ماجد چعب، محمد علی ابراهیمی، سارا قزلباش، نسیم زرین پنجه،
جلد 8، شماره 2 - ( (پاییز و زمستان) 1400 )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه: گیاه دمگاوی از گونههای درختچهای ارزشمند بومی و سازگار در ماسهزارهای مناطق مرکزی ایران است که علاوه بر ایفای نقش مهم در پوشش بیابانی به منظور حفاظت خاک، چرای دام و تولید علوفه، به عنوان گیاهی دارویی نیز حائز اهمیت است. از آن جایی که جوانهزنی بذر این گیاه به دلیل داشتن پوستهای سخت به راحتی انجام نمیگیرد، لذا در این تحقیق برای اولین بار از روش کشت بافت و استقرار بذر در محیط کشت درون شیشهای به منظور غلبه بر مشکلات جوانهزنی گیاه دمگاوی استفاده شده است.
مواد و روشها: بذرهای بدون خراش، بذرهای خراش داده شده و جنین بذر گیاه دمگاوی به عنوان ریزنمونههای مختلف، پس از تیمار گندزدایی سطحی در دو نوع محیط کشت (MS و MS به همراه مخلوطی از اسیدهایآمینه) و همچنین در دو نوع تیمار نوری (16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی و دیگری 24 ساعت تاریکی مطلق)، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در شش تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت درصد جوانهزنی (10 روز پس از کشت بذر) و طول نوساقه رشد یافته (30 روز پس از جوانه زنی بذر) اندازهگیری شدند.
یافتهها: نتایج بهدست آمده مبین معنیدار بودن تأثیر تیمارهای مورد بررسی روی برخی صفات جوانهزنی درون شیشهای بود. مشخص شد که کاشت جنین بذر در محیط کشت MS به همراه ترکیبی از اسید هایآمینه در دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی، بهترین تیمار از نظر درصد جوانهزنی بذرها (83/78%) و طول نوساقه جوانهزده (83/44 میلیمتر) میباشد.
نتیجه گیری: از روش کشت درون شیشهای میتوان جهت بهبود جوانهزنی و تولید پایههای بذری این گیاه استفاده نمود.
جنبههای نو آوری:
1- روش شکست خواب بذور گیاه دمگاوی معرفی شد.
2- روش ضدعفونی بذور دمگاوی جهت کشت درون شیشهای معرفی گردید.
3- ترکیبات محیط کشت درون شیشهای به منظور جوانهزنی سریع و کار آمد بذور گیاه دمگاوی معرفی شد.