جلد 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 33-22 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moradi M, Fani S R. (2018). Review of Aflatoxin in Pistachio and its Control Strategies. Plant Pathol. Sci.. 7(2), 22-33. doi:10.29252/pps.7.2.22
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-243-fa.html
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-243-fa.html
مرادی محمد، فانی سید رضا. مروری بر آفلاتوکسین در پسته و راهبردهای مهار آن دانش بیماری شناسی گیاهی 1397; 7 (2) :33-22 10.29252/pps.7.2.22
پژوهشکده پسته، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رفسنجان ، moradi@pri.ir
چکیده: (9071 مشاهده)
مرادی م. و فانی س. ر. 1397. مروری بر آفلاتوکسین در پسته و راهبردهای کاهش آن. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 7(2): 33-22. DOI: 10.2982/PPS.7.2.22
آلودگی پسته به آفلاتوکسین، یک چالش بهداشتی است که ارزش اقتصادی بزرگ‌ترین محصول صادراتی غیرنفتی کشور را میتواند تحت تأثیر قرار دهد. این زهرابه‌ی بالقوه سرطان‌زای کبد، توسط برخی گونه‌های قارچ Aspergillus به‌ویژه Aspergillus flavus تحت شرایط ویژه، در طول مدت تشکیل میوه، در مرحله برداشت، حمل و نقل و انبارداری ممکن است تولید شود. عامل کلیدی در بروز آلودگی پسته به آفلاتوکسین، قرار گرفتن مغز پسته در معرض آلودگی قارچی در باغ است. این وضعیت با تشکیل پسته‌های زودخندان و آسیب‌های مکانیکی ناشی از عوامل زنده و غیرزنده روی می‌دهد. دما و رطوبت نسبی محیط و میزان رطوبت مغز پسته طی مراحل مختلف تولید و فرآوری پسته، در بروز و اشاعه آلودگی قارچی و افزایش تولید آفلاتوکسین نقش به‌سزایی دارند. مهار عوامل یادشده با روش‌های مختلف زراعی، مکانیکی، فیزیکی و بیولوژیک امکان‌پذیر است. احداث اصولی باغ و رعایت فواصل کاشت، یکنواختی ارقام و در مراحل بعدی، هرس، آبیاری صحیح و اصولی، تغذیه مناسب، برداشت به موقع، فرآوری و انبارداری صحیح میتواند تولید محصولی سالم، بازارپسند و ارزشمند را تضمین نماید. مهارزیستی با استفاده از سویه‌های غیرتوکسین‌زای A. flavus و مخمرها نیز راهبردی موفق در کاهش آفلاتوکسین پسته بوده است.
فهرست منابع
1. Amaike S. and Keller N. P. 2011. Aspergillus flavus. Annual Review of Phytopathology 49:107-133. [DOI:10.1146/annurev-phyto-072910-095221]
2. Barkai-Golan R. and Paster N. 2008. Mycotoxins in fruits and vegetables. Burlington, Academic Press. 160P.
3. Brans H. 2011. Food and Agricultural Import Regulations and Standards Narrative. USDA Foreign Agricultural Service, Global Agriculture Information, 42p.
4. Cuero R., Ouellet T., Yu J. and Mogongwa N. 2003. Metal ion enhancement of fungal growth, gene expression and aflatoxin synthesis in Aspergillus flavus: RT‐PCR characterization. Journal of Applied Microbiology 94:953-961. [DOI:10.1046/j.1365-2672.2003.01870.x]
5. Danesh D., Mojtahedi H., Barnett R. and Cambell A. 1979. Correlation between climatic data and aflatoxin contamination of Iranian pistachio nuts. Phytophthology 69:715-716. [DOI:10.1094/Phyto-69-715]
6. Doster M. A., Cotty P. J. and Michailides T. J. 2014. Evaluation of the atoxigenic Aspergillus flavus strain AF36 in pistachio orchards. Plant Disease 98:948-956. [DOI:10.1094/PDIS-10-13-1053-RE]
7. Ehrlich K. C., Montalbano V. G. and Cotty P. J. 2003. Sequence comparison of aflR from different Aspergillus species provides evidence for variability in regulation of aflatoxin production. Fungal Genetics and Biology 38:63-74. [DOI:10.1016/S1087-1845(02)00509-1]
8. Fani S. R., Moradi M., Probst C., Zamanizadeh H. R., Mirabolfathy M., Haidukowski M. and Logrieco A. F. 2014. A critical evaluation of cultural methods for the identification of atoxigenic Aspergillus flavus isolates for aflatoxin mitigation in pistachio orchards of Iran. European Journal of Plant Pathology 140:631-642. [DOI:10.1007/s10658-014-0499-1]
9. Ghahdarijani M. M. and Javanshah A. 2006. Distribution of aflatoxin in processed pistachio nut terminals. Acta Horticulture (ISHS) 726:431-436. [DOI:10.17660/ActaHortic.2006.726.69]
10. Ito Y., Peterson S. W., Wicklow D. T. and Goto T. 2001. Aspergillus pseudotamarii, a new aflatoxin producing species in Aspergillus section Flavi. Mycological Research 105:233-239. [DOI:10.1017/S0953756200003385]
11. Keller N. P., Nesbitt C., Sarr B., Phillips T. D. and Burow G. B. 1997. pH regulation of sterigmatocystin and aflatoxin biosynthesis in Aspergillus spp. Phytopathology 87:643-648. [DOI:10.1094/PHYTO.1997.87.6.643]
12. Liu B. H. and Chu F. S. 1998. Regulation of aflR and its product, AflR, associated with aflatoxin biosynthesis. Applied and Environmental Microbiology 64:3718-3723.
13. Mirabolfathy M., Ghadarijani M. M. and Waliyar F. 2005. Variability in aflatoxicogenic potential and sclorotial production of A. flavus in pistachio in Iran. In IV International Symposium on Pistachios and Almonds 726:619-626.
14. Moradi M. and Hokmabadi H. 2011. Control of Mycotoxin Bioactives in Nuts: Farm to Fork. Pp. 253-273. In Ö. Tokusoglu (ed), Fruit and Cereal Bioactives Sources, Chemistry, and Applications CRC Press.
15. Moradi M., Hokmabadi H. and Mirabolfathy M. 2010. Density fluctuations of two major Aspergillus species airborne spores in pistachio orchards growing regions of Iran. International Journal of Nuts and Related Science 1:60-70
16. Rahimizadeh M. and Sadravi M. 2017. Eight useful Aspergillus species. Plant Pathology Science 6:22-32. (In Persian with English Abstract).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
