جلد 7، شماره 1 - ( (بهار و تابستان) 1399 )
سال1399، جلد7 شماره 1 صفحات 37-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rostami M, Fallah S, Abassi Surki A, Rafieoalhosseini M. (2020). Improving the Emergence, Growth and Some Physiological Parameters of Canola (Brassica napus) by Leaching of Allelopathic Compounds of Soybean, Black Cumin, Dragonhead and Dill Residue. Iranian J. Seed Res.. 7(1), : 2 doi:10.29252/yujs.7.1.23
URL: http://yujs.yu.ac.ir/jisr/article-1-356-fa.html
URL: http://yujs.yu.ac.ir/jisr/article-1-356-fa.html
رستمی مرضیه، فلاح سینا، عباسی سورکی علی، رفیعی الحسینی محمد. بهبود سبز شدن و برخی مؤلفه‌های رشدی و فیزیولوژیکی کلزا (Brassica napus) با آبشویی ترکیبات دگرآسیب بقایای سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید پژوهشهای بذر ایران 1399; 7 (1) :37-23 10.29252/yujs.7.1.23
دانشگاه شهرکرد ، falah1357@yahoo.com
چکیده: (5302 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه: گیاهان بسیاری از مواد شیمیایی فعال زیستی را از بخش‌های مختلف مانند برگ، ساقه و ریشه از طریق سازوکار‌های مختلف به محیط پیرامون خود منتشر می‌کنند. این مواد شیمیایی زیست فعال اغلب به عنوان مواد آللوشیمیایی نامیده می‌شوند. ترکیبات دگرآسیب نقش عمده‌ای در کاهش رشد و جوانه‌زنی محصولات زراعی دارند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه اثر آبشویی بر کاهش سمیت چهار گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید بر سبز شدن و رشد اولیه کلزا مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1395 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل شامل چهار نوع گیاه پیش کاشت (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یکبار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. تیمار بدون آبشویی به منظور یکسان بودن رطوبت محیط از کف آبیاری شد. پنج روز بعد از آبشویی اول تیمارهای دو بار آبشویی دوباره از سطح آبیاری شدند. پنج روز بعد از آبشویی دوم زمانی که رطوبت خاک برای کشت مناسب بود در هر گلدان 10 بذر کلزا در عمق 3 سانتی‌متری خاک با فاصله معین کشت شد. پس از سه هفته گیاهچه‌های کلزا از گلدان خارج و صفات مورد نظر اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد ویژگی‌های رشدی کلزا به استثنای طول ریشه تحت تأثیر بقایای گیاهی و آبشویی قرار گرفت. در شرایط بدون آبشویی، بقایای چهار گیاه سرعت و میزان سبز شدن کلزا را کاهش دادند و بیشترین کاهش سبزشدن کلزا در استفاده از بقایای سیاهدانه به میزان 5/7 درصد ثبت شد. در شرایط آبشویی طول برگ کلزا افزایش یافت و این افزایش در تیمار دو بار آبشویی بیشتر بود. این روند نشان می‌دهد با افزایش میزان دفعات آبشویی به احتمال زیاد مواد بازدارنده بیشتری از خاک خارج می‌شود و شرایط برای جوانه‌زنی و رشد کلزا فراهم می‌گردد. بیشترین وزن خشک ریشه کلزا در تیمار یکبار آبشویی مشاهده گردید. وزن خشک برگ کلزای رشد یافته در بقایای شوید و سویا با یک بار آبشویی بیشتر شد در حالی که وزن خشک کلزا رشد یافته در بقایای سیاهدانه و بادرشبو در شرایط دو بار آبشویی افزایش بیشتری نشان داد. نتایج نشان می‌دهد که چهار گیاه مورد مطالعه دارای مواد بازدارنده رشد کلزا هستند. با آبشویی می‌توان این اثر را تخفیف داد. نتایج حاکی از آن است که شاخص پاسخ کلزا در خاک حاوی بقایای سیاهدانه و بادرشبو با دوبار آبشویی بیشتر است و در خاک حاوی بقایای گیاهی شوید یکبار آبشویی کفایت می‌کند. در خاک حاوی بقایای گیاهی سویا در صورت انجام یکبار و دوبار آبشویی شاخص پاسخ تقریبا یکسان بود.
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج حاصل نشان داد که اعمال یک مرحله آبشویی قبل از کاشت کلزا سبب کاهش اثرات بازدارنده بقایای گیاهی بر جوانه‌زنی و رشد کلزا می‌گردد. لذا پیشنهاد می‌شود در اکوسیستم‌های زراعی که کلزا پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت کلزا خودداری کرد تا اثرات ممانعت کننده رشد کلزا از بین رود و در مناطقی که محدودیت آب آبیاری امکان انجام آبشویی را محدود می‌نماید بارندگی پاییزه می‌تواند به عنوان آبشویی عمل کرده و اثر ترکیبات آللوپاتیک را کاهش دهد. در صورت عدم امکان آبشویی بایستی از کشت کلزا در داخل بقایای این گیاهان خودداری کرد.
جنبه‌های نوآوری:
1- آبشویی می‌تواند اثر ترکیبات آللوپاتیک را با سبز شدن کلزا تقلیل دهد.
2- ترکیبات آللوپاتیک برخی گیاهان مانند سیاهدانه در برابر دو مرحله آبشویی پاسخ بهتری را نشان داد.
مقدمه: گیاهان بسیاری از مواد شیمیایی فعال زیستی را از بخش‌های مختلف مانند برگ، ساقه و ریشه از طریق سازوکار‌های مختلف به محیط پیرامون خود منتشر می‌کنند. این مواد شیمیایی زیست فعال اغلب به عنوان مواد آللوشیمیایی نامیده می‌شوند. ترکیبات دگرآسیب نقش عمده‌ای در کاهش رشد و جوانه‌زنی محصولات زراعی دارند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه اثر آبشویی بر کاهش سمیت چهار گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید بر سبز شدن و رشد اولیه کلزا مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1395 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل شامل چهار نوع گیاه پیش کاشت (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یکبار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. تیمار بدون آبشویی به منظور یکسان بودن رطوبت محیط از کف آبیاری شد. پنج روز بعد از آبشویی اول تیمارهای دو بار آبشویی دوباره از سطح آبیاری شدند. پنج روز بعد از آبشویی دوم زمانی که رطوبت خاک برای کشت مناسب بود در هر گلدان 10 بذر کلزا در عمق 3 سانتی‌متری خاک با فاصله معین کشت شد. پس از سه هفته گیاهچه‌های کلزا از گلدان خارج و صفات مورد نظر اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد ویژگی‌های رشدی کلزا به استثنای طول ریشه تحت تأثیر بقایای گیاهی و آبشویی قرار گرفت. در شرایط بدون آبشویی، بقایای چهار گیاه سرعت و میزان سبز شدن کلزا را کاهش دادند و بیشترین کاهش سبزشدن کلزا در استفاده از بقایای سیاهدانه به میزان 5/7 درصد ثبت شد. در شرایط آبشویی طول برگ کلزا افزایش یافت و این افزایش در تیمار دو بار آبشویی بیشتر بود. این روند نشان می‌دهد با افزایش میزان دفعات آبشویی به احتمال زیاد مواد بازدارنده بیشتری از خاک خارج می‌شود و شرایط برای جوانه‌زنی و رشد کلزا فراهم می‌گردد. بیشترین وزن خشک ریشه کلزا در تیمار یکبار آبشویی مشاهده گردید. وزن خشک برگ کلزای رشد یافته در بقایای شوید و سویا با یک بار آبشویی بیشتر شد در حالی که وزن خشک کلزا رشد یافته در بقایای سیاهدانه و بادرشبو در شرایط دو بار آبشویی افزایش بیشتری نشان داد. نتایج نشان می‌دهد که چهار گیاه مورد مطالعه دارای مواد بازدارنده رشد کلزا هستند. با آبشویی می‌توان این اثر را تخفیف داد. نتایج حاکی از آن است که شاخص پاسخ کلزا در خاک حاوی بقایای سیاهدانه و بادرشبو با دوبار آبشویی بیشتر است و در خاک حاوی بقایای گیاهی شوید یکبار آبشویی کفایت می‌کند. در خاک حاوی بقایای گیاهی سویا در صورت انجام یکبار و دوبار آبشویی شاخص پاسخ تقریبا یکسان بود.
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج حاصل نشان داد که اعمال یک مرحله آبشویی قبل از کاشت کلزا سبب کاهش اثرات بازدارنده بقایای گیاهی بر جوانه‌زنی و رشد کلزا می‌گردد. لذا پیشنهاد می‌شود در اکوسیستم‌های زراعی که کلزا پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت کلزا خودداری کرد تا اثرات ممانعت کننده رشد کلزا از بین رود و در مناطقی که محدودیت آب آبیاری امکان انجام آبشویی را محدود می‌نماید بارندگی پاییزه می‌تواند به عنوان آبشویی عمل کرده و اثر ترکیبات آللوپاتیک را کاهش دهد. در صورت عدم امکان آبشویی بایستی از کشت کلزا در داخل بقایای این گیاهان خودداری کرد.
جنبه‌های نوآوری:
1- آبشویی می‌تواند اثر ترکیبات آللوپاتیک را با سبز شدن کلزا تقلیل دهد.
2- ترکیبات آللوپاتیک برخی گیاهان مانند سیاهدانه در برابر دو مرحله آبشویی پاسخ بهتری را نشان داد.
شماره‌ی مقاله: 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اکولوژی بذر
دریافت: 1397/8/22 | ویرایش نهایی: 1399/12/23 | پذیرش: 1398/2/31 | انتشار الکترونیک: 1399/9/9
دریافت: 1397/8/22 | ویرایش نهایی: 1399/12/23 | پذیرش: 1398/2/31 | انتشار الکترونیک: 1399/9/9
فهرست منابع
1. Alvarez, R. and Steinbach, H.S. 2009. A review of the effects of tillage systems on some soil physical properties, water content, nitrate availability and crops yield in the Argentine Pampas. Soil and Tillage Research, 104(1): 1-15. [DOI:10.1016/j.still.2009.02.005]
2. Alyari, H., Shekari, F. and Shekari, F.M. 2001. Oil Seeds (Agronomy and Physiology). Amidi Press, Tabriz. Iran. [In Persian].
3. Anaya, A.A. 1999. Allelopathy as a tool in the management of biotic resources in agroecosystems. Critical Review in Plant Science, 18(6): 697-739.
https://doi.org/10.1080/07352689991309450 [DOI:10.1016/S0735-2689(99)00397-4]
4. Asaduzzaman, M., Pratley, J., Lemerle D., Luckett, D. Svenson, C. and Min, A. 2011. Allelopathy in Canola: Potential for Weed Management. Australian Research Assembly on Brassica, 9-11.
5. Azirak, S. and Karaman, S. 2008. Allelopathic effect of some essential oils and components on germination of weed species. Acta Agriculturae Scandinavica, Section B- Soil and Plant Science, 58(1): 88-92. [DOI:10.1080/09064710701228353]
6. Baeshen, A.A. and Abdullatif, B.M. 2015. Comparison of the effect of some medicinal plants extracts on germination and growth of a dicotyledonous plant lentils (Lens culinaris) and monocotyledonous plant maize (Zea mays). Journal of Environmental Indicators, 9: 29.
7. Banuelos, G.S., Bryla, D.R. and Cook, C.G. 2002. Vegetative production of kenaf and canola under irrigation in central California. Industrial Crops and Products, 15(3): 237-245. [DOI:10.1016/S0926-6690(01)00119-4]
8. Fallah, S., Rostaei, M., Lorigooini, Z. and Abbasi Surki, A. 2018. Chemical compositions of essential oil and antioxidant activity of dragonhead (Dracocephalum moldavica) in sole crop and dragonhead- soybean (Glycine max) intercropping system under organic manure and chemical fertilizers. Industrial Crops and Products, 115: 158-165. [DOI:10.1016/j.indcrop.2018.02.003]
9. Fenandez, M., Aparicioa, J.C. and Rubialesa, S.D. 2007. Intercropping with cereals reduces infection by Orobanche crenata in legumes. Crop Protection, 26(8): 1166-1172. [DOI:10.1016/j.cropro.2006.10.012]
10. Fischer, R.A., Santiveri, F. and Vidal, I.R. 2002. Crop rotation, tillage and crop residue management for wheat and maize in the sub-humid. Field Crops Research, 79(2-3): 107-122. [DOI:10.1016/S0378-4290(02)00157-0]
11. Hartmann, H., Kester, D. and Davis, F. 1990. Plant Propagation, Principle and Practices. Prentice Hall International Edition. 647p.
12. Javidfar, F., Roody, D. and Rahmanpour, S. 2001. Canola Production. Oilseed Research Department, Seed and Plant Improvement Ins. Press. p.19.
13. Lichtfouse, E. 2011. Alternative farming systems, biotechnology, drought stress and ecological fertilization. Springer Dorecht Heidelberg London New York, 354p. [DOI:10.1007/978-94-007-0186-1]
14. Machado, S. 2007. Allelopathic potential of various plant species on downy brome: implications for weed control in wheat production. Agronomy Journal, 99(1): 127-132. [DOI:10.2134/agronj2006.0122]
15. Marbet, R. 2000. Differential response of wheat to tillage management systems in a semi-arid area of morocco. Field Crops Research, 66: 165-174. [DOI:10.1016/S0378-4290(00)00074-5]
16. Mondal F., Asaduzzaman, M. and Asao, T. 2015. Adverse effects of allelopathy from legume crops and its possible avoidance. American Journal of Plant Sciences, 6(6): 804-810. [DOI:10.4236/ajps.2015.66086]
17. Nasr Isfahani M. and Shariati M. 2007. The effect of some allelochemicals on seed germination of Coronilla varia L. seeds. American-Eurasian Journal of Agricultural & Environmental Sciences, 33: 531-540.
18. Rathke, G.W., Behrens, T. and Diepenbrock, W. 2006. Integrated nitrogen management strategies to improve seed yield, oil content and nitrogen efficiency of winter oilseed rape (Brassica napus L.): A review. Agriculture, Ecosystem and Environment, 117(2-3): 80-108. [DOI:10.1016/j.agee.2006.04.006]
19. Rostaei, M., Fallah, S., Lorigooini, Z. and Abbasi Surki, A. 2018. The effect of organic manure and chemical fertilizer on essential oil, chemical compositions and antioxidant activity of dill (Anethum graveolens) in sole and intercropped with soybean (Glycine max). Journal of Cleaner Production, 199: 18-26. [DOI:10.1016/j.jclepro.2018.07.141]
20. Saberi M., Shahriar R., Jafari M., Tarnian F.A. and Safari H. 2011. Allelopathic effect of Thymus kotschyanus on seed germination and initial growth of Bromus inermis and Agropyrun elongetum. Agronomy Journal (Pajouhesh and Sazandegi), 93: 18-25. [In Persian with English Summary].
21. Soltanipoor M., Moradshahi A., Rezaei M., Kholdebarin B. and Barazandeh M. 2006. Allelopathic effects of essential oils of Zhumeria majdae on Wheat (Triticum aestivum) and tomato (Lycopersicon esculentum). Iranian Journal of Biology, 19(1): 19-28. [In Persian with English Summary].
22. Souto, A.G., Cavalcante, L.F., Gheyi, H.R., Nunes, J.C., Oliveira, F. and Oresca, D. 2015. Photosynthetic pigments and biomass in noni irrigated with saline waters with and without leaching. Revista Brasileira de Engenharia Agricola e Ambiental, 19(11): 1035-1041. [DOI:10.1590/1807-1929/agriambi.v19n11p1035-1041]
23. Unger, P.W. 1997. Tillage effects on winter on wheat production where the irrigated and dryland crops are alternated. Agronomy Journal, 69(6): 944-950. [DOI:10.2134/agronj1977.00021962006900060012x]
24. Xuan, T.D., Tawata, S., Khanh, T.D. and Chung, I.M. 2005. Biological control of weeds and plants pathogens in paddy rice by exploiting plant allelopathy: an overview. Crop Protection, 24: 197-206. [DOI:10.1016/j.cropro.2004.08.004]
25. Zribi, I., Omezzine, F. and Haouala, R. 2014. Variation in phytochemical constituents and allelopathic potential of Nigella sativa with developmental stages. South African Journal of Botany, 94: 255-262. [DOI:10.1016/j.sajb.2014.07.009]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پژوهشهای بذر ایران می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Seed Research
Designed & Developed by : Yektaweb
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.