران در استان­های فارس، خوزستان و آذربایجان شرقی یافت می­ شود. بذر این گیاه در درمان کلسترول و قند خون کاربرد دارد. تنش­های غیرزنده مانند شوری از عوامل مهم در کاهش رشد گیاهان به شمار می­ روند. هر چند شوری می­ تواند بر رشد گیاه تاثیر بسزایی داشته باشد اما شدت آن به طول مدت شوری، نوع املاح، گونه گیاهی و مرحله رشد گیاه وابسته است. در فرآیند جوانه­ زنی بذر بیشترین اثر تنش شوری بر درصد و سرعت جوانه ­زنی و طول ریشه­ چه و ساقه ­چه در گیاه می ­باشد زیرا افزایش غلظت یون در محیط رشد گیاه سبب پایین آمدن پتانسیل آب محیط شده و همچنین برخی از یون­ها سبب بروز سمیت در گیاهان می­ گردند. لذا بررسی وضعیت جوانه ­زنی گیاهان در شرایط تنش شوری و کاربرد ترکیباتی مانند اسید سالیسیلیک در جهت افزایش مقاومت گیاهان به تنش در مناطق شور می­ تواند راهنمای کشت گیاهان در شرایط فوق باشد. به همین منظور مطالعه اثر اسید سالیسیلیک بر جوانه­زنی و پارامترهای رشد عدس ­الملک در شرایط شوری به عنوان هدف این تحقیق در نظر گرفته شد.
مواد و روش­ها: آزمایش حاضر بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در شرایط ژرمیناتور در آزمایشگاه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل 5 سطح تنش شوری (پتانسیل­های اسمزی صفر، 3/0 -، 6/0 -، 9/0 - و 2/1 - مگاپاسکال) و 3 سطح اسید سالیسیلیک  (صفر، 1 و 2 میلی­مولار) که بذرها به مدت 24 ساعت در محلول مربوطه خیسانده شد بودند. پس از اتمام دوره آزمایش (هشت روز)، درصد و سرعت جوانه­ زنی، ضریب سرعت جوانه ­زنی، شاخص بنیه بذر، طول و وزن تر و خشک ریشه­ چه و ساقه­ چه اندازه ­گیری و محاسبه گردید.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که کلیه پاسخ­های گیاهی تحت تاثیر پتانسیل­های اسمزی مختلف کاهش معنی­ داری در سطح یک درصد در مقایسه با نمونه شاهد را نشان دادند. درصد جوانه­ زنی 11/91 درصد به ­عنوان بالاترین میانگین جوانه­ زنی در شرایط عدم تنش شوری و با کاربرد 1 میلی­ مولار اسید سالیسیلیک  بدست آمد. در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﻴﻦ میانگین­های مربوط به اثر اسید سالیسیلیک، کمترین میانگین طول ساقه­ چه (35/6 میلی­متر) مربوط به تیمار شاهد و بیشترین آن (88/10 میلی­متر) مربوط به محلول 1 میلی­مولار اسید سالیسیلیک  بدست آمد که بیانگر 34/71 درصد افزایش می­ باشد. همچنین خیساندن بذرها توسط اسید سالیسیلیک  باعث 98/84 درصد افزایش در وزن تر ریشه­چه شد. افزایش سطح تنش شوری به ­ترتیب سبب 30/96 و 62/94 درصد کاهش در میانگین­های وزن خشک ریشه ­چه و ساقه ­چه گردید.
نتیجه­ گیری: خیساندن بذرهای عدس­ الملک بومی طالخونچه اصفهان توسط اسید سالیسیلیک  باعث بهبود جوانه­ زنی در شرایط تنش شوری گردید. بنابراین قرار دادن بذرها قبل از کاشت در محلول یک میلی­ مولار اسید سالیسیلیک می­ تواند جهت بهبود جوانه­ زنی بذر عدس ­الملک تحت شرایط تنش شوری  مورد استفاده قرار گیرد.  

جنبه ­های نوآوری:
1-­ مناسب­ترین غلظت اسید سالیسیلیک  جهت خیساندن بذر به منظور افزایش مقاومت گیاهان به تنش شوری غلظت یک میلی­مولار می­باشد.
2-­ خیساندن بذر عدس­الملک در محلول اسید سالیسیلیک  قبل از کاشت سبب افزایش در جوانه­زنی، شاخص بنیه بذر و طول و وزن ریشه­چه و ساقه­چه در شرایط تنش شوری و همچنین در شرایط غیر شوری می­گردد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پژوهشهای بذر ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Seed Research

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.