جلد 11، شماره 1 - ( (پاییز و زمستان) 1400 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 99-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abootorabi E, Ebrahimi L. (2022). 8- Introduction of three native entomopathogenic nematodes of Iran and their impact on honeycomb moth. Plant Pathol. Sci.. 11(1), 89-99. doi:10.52547/pps.11.1.89
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-350-fa.html
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-350-fa.html
ابوترابی المیرا، ابراهیمی لاله. 8- معرفی سه نماتد بیمارگر حشرات بومی ایران و تاثیر آنها بر شب پره موم خوار زنبورعسل دانش بیماری شناسی گیاهی 1400; 11 (1) :99-89 10.52547/pps.11.1.89
بخش تحقیقات نماتدشناسی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران ، elabootorabi@gmail.com
چکیده: (1601 مشاهده)
ابوترابی ا، ابراهیمی ل (1400) معرفی سه نماتد بیمارگر حشرات بومی ایران و تاثیر آنها بر شب پره موم خوار زنبورعسل. دانش بیماریشناسی گیاهی 11(1): 99-89.
Doi: 10.2982/PPS.11.1.89.
مقدمه: این پژوهش با هدف جمع آوری و شناسایی نماتدهای بیمارگر حشرات بومی ایران و ارزیابی قدرت بیمارگری آنها روی لارو شب پره موم‌خوار زنبورعسل (Galleria mellonella)، اجرا شد. مواد و روش‌ها: سیزده جدایه نماتدهای بیمارگر حشرات از استانهای مختلف ایران جمع آوری و بر اساس صفات ریختی، شناسایی شدند. درصد مرگ‌ومیر لارو G. mellonella آلوده شده به این جدایه‌ها در دمای 1±25 و 1±32 درجه سلسیوس در آزمایش یک به روی یک و هدف‌یابی جدایه‌ها و درصد تلفات آفت در آزمایش ستون شنی، تعیین شدند. یافته‌ها: هفت جدایه نماتدها Heterorhabditis bacteriophora، دو جدایه Steinernema feltiae و پنج جدایه Steinernema carpocapsae شناسایی شدند. توانایی نفوذ جدایه‌های هر سه گونه نماتد به بدن حشره، ظرف مدت 72-48 ساعت پس از آلودگی در دمای 1±25 درجه سلسیوس و بیمارگری جدایه‌ها، تا 93 درصد ثابت شد. دمای بهینه برای فعالیت زیستی جدایه‌های شناسایی شده، 1±25 درجه سلسیوس بود. سرعت هدف‌یابی گونه S. carpocapsae در مقایسه با دو گونه دیگر در آزمایش ستون شنی، بیشتر بود. نتیجه‌گیری: جدایه‌های S. carpocapsae نسبت به دو گونه دیگر نماتد توان بالاتری در هدف‌یابی و بیمارگری لارو شب پره موم خوار زنبورعسل دارند.
فهرست منابع
1. Abootorabi E (2011). The Control Feasibility of Ectomyelois ceratoniae by Entomopathogenic nematode. National Pomegranate Symposium, Ferdows, Iran. P.28.
2. Abootorabi E , Farrokhi Sh (2019). Efficacy of a native isolate of Steinernema feltiae on tomato leafminer (Tuta absoluta) under laboratory and greenhouse conditions. Biocontrol in Plant Protection 6:31-41.
3. Adams BJ, Nguyen KB (2002). Toxonomy and Systematyics. PP.1-34. In: R Gaugler (ed.). Entomopathogenic Nematology. CABI Publishing.
4. Akhurts RJ, Boemare NE (1990). Biology and Taxonomy of Xenorhabdus. PP. 75-90. In: R Gaugler, H K Kaya (eds.). Entomopathogenic Nematodes in Biological Control. CRC Press, Boca Raton. [DOI:10.1201/9781351071741-5]
5. Bedding R, Molyneux A (1982). Penetration of insect cuticle by infective juveniles of Heterorhabditis spp. (Heterorhabditidae: Nematoda). Nematologica 28:354-359. [DOI:10.1163/187529282X00402]
6. Brown L, Gaugler R (1997). Temparature and humidity influence emergence and survival of entomophatogenic nematodes. Nematologica 43:363-375. [DOI:10.1163/005025997X00102]
7. De Grisse A (1969). Redescription ou modifications de quelques techniques utlisees dans L' etude Nematodes Phytoparasitaires. Meded, Rijksfaculteit der landbouwe_ tenschappen. Gent 34:251-369.
8. Ebrahimi L, Niknam G (2012). Detection of termal preference range of two endemic isolates of entomopathogenic nematodes, Steinernema feltiae and Heterorhabditis bacteriophora for application in biological control of insect pests. Journal of Agricultural Science and Sustainable Production 21:77-86.
9. Grewal PS, Ehler RU, Shapiro- Ilan D I (2008). Nematode as Biocontrol Agents. CABI, Wallingford, UK, 528p.
10. Griffin CT, Downes MJ (1994). Recognation of low temperature active isolates of the entomopathogenic nematode Heterorhabditis. Nematologica 37:83-91. [DOI:10.1163/187529291X00088]
11. Hazir S, Stock SP, Kaya HK, Koppenhofer AM, Keskin N (2001). Developmental temperature effects on five geographic isolates of entomopathogenic nematode Steinernema feltiae. Journal of Invertebrate Pathology 77:243-250. [DOI:10.1006/jipa.2001.5029] [PMID]
12. Miller R (1989). Novel pathogenicity assessment technique of Steinernematids and Heterorhabditis entomopathogenic nematodes. Journal of Nematology 21:574.
13. Parvizi R, Barooti Sh, Adldoost H (1994). Report on insect parasitic nematodes in Iran. Journal of Plant Pests and Diseases 62:109.
14. Poinar GO (1975). Description and biology of a new insect parasitic rhabditoid, Heterorhabditis bacteriophora n. gen., n. sp. (Rhabditida: Heterorhabditidae n. fam.). Nematologica 21:463-470. [DOI:10.1163/187529275X00239]
15. Poinar GO (1990). Taxonomy and Biology of Steinernematidae and Heterorhabditidae. Entomopathogenic Nematodes in Biological Control. Marcel Dekker, New York, USA Pp:23-61.
16. Stock SP, Goodrich-Blair H (2012). Nematode parasites, pathogens and associates of insects and invertebrates of economic importance. Manual of Techniques in Insect Pathology. Academic Press, San Diago. Pp.373-426. [DOI:10.1016/B978-0-12-386899-2.00012-9]
17. White GF (1927). A method for obtaining nematode infected larvae from cultures. Science 66:302-303. [DOI:10.1126/science.66.1709.302.b] [PMID]
18. Wouts WM (1980). Biology, life cycle and redescription of Neoaplectana bibionis Bovien, 1937 (Nematoda: Sternematidae). Journal of Nematology 12:62-71.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
