مسلمخانی ک. و مظفری ج. 1394. مدیریت بیماری پژمردگی باکتریایی سیبزمینی با سلامتسنجی غدههای بذری. دانش بیماریشناسیگیاهی 5(1): 75-62.
باکتری Ralstonia solanacearum یکی از مهمترین بیمارگرهای گیاهی است که باعث کاهش کمی و کیفی محصول سیبزمینی میشود. مبارزه با این باکتری به دلیل دامنه میزبانی گسترده و نیز انتشار وسیع آن در خاکهای مناطق مختلف و انتقال آن از طریق آب آبیاری و غدههایی که آلودگی پنهان دارند، بسیار مشکل است. در حال حاضر این باکتری در اکثر نقاط ایران پراکنده شده است و با ایجاد پژمردگی و پوسیدگی قهوهای به عنوان خطری بالقوه، محصول سیبزمینی کشور را تهدید میکند. تهیه و کاشت غدههای بذری سالم و گواهی شده موثرترین روش مدیریت بیماری است. مدیریت موفق بیماری، مستلزم داشتن دانش کافی در مورد نحوهی پراکنش و شیوع بیماری است. در این مقاله ضمن شرح یافتههای نوین علمی در مورد بیماری، روشهای جدید ردیابی باکتری برای سلامتسنجی غدههای بذری سیبزمینی معرفی شدهاند.
قارچهای خوراکی که تحت عنوان دنبلان شناخته میشوند از رده آسکومیستهای آپوتسدار میباشند. این قارچها اندام بارده خود را در سطح یا زیرزمین تولید میکنند و اکتومیکوریزای اجباری گیاهان هستند. جنس Tuber از راسته Pezizales و رده Pezizomycets است. این جنس دارای گونههای متعددی است که در نقاط مختلف جهان پراکنده میباشند. کشورهای فرانسه، ایتالیا، بریتانیا و نیوزیلند از جمله کشورهایی هستند که در سطح تجارتی نسبت به تولید قارچهای دنبلان اقدام کردهاند. در بین گونههای قارچهای دنبلان خوراکی در دنیا، گونههای دنبلان سفید باارزش Tuber magnatum و دنبلان سیاه باارزش T. melanosporum، از نظر اقتصادی و دارویی ارزش بسیار زیادی دارند. با توجه به ارزش بالای غذایی و دارویی این قارچها انجام تحقیقات علمی بیشتر در زمینه شناسایی دقیق آنها ضرورت دارد.
جمالی ص (1400) دنبلانهای ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 14-1.Doi: 10.2982/PPS.10.2.1. دنبلانها قارچهای خوراکی متعلق به شاخه Ascomycota هستند. این قارچهای ارزشمند به دو دسته دنبلانهای بیابانی و جنگلی تقسیم شده اند. آنها میکوریزهای اجباری درختان، درختچهها، گیاهان یکساله، یا چندسالههستند. اینقارچها در ۳۸ جنس، شش تیرهی راسته Pezizales ، رده Pezizomycetes قرار دارند. دنبلانهای جنگلی در Tuberaceae و دنبلانهای بیابانی در بقیه تیره ها قرار دارند. پژوهشهای ریخت شناسی و مولکولی وجود گونههای Tuberaestivum از تیره Tuberaceae، Terfeziaclaveryi، Terfeziaboudieri، Tirmaniapinoyi و Tirmanianivea از تیره Pezizaceae، Picoajuniperi، Picoalefebvrei، Geopora cooperiو Geopora ramila از تیره Pyronemataceae را در ایران اثبات کرده اند. خصوصیات ریختشناسی، گیاهان همزیست و مناطق انتشار این قارچها شرح داده شده اند.