این پژوهش به‌منظور مطالعه اثر هورمون‌های رشد آلی اسید جاسمونیک و اسید هیومیک بر برخی شاخص‌های جوانه‌زنی چای ترش تحت تنش شوری، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در چهار سطح (0، 70، 140 و 210 میلی‌مولار)، عامل دوم شامل اسید جاسمونیک در چهار سطح (0، 50، 150 و 200 میلی‌مولار) و عامل سوم شامل اسید هیومیک در سه سطح (0، 40 و 80 میلی‌مولار) بود. نتایج نشان داد که سطوح مختلف شوری بر تمامی صفات موردبررسی به جز نسبت ساقه‌چه به ریشه‌چه اثر معنی‌داری داشت. با افزایش شدت تنش شوری از 70 به 210 میلی‌مولار درصد جوانه‌زنی (39 درصد)، سرعت جوانه‌زنی (55 درصد)، وزن‌تر و خشک گیاهچه (45 درصد)، طول ریشه‌چه (30 درصد) و ساقه‌چه (42 درصدی)، طول گیاهچه (37 درصد) و شاخص طولی (67 درصد) و وزنی بنیه (61 درصد) نسبت به شاهد کاهش یافت، اما شاخص طولی بنیه افزایش یافت. استفاده از اسید جاسمونیک و اسید هیومیک بر میزان صفات موردبررسی تأثیر معنی‌دار داشت. برهم‌کنش سه‌جانبه شوری و هورمون بر روی صفات وزن‌تر و خشک گیاهچه، طول ریشه‌چه، درصد جوانه‌زنی، شاخص وزنی بنیه و متوسط زمان لازم 50 درصد جوانه‌زنی معنی‌دار شد. با توجه به اینکه بیشترین میزان طول ریشه‌چه، وزن‌تر و وزن خشک گیاهچه متعلق به برهم‌کنش اسید هیومیک و اسید جاسمونیک در عدم حضور شوری بوده و از طرفی نیز در حضور 80 میلی مولار اسید هیومیک، گیاه چای ترش می‌تواند تا 140 میلی مولار شوری را تحمل کند و دچار کاهش طول ریشه‌چه نشود و با افزایش اسید جاسمونیک (200 میلی مولار) نیز جوانه‌زنی بیشتر شده، لذا می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از برهم‌کنش اسید جاسمونیک و اسید هیومیک می‌تواند هم میزان جوانه‌زنی را بهبود بخشد و هم با افزایش طول ریشه‌چه به گیاه کمک کرده تا بهتر بتواند شرایط کم‌آبی را تحمل کند.
جنبه‌های نوآوری:
1- اسید جاسمونیک و اسید هیومیک میزان جوانه‌زنی بذر چای ترش را در تنش شوری افزایش داد.
2- اسید جاسمونیک و اسید هیومیک میزان طول ریشه‌چه چای ترش را در تنش اسمزی افزایش داد.
