5 نتیجه برای گوجه‌فرنگی
مجید خنشا، فاطمه برزگر، حبیب‌اله حمزه‌زرقانی،
جلد 1، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
خنشا، م.، برزگر، ف. و حمزه زرقانی، ح. 1391. معرفی سامانه پیش‌آگاهی تام‌کست برای مبارزه شیمیایی با بیماری سوختگی زودهنگام گوجه‌فرنگی. دانش بیماریشناسی گیاهی 1 (2): 20-10
سوختگی زودهنگام از بیماریهای مهم گوجه‌فرنگی در دنیا است که کشاورزان برای مبارزه با آن مجبور به سمپاشی-های مکرر می‌شوند. یکی از راه‌های کاهش مصرف سموم، هزینه‌های تولید و خطر آلودگی محیط زیست، سمپاشی بر اساس پیش‌بینی سامانه پیش‌آگاهی تام‌کست است، که در آن بر اساس مدت زمان مرطوب بودن سطح برگ‌ها و دما در طی دوره رشد گوجه‌فرنگی در هر منطقه، شدت بیماری پیش‌بینی و زمان مناسب سمپاشی تعیین میشود . استفاده از این سامانه در بعضی کشورها مصرف سموم روی گوجه‌فرنگی را به نحو قابل توجهی کاهش داده است. این سامانه زمان سمپاشی را به نحوی پیش‌بینی می‌کند که سمپاشی در زمان مورد نیاز و با تاثیر حداکثر انجام شود. با استفاده از این روش پیش‌آگاهی در ایران می‌توان ضمن کاهش مصرف سموم روی این میوه که معمولاً به صورت تازه مصرف میشود، کارآیی سموم مصرفی و میزان محصول را نیز افزایش داد.
المیرا ابوترابی،
جلد 2، شماره 2 - ( 6-1392 )
چکیده
ابوترابی، ا. 1392. کاربرد روش پیوندزدن در مدیریت بیماریهای خاکزاد گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای.
دانش بیماریشناسی گیاهی 2(2): 11-1.
مدیریت عوامل بیماری‌زای خاکزاد گوجه‌فرنگی با هدف کاهش مصرف سموم شیمیایی و تولید محصول سالم، ارائه راهکار مناسبی را می‌طلبد. استفاده از روش پیوند به‌عنوان یکی از کارآمدترین روش‌های مدیریتی در جهت دستیابی به این هدف می‌باشد و میتواند راهکار مناسبی برای حذف و یا کاهش مصرف سموم آلاینده که اثرات زیست محیطی نامطلوبی را به دنبال دارد، محسوب گردد. بر اساس پژوهش‌های انجام شده، در این روش با بهره‌گیری از پایه‌های مقاوم بذری و پیوند رقم زراعی روی این پایه‌ها، علاوه بر دستیابی به محصول بیشتر با کیفیت مطلوب و رشد بهینه گیاه، می‌توان خسارت بیماری‌ها را بدون مصرف سموم و یا با مصرف کمتر سم مدیریت نمود.
عزیز باقری،
جلد 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده
باقری ع. 1397. بیماری شانکر باکتریایی گوجه‌فرنگی . دانش بیماریشناسی گیاهی 7(2): 21-14. DOI: 10.2982/PPS.7.2.14
بیماری شانکر باکتریایی از بیماریهای مهم و اقتصادی گوجه فرنگی است که توسط باکتری Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis ایجاد میشود. بوت ههای بیمار برگهای رنگ پریده، زرد و خشک و ساقه هایی با نشانه های نوارهای کم‌رنگ تا بی‌رنگ و در حالت پیشرفت شانکر دارند و پژمردگی بوته ها مشاهده میشود. کشت بذر و نشاهای عاری از بیمارگر ، رعایت بهداشت گلخانه و مزرعه و مقررات قرنطینه در مناطق آلوده، آیش و تناوب با گیاهان غیر از تیره Solanaceae شخم زدن زمین پس از برداشت محصول، آبیاری قطرهای و محلول‌پاشی بوته های بیمار با ترکیبات مسی از راهکارهای مدیریت بیماری هستند.
آیدا احمدی زاده اصفهانی، مهدی صدروی، شعله کاظمی،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
احمدی زاده اصفهانی آ، صدروی م و کاظمی ش (1398) تاثیر نانوکیتوزان بر بیماری سوختگی زودهنگام گوجه‌فرنگی. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):109-102. DOI: 10.2982/PPS.8.2.102
مقدمه: سوختگی زودهنگام ناشی از گونه های Alternaria یکی از بیماریهای مهم گوجه فرنگی در جهان است. این بیماری از بیشتر مناطق ایران با آلودگی تا 90 درصد گزارش شده است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر نانوکیتوزان بر شدت بیماری برای استفاده از آن به عنوان جایگزین قارچکش شیمیایی کلروتالونیل انجام شد. مواد و روشها: مزرعه ها و گلخانه های تولید گوجه فرنگی استان فارس، در جنوب ایران، بازدید و از بوته های بیمار نمونه برداری شد. بیمارگرها از بافتهای بیمار جداسازی، خالصسازی وبا مطالعه خصوصیات ریختشناسی شناسایی گردیدند. تاثیر نانوکیتوزان در سه غلظت سه، پنج و هفت گرم بر لیتر قبل و بعد از تلقیح دو بیمارگر و قارچکش کلروتالونیل بر شاخصهای شدت بیماری در رقمهای Sunseed و 16، در شرایط گلخانه در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل با طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار آزمایش شدند.
داده های حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و میانگینها مقایسه شدند. یافته ها: بیمارگرها A. solani و A. alternata شناخته شدند. نتیجه آزمایش گلخانه ای نشان داد که قدرت بیماریزایی A. solani بیشتر از A. alternata است، رقم 16 مقاومت نسبی بیشتری به بیماری دارد و نانوکیتوزان در 5 و 7 میلیگرم در لیتر قبل از تلقیح بیمارگرها و در غلظت 7 میلیگرم بعد از تلقیح بیمارگرها شاخصهای شدت بیماری را به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها کاهش میدهد. نتیجه گیری: نانوکیتوزان میتواند به عنوان یک قارچکش زیستی جایگزین مناسب قارچکش شیمیایی کلروتالونیل برای مدیریت بیماری باشد.
محمد رضوان جو، مهدی صدروی، علیرضا خوشرو،
جلد 10، شماره 2 - ( 6-1400 )
چکیده
رضوانجو م، صدروی م، خوشرو ع (1400) تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی بر پژمردگی فوزاریومی در سه رقم گوجه فرنگی. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 81-74. Doi: 10.2982/PPS.10.2.74.
مقدمه: پژمردگی ناشی از قارچ خاکزاد Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici یکی از بیماریهای مهم در بیشتر مناطق کشت گوجه‌فرنگی در جهان است. میزان خسارت بیماری در ایران تا 27 درصد محصول گزارش شده است. مبارزه زیستی یک روش موثر و سازگار با محیط زیست و سالم برای مصرف کنندگان است. توانایی قارچهای میکوریز آربوسکولی در کاهش بسیاری از بیماریهای خاکزاد گیاهان به اثبات رسیده است، بنابراین این پژوهش برای بررسی تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی که به شکل تجارتی در دسترس بود بر شدت این بیماری در سه رقم تحت کشت گوجه فرنگی صورت گرفت. مواد و روشها: زادمایه‌ی تجارتی قارچ میکوریز آربوسکولی Glomus geosprum تهیه گردید. آزمایش در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار اجرا شد. زادمایه‌ی قارچ میکوریز آربوسکولی به خاک سترون در گلدانها اضافه شد و بذرهای رقمهای گوجه فرنگیSuper-Strain ،Chef و Super-Falat در گلدانها کاشته شدند. ریشه ی گیاهچه ها در مرحله‌ی سه تا شش برگی با سوسپانسیون هاگ یک جدایه‌ی پرآزار F. oxysporum f. sp. lycopersici مایه زنی شدند. پس از بروز نشانه های زردی و پژمردگی، داده های شدت بیماری، ارتفاع ساقه و طول ریشه جمع آوری و داده ها به کمک نرم افزار SPSS20 تجزیه واریانس شده و میانگینها مقایسه شدند. یافته ها: شدت بیماری در تمام رقمهای تیمار شده با قارچ میکوریز آربوسکولی به میزان معنی داری کمتر و ارتفاع ساقه و طول ریشه بیشتر از تیمارهای غیر میکوریزایی بودند. نتیجه گیری: توانایی G. geosporum در کاستن از شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی و افزایش رشد بوته های گوجه‌فرنگی برای نخستین بار گزارش میشود.
