جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای Rhizoglomus

فرزانه طلایی، مهدی صدروی، ابراهیم ادهمی،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده

طلایی ف، صدروی م، ادهمی ا (1401) همبستگی بین میکوریزای آربوسکولی در گندم و
ویژگی­های فیزیکی­ و شیمیایی خاک. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2): 41-32.      
          Doi: 10.2982/PPS.11.2.32.
مقدمه: قارچ­های میکوریز آربوسکولی(AMF) در همزیستی با ریشه گیاهان به جذب بیشتر فسفر و افزایش رشد و نمو گیاهان کمک می­کنند. هدف از این پژوهش تعیین همبستگی جمعیت و تنوع قارچهای میکوریزآربوسکولی با ویژگی­های فیزیکی وشیمیایی خاک، در مزرعه های گندم  استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران، بود. مواد و روشها: سی مزرعه گندم این استان در نزدیکی زمان برداشت محصول بازدید شدند و از ریزوسفر و اندام­های هوایی آن­ها نمونه ­برداری شد. هاگهای  AMFبه روش الک سوسپانسیون ریزوسفر در آب و سانتریفیوژ کردن در محلول سوکرز جداسازی شدند. جمعیت هاگ این قارچها شمارش شدند. درصد کلنیزاسیون طول ریشه توسط این قارچها در هر نمونه محاسبه شد.  خصوصیات ریخت­شناسی هاگهای جداسازی شده مطالعه شدند و اطلاعات جمع­آوری شده، با توصیفهای AMF مقایسه و قارچ­های حاضر در هر نمونه شناسایی شدند. بافت، pH خاک  ، فسفر خاک و موجود در گیاه تعیین شدند و ضریب همبستگی بین جمعیت و تنوع  AMFبا این خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و گیاه محاسبه شدند. یافته­ ها:  پانزده قارچ میکوریز آربوسکولی،  متلعق به 9 جنس :  Acaulospora ، Archaeospora  ، Entrophospora ، Gigaspora  ،  Rhizoglomus ، Claroideumglomus ، Funeliformis ، Septoglomus  و Scutellospora  شناسایی شدند. تنوع این قارچ­ها در نمونه ­ها (5-)  9/2 (-2) و F. mosseae با فراوانی 90  درصد گونه غالب بود.  جمعیت این قارچ­ها با pH خاک همبستگی منفی ولی با فسفر محلول خاک و فسفر گیاه همبستگی مثبت داشت. تنوع این قارچ­ها نیز با  فسفر محلول خاک همبستگی مثبت داشت. بین میزان شن در خاک  و درصد کلنیزاسیون ریشه­­ها همبستگی مثبت وجود داشت. نتیجه­ گیری: قارچهای میکوریز آربوسکولی در خاکهای با بافت سبک، pH کمتر همراه با مقادیر کم فسفر محلول و ماده آلی جمعیت و تنوع بیشتری دارند. همبستگی مثبت جمعیت این قارچ­ها با فسفر گیاه حاکی از سودمندی آنها برای گیاه است.  

صفر نیک مرام، مهدی صدروی، مصطفی قادری زفره ای،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده

نیک­مرام، ض.، صدروی، م.، قادری­زفره­ای، م. (1402). تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی بر بیماری پاخوره گندم ناشی از Gaeumannomyces  graminis  var. tritici. دانش بیماری­شناسی گیاهی، 13 (1)، 112-104.
 
پاخوره ناشی از قارچ خاکزی Gaeumannomyces graminis var. tritici یکی از بیماری­های مهم گندم در جهان است، که میزان خسارت آن تا 50 درصد محصول گزارش شده است. این بیماری از مناطق مختلف کشت گندم در ایران نیز گزارش شده است. کنترل بیولوژیک یکی از روشهای سالم و سازگار با محیط زیست برای مدیریت بیماری­های گیاهی است و قارچ­های میکوریز آربوسکولی می­توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند. این پژوهش برای تعیین تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی بر شدت این بیماری اجرا شد. جدایه­ای از بیمارگر از بوته­ های بیمار گندم در استان کهگیلویه و بویراحمد،جنوب ­غربی ایران، بدست آمد. تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی  Funneliformis mosseae  ، Rhizoglomus intraradices و  Blaszkowskia deserticola  به تنهایی و ترکیب آن­ها بر شدت بیماری وشاخص­های رشدی گندم در شرایط گلخانه­ در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمایش شد. همه تیمارهای قارچ­های میکوریز باعث کاهش شدت بیماری و افزایش شاخصهای رشد نسبت به گیاهان شاهد شدند ولی تیمار F. mosseae نسبت به دیگران موثرتر بود. بنابراین از قارچ میکوریز آربوسکولی F. mosseae می­توان برای کاهش شدت بیماری و بهبود شاخص­های رشدی گندم استفاده کرد.

 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb