جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای جوانه­ زنی
تأثیر هیدروپرایمینگ و پیری بذر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و بیوشیمیایی بذر لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris) تحت تیمار شوری
مجید قنبری، سید علی محمد مدرس ثانوی، علی مختصی بیدگلی، پرنیان طالبی سیه سران،
جلد 4، شماره 2 - ( 12-1396 )
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ و پیری بذر بر ویژگی­های جوانه­ زنی و آنزیمی بذر لوبیا چیتی تحت­ تأثیر شوری به­ صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو گروه بذر، طبیعی و پیر، دو تیمار شاهد و هیدروپرایمینگ و شش تیمار شوری صفر، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی­زیمنس بر متر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین متوسط زمان و درصد جوانه­ زنی، طول ساقه­ چه و بنیه بذر در تیمار شاهد (آب مقطر) و هیدروپرایمینگ و همچنین، بیشترین طول ریشه­ چه و درصد آب بافت گیاهچه در تیمار شاهد (آب مقطر) و بذر پیر به­ دست آمد. همچنین از نظر وزن خشک ریشه­ چه، در شوری 4 دسی‌زیمنس بر متر و بذر طبیعی هیدروپرایمینگ بیشترین مقدار مشاهده شد. بیشترین میزان وزن خشک ساقه­ چه در شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر و ضریب آلومتریک در شوری 8 دسی‌زیمنس بر متر به­ ترتیب برای بذر طبیعی و بذر پیر بدون هیدروپرایمینگ مشاهده گردید. با افزایش سطوح تنش شوری و پیری بذر میزان مالون دی آلدهید افزایش یافت و از میزان فعالیت آنزیم­های جوانه ­زنی، درصد جوانه­ زنی و رشد گیاهچه کاسته شد. هیدروپرایمینگ بذر موجب کاهش پراکسیداسیون غشای سلولی و به ­طور کلی سبب بهبود سرعت و یکنواختی جوانه­ زنی، بنیه بذرهای پیر و طبیعی هم در شرایط شوری و هم در شرایط مطلوب گردیده است. در نتیجه هیدروپرایمینگ باعث افزایش تحمل به شوری بذر لوبیا در مرحله جوانه­ زنی و افزایش قدرت جوانه‌زنی بذرهای انبارداری شده جهت کشت مؤثر گردید.

 
جنبه‌های نوآوری
  1. تأثیر هیدروپرایمینگ در بازیابی قدرت جوانه­زنی بذر انبارداری شده لوبیا چیتی تحت شرایط شور.
  2. تأثیر هیدروپرایمینگ در افزایش تحمل بذر لوبیا چیتی به شرایط انبارداری و تنش شوری.
  3. تأثیر انباداری بذر لوبیا چیتی بر تغییرات بیوشیمیایی و فعالیت­های آنزیمی در شرایط تنش شوری.

کمی‌سازی و تحلیل واکنش‌های جوانه‌زنی علف‌هرز مهاجم آمبروزیا (Ambrosia psilostachya) به دما و شرایط پتانسیل رطوبتی مختلف
محبوبه شهبازی، جعفر اصغری، بهنام کامکار، ادریس تقوای سلیمی،
جلد 10، شماره 2 - ( 12-1402 )
چکیده
چکیده مبوسط
مقدمه: جوانه ­زنی از مهم­ترین مراحل نمو یک گیاه و تعیین­کننده­ی موفقیت ظهور یک علف‌هرز در یک بوم نظام زراعی می­باشد، زیرا اولین مرحله­ای است که در آن علف‌هرز به رقابت جهت تصاحب یک آشیانه­ ی اکولوژیک می­ پردازد. عوامل محیطی مختلف از جمله دما و رطوبت، جوانه­ زنی بذرهای علف‌هرز را تحت تأثیر قرار می­دهند. روش‌های مدل‌سازی، قابلیت پیش‌بینی جوانه‌زنی، ظهور گیاهچه و استقرار گونه‌های علف ‌ هرز را دارند. توانایی پیش­ بینی جوانه­ زنی علف­های­هرز در پاسخ به شرایط محیطی جهت توسعه­ ی برنامه­ های کنترل­ محور بسیار موثر است. پژوهش حاضر با هدف تعیین دمای ویژه  جوانه‌زنی و همچنین ارزیابی بهترین مدل جهت کمی­ سازی واکنش سرعت جوانه­ زنی بذر علف‌هرز آمبروزیا تحت شرایط تنش رطوبتی مختلف طراحی و اجرا شد.
مواد و روش­ها: آزمایش به ­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل دما با هشت سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سلسیوس) و پتانسیل رطوبتی با شش سطح (صفر، 3/0-، 6/0-، 9/0-، 2/1-و 5/1- مگاپاسکال) بودند. برای کمّی ­­سازی واکنش سرعت جوانه­ زنی بذر آمبروزیا به دما از سه مدل رگرسیون غیرخطی دندان مانند، بتا و دو تکه­ ای استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد تأثیر دما، پتانسیل رطوبتی و برهمکنش آن­ها بر حداکثر جوانه­ زنی، سرعت جوانه­ زنی و زمان لازم برای رسیدن به 10، 50 و 90 درصد جوانه ­زنی معنی­ دار بود. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش دما از 10 تا 25 درجه سلسیوس، درصد و سرعت جوانه ­زنی افزایش یافت و با منفی­ تر شدن پتانسیل رطوبتی، درصد و سرعت جوانه­ زنی کاهش یافت. در مقایسه سه مدل استفاده شده با توجه به پارامترهای جذر میانگین مربعات، ضریب تبیین، ضریب تغییرات و ضرایب a و b مناسب­ترین مدل جهت تخمین دماهای ویژه جوانه‌زنی آمبرزویا مدل بتا  بود. دمای پایه، دمای مطلوب و سقف با استفاده از مدل بتا به­ترتیب 88/3، 25 و 40 درجه سلسیوس بود.
نتیجه­ گیری: استفاده از مدل­  بتا جهت کمّی­‌سازی  پاسخ جوانه­ زنی بذر آمبروزیا به سطوح مختلف پتانسیل رطوبتی در دماهای مختلف دارای نتایج قابل قبولی بود؛ بنابراین با استفاده از خروجی این مدل­ در دماهای مختلف می­ توان سرعت جوانه­ زنی را در پتانسیل­ های مختلف رطوبتی پیش­ بینی نمود.

جنبه‌های نوآوری:
1- دماهای ویژه جوانه‌زنی و تأثیر پتانسیل رطوبتی بر علف‌هرز آمبروزیا بررسی شد.
2- مدل‌های مختلف برای کمّی ‌سازی واکنش سرعت جوانه‌زنی به دما و پتانسیل‌های مختلف رطوبتی برآورد شد.

بررسی شرایط بهینه دما، نور، مدت و بستر کشت برای جوانه‌زنی بذر سه گونه سالیکورنیا
آیدین حمیدی، بیتا اسکوئی، علی شایانفر،
جلد 11، شماره 2 - ( 12-1403 )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه: سالیکورنیا گیاهی شورپسند است که کشت آن برای اصلاح اراضی شور و تولید علوفه از آن از اهمیت برخوردار است. جوانه­ زنی بذر به­ دلیل نقش کلیدی آن در استقرار جمعیت گیاهی همیشه مورد توجه بوم­شناسان ­گیاهی بوده است. همچنین به­ علت اهمیت این فرآیند در گواهی بذر، این پدیده مورد توجه متخصصین کنترل و گواهی بذر است. دما و دسترسی به رطوبت کافی و نیز وجود نور در گونه ­های حساس به نور برای جوانه­زنی بذر از مهم­ترین عوامل طبیعی برای رخداد جوانه ­زنی بذر محسوب می­ گردند. همچنین مدت زمان لازم برای جوانه زنی بذر و رشد اولیه کافی گیاهچه برای تعیین قابلیت جوانه ­زنی بالقوه بذر مهم است. از این­رو تعیین دما، نیاز یا عدم نیاز به نور و نیز مدت زمان لازم برای جوانه ­زنی و  نیز بستر مناسب برای کاشت بذرها در فرآیند آزمون­ های آزمایشگاهی گواهی بذر از اهمیت به ­سزائی برخوردار هستند. این آزمایش به منظور بررسی شرایط بهینه دما، نور، مدت و بستر کشت برای جوانه‌زنی بذر سه گونه سالیکورنیا انجام شد.
مواد و روش‌ها: بررسی اولیه برای تعیین نیاز جوانه‌زنی بذر گیاه سالیکورنیا پرسیکا، پرسپولیتانا و بیگلوی به نور، مدت زمان و بسترهای کشت مناسب برای آزمون جوانه‌زنی استاندارد، یک آزمایش مقدماتی  انجام شد. با توجه به عدم مشاهده تفاوت درصد گیاهچه‌های ظاهر شده در معرض نور و تاریکی (بذرهای گونه‌های مورد بررسی سالیکورنیا تحت شرایط روشنایی و بدون نور جوانه زدند) و نیز رسیدن به حداکثر جوانه‌زنی بذرها در مدت 7 و 12 روز در بسترهای کشت بین کاغذ جوانه‌زنی (BP) و روی کاغذ جوانه‌زنی (TP)، در دماهای 20 و 25 به‌صورت ثابت و دمای 25-20 درجه سلسیوس متناوب (16- 8 ساعت / روز- شب)، آزمایش اصلی تحت این شرایط به اجرا درآمد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بذرهای گونه بیگلوی دارای بیشترین درصد گیاهچه­های عادی در دمای 25 درجه سلسیوس به­صورت ثابت در مدت 7 روز در بستر کشت روی کاغذ جوانه­زنی (TP) بودند. همچنین بذرهای گونه پرسیکا دارای بالاترین درصد گیاهچه‌های عادی در دمای 20-25 درجه سلسیوس متناوب به­مدت 7 روز در بستر کشت روی کاغذ جوانه­ زنی (TP) بودند. بذرهای گونه پرسپولیتانا در دمای 20 درجه سلسیوس به­ صورت ثابت به­ مدت 7 روز روی بستر کشت کاغذ جوانه­زنی (TP) از بیشترین درصد گیاهچه­ های عادی برخوردار بودند. در دماهای جوانه­ زنی و بسترهای کشت مورد بررسی در هر دو مدت جوانه ­زنی به­ ترتیب بذرهای گونه پرسیکا، بیگلوی و پرسپولیتانا درصد گیاهچه­ های عادی بالاتری داشتند.
 نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، بذرهای گونه­های مورد بررسی سالیکورنیا برای جوانه­زنی به نور نیاز نداشتند. همچنین گونه ­های بررسی­شده سالیکورنیا در این تحقیق از لحاظ دما، مدت و بستر کشت بهینه برای آزمون جوانه­ زنی استاندارد با یکدیگر تفاوت معنی­دار داشتند. به ­طوری­که دمای بهینه برای جوانه ­زنی بذرهای گونه پرسیکا دمای متناوب و دمای بهینه برای جوانه ­زنی بذرهای گونه­ های بیگلوی و پرسپولیتانا دمای ثابت بود. دمای ثابت برای جوانه­زنی بذرهای گونه بیگلوی بیش از دمای ثابت برای جوانه­ زنی بذرهای گونه پرسپولیتانا بود. همچنین بستر کشت روی کاغذ جوانه ­زنی (TP) برای آزمون جوانه ­زنی استاندارد هر سه گونه مناسب بود.

جنبه‌های نوآوری:
  1. جوانه ­زنی بذرهای گونه­های مورد بررسی سالیکورنیا نیازمند به نور نبود.
  2. پاسخ جوانه ­زنی بذرهای گونه­های مورد بررسی سالیکورنیا به دما و مدت زمان جوانه‌زنی مطلوب متفاوت بود.
  3. گونه­ های مورد بررسی سالیکورنیا ازلحاظ بستر کشت مناسب برای جوانه زنی بذر تفاوت معنی­داری نداشتند.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پژوهشهای بذر ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Seed Research

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.