جلد 9، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1399 )                   جلد 9 شماره 2 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

MIRZAPOUR S, DARVISHNIA M, bazgir E, mirzaei najafgholi H. (2020). Pathogenic variation of Didymella rabiei isolates causing Chickpea blight in three western provinces of Iran. Plant Pathol. Sci.. 9(2), 1-13. doi:10.52547/pps.9.2.1
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-309-fa.html
میرزاپور ثریا، درویش‎نیا مصطفی، بازگیر عیدی، میرزائی نجفقلی حسین. تنوع بیماریزایی جدایه های Didymella rabiei عامل سوختگی نخود در سه استان غربی ایران دانش بیماری شناسی گیاهی 1399; 9 (2) :13-1 10.52547/pps.9.2.1

URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-309-fa.html


گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
چکیده:   (4897 مشاهده)

میرزاپور ث، درویشنیا م، بازگیر ع، میرزائی نجفقلی ح (1399) تنوع بیماری­زایی جدایه ­های Didymella rabiei عامل سوختگی نخود در سه استان غربی ایران. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 9(2): 13-1. 
DOI:10.2982/PPS.9.2.1

مقدمه: سوختگی ناشی از Didymella rabiei  مهم­ترین عامل محدودکننده تولید نخود در جهان، از جمله استان­های غربی ایران است. هدف از این پژوهش تعیین تنوع بیماری­زایی جدایه­های بیمارگر از استان­های غربی ایران (ایلام، لرستان و کرمانشاه) و ارتباط تنوع بیماری­زایی با منشا جغرافیایی آنها بود.  مواد و روش­ها: در طول فصل زراعی 97- 96 نمونه­ هایی از گیاهان آلوده از مزارع نخود استان­های غربی، جمع ­آوری شده و به آزمایشگاه منتقل گردید. بدین ترتیب صد جدایه خالص از D. rabiei تهیه شد. جدایه‌ها بر اساس محل جمع ­آوری به 20 گروه تقسیم شدند. از هر گروه، بر اساس خصوصیات مورفولوژیک، یک جدایه به عنوان نماینده جهت انجام آزمایش گلخانه­ای انتخاب گردید. تنوع بیماریزایی این 20 جدایه روی هشت رقم افتراقی نخود در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح آماری بلوک­های کامل تصادفی در گلخانه بررسی شد. یافته­ ها: تجزیۀ واریانس داده­های آزمایش نشان داد که اختلاف معنی­ داری بین واکنش رقم­ها به جدایه­های مختلف بیمارگر در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. جدایه­ های بیمارگر بر اساس واکنش رقم­های افتراقی، در سه گروه بیماریزای 1 ( کم آزار) ، 2 (پرآزار یا نیمه پرآزار) و 3 (بسیار پرآزار) شناسایی شدند. جدایه ­های استان­های کرمانشاه و لرستان در گروه 1 و جدایه ­های استان ایلام در گروه‌های 1، 2 و 3 قرار گرفتند. بیشترین شدت بیماری در سه جدایه از استان ایلام مشاهده شد. رقم ILC3996 بیشترین مقاومت را نسبت به همه این جدایه ­ها نشان داد. نتیجه­ گیری: جدایه ­های D. rabiei در سه استان غربی ایران در سه گروه بیماری­زای 1، 2 و 3 ، کم­آزار، نیمه پرآزار و بسیار پرآزار قرار دارند. جدایه‌های بسیار پرآزار در استان ایلام شناسایی شدند که از آنها می­توان برای برنامه ­های اصلاحی تولید رقم­های مقاوم نخود به بیماری استفاده نمود. رقم غیرزراعی ILC3996 که نسبت به همه این جدایه ­ها مقاومت نشان داد، دارای ژن‌های مقاومت به این گروه‌های بیماری­زای بیمارگر است.

واژه‌های کلیدی: سوختگی، نخود، بیماریزایی، Didymella rabiei
متن کامل [PDF 865 kb]   (1624 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/4/16 | پذیرش: 1399/10/3

فهرست منابع
1. Atik O, Seid A, Abang MM, Imtiaz M, Hamwieh A, Baum M, El-Ahmed A, Murad S, Yabrak MM (2013) Pathogenic and genetic diversity of Didymella rabiei affecting chickpea in Syria. Crop Protection 46:70-79 [DOI:10.1016/j.cropro.2012.12.012]
2. Baite MS, Dubey S, Singh B (2016) Morphological variability in the Indian isolates of Ascochyta rabiei causing blight in chickpea and evaluation of chickpea cultivars. Indian Journal Plant Protection 44:74-82.
3. Barnet HL, Hunter BB (1972) Illustrated Genera of Imperfect Fungi. Burgess Publishing Company, Minneapolis, USA, 241p.
4. Chen W, Coyne CJ, Peever TL, Muehlbaur FJ (2004) Characterization of chickpea differentials for pathogenicity assay of Ascochyta blight and identification of chickpea accessions resistant to Didymella rabiei. Plant Pathology Journal 53:759-769. [DOI:10.1111/j.1365-3059.2004.01103.x]
5. Chongo G, Gossen B, Buchwaldt L, Adhikari T, Rimmer S ( 2004) Genetic diversity of Ascochyta rabiei in Canada. Plant Disease 88:4-10. [DOI:10.1094/PDIS.2004.88.1.4]
6. Dolar FS, Tenuta A, Higgins VJ (1994) Detached leaf assay for screening chickpea for resistance to Ascochyta blight. Canadian Journal of Plant Pathology 16:215-220. [DOI:10.1080/07060669409500756]
7. Gharacheh N, Sadravi M (2015) Five important fungal diseases of pulse crops in Iran. Plant Pathology Science 4(2):17-25.
8. Ghiai S, Razavi M, Shahriyari D (2011) Study on pathogenic and molecular variability in some isolates of Ascochyta rabiei causal agent of Ascochyta blight of chickpea in Iran. Entomology and Phytopathology Journal 79:199-218. (In Persian with English Abstract).
9. Hamwieh A, Imtiaz M, Hobson K, Kemal SA (2013) Genetic diversity of microsatellite alleles located at quantitative resistance loci for Ascochyta blight resistance in a global collection of chickpea germplasm. Phytopathology Mediterranea 52:183−191.
10. Hina A, Alam SS, Nayyer I (2013). Genetic and pathogenic variability of Ascochyta rabiei isolates from Pakistan and Syria as detected by universal rice primers. Journal of Plant Pathology and Microbiology 4:212.
11. Imtiaz M, Abang MM, Malhotra R S, Ahmed S, Bayaa B, Udupa SM, Baum M (2011) Pathotype IV, a new and highly virulent pathotype of Didymella rabiei, causing Ascochyta blight in chickpea in Syria. Plant Disease 95:1192-1192. [DOI:10.1094/PDIS-04-11-0333]
12. Jamil FF, Sarwar N, Sarwar M, Khan JA, Geistlinger J, Kahl G (2000) Genetic and pathogenic diversity within Ascochyta rabiei (Pass.) Lab. populations in Pakistan causing blight of chickpea (Cicer arietinum L.). Physiological and Molecular Plant Pathology 57:243-254. [DOI:10.1006/pmpp.2000.0303]
13. Mahiout D, Bendahmane BS, Benkada MY, Rickauer M (2015) Physiological Characterisation of Ascochyta rabiei (Pass.) Lab. Isolated from diseased chickpea Fields in Six Regions of Northwestern Algeria. American-Eurasian Journal Agriculture & Environment Science 15:1136-1146.
14. Mehmood Y, Sambasivam P, Kaur S, Davidson J, Leo AE, Hobson K, Linde C C, Moore K, Brownlie J, Ford R (2017). Evidence and consequence of a highly adapted clonal haplotype within the Australian Ascochyta rabiei population. Frontiers in Plant Science, 8:1029. [DOI:10.3389/fpls.2017.01029]
15. Mel'nik VA, Braun U, Hagedorn G (2000) Key to the Fungi of the Genus Ascochyta Lib. (Coelomycetes). Biologische Bundesanstalt für Land- und Forstwirtschaft, Berlin, Germany,192p.
16. Nourollahi K, Javannikkhah M, Naghavi MR, Okhovat SM (2009) Pathogenic diversity in Didymella rabiei from the western Iranian Ilam and Kermanshah provinces. Journal of Plant Protection 23:56-65. (In Persian with English Abstract).
17. Pande S, Sharma M, Gaur PM, Tripathi S, Kaur L, Basandrai A, Khan T, Gowda CLL, Siddique KHM (2011) Development of screening techniques and identification of new sources of resistance to Ascochyta blight disease of chickpea. Australasian Plant Pathology 40:149-156. [DOI:10.1007/s13313-010-0024-8]
18. Paymard A, Torabi M, Shahryari D (2014). Pathogenic variability of Didymella rabiei the agent of ascochyta blight of chickpea in Kermanshah province. Applied Plant Protection 3:73-85. (In Persian with English Abstract).
19. Peever T, Chen W, Abdo Z, Kaiser W (2012) Genetics of virulence in Ascochyta rabiei. Plant Pathology 61:754-760 [DOI:10.1111/j.1365-3059.2011.02566.x]
20. Pouralibaba H, Mahmodi F, Keshavarz K, Nourollahi KH (2008) Identification of pathotypes of Didymella rabiei causing agent of chickpea blight disease in different parts of Iran using trap nursery. Journal of Plant Pathology 44:170-175. (In Persian with English Abstract).
21. Rahimi M, Sabbagh SK, Nikkhah MJ, Salari M, Panjekeh N (2013) Study of genetic diversity of A. rabiei the causal agent of chickpea Ascochyta blight by SSR marker in Lorestan province. Journal of Plant Protection Science 44:273-282. (In Persian with English Abstract).
22. Sharma M, Ghosh R (2016) An update on genetic resistance of chickpea to ascochyta blight. Agronomy 6:18. [DOI:10.3390/agronomy6010018]
23. Shokouhifar F, Bagheri A, Falahati RM, Malekzadeh S (2003) Pathotyping of Ascochyta rabiei isolate in Iran. Journal of Agricultural Sciences and Natural Resources 1:217-232. (In Persian with English Abstract).
24. Tekin M, Sari D, Catal M, Ikten C, Smykal P, Penmetsa RV (2017) Eco-geographic distribution of Cicer arietinum PH Davis and threats to the species. Genetic Resources and Crop Evolution 65:67-77 [DOI:10.1007/s10722-017-0509-1]
25. Turkkan M, Dolar FS (2009) Determination of pathogenic variability of D. rabiei, the agent of ascochyta blight of chickpea in Turkey. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 33:585-591.
26. Vafaei SH (2019) Blight disease of chickpea. Journal of Plant Pathology 8:45-57. (In Persian with English Abstract). [DOI:10.29252/pps.8.2.45]
27. Vafaei SH, Rezaee S, Abasi Moghadam A, Zamanizadeh H R (2015) Virulence diversity of A. rabiei the causal agent of Ascochyta blight of chickpea in the western provinces of Iran. Archives of Phytopathology and Plant Protection 48:921-930. [DOI:10.1080/03235408.2016.1143600]
28. Vail S, Banniza S (2008) Structure and pathogenic variability in Ascochyta rabiei populations on chickpea in the Canadian prairies. Plant Pathology 57:665-673. [DOI:10.1111/j.1365-3059.2008.01837.x]
29. Younesi H, Okhovvat SM, Hadjaroude GA, Zad SJ, Talei AR, Zamani M (2003) Virulence variability of Ascochyta rabiei isolates on chickpea cultivars in Kermanshah province. Journal of Plant Pathology 39:213-228. (In Persian with English Abstract).

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb