ابوترابی، ا. 1392. کاربرد روش پیوندزدن در مدیریت بیماریهای خاک‌زاد گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای.
دانش بیماریشناسی گیاهی 2(2): 11-1.
مدیریت عوامل بیماریزای خاک‌زاد گوجه‌فرنگی با هدف کاهش مصرف سموم شیمیایی و تولید محصول سالم، ارائه راهکار مناسبی را می‌طلبد. استفاده از روش پیوند به‌عنوان یکی از کارآمدترین روشهای مدیریتی در جهت دستیابی به این هدف میباشد و میتواند راهکار مناسبی برای حذف و یا کاهش مصرف سموم آلاینده که اثرات زیست محیطی نامطلوبی را به دنبال دارد، محسوب گردد. بر اساس پژوهش‌های انجام شده، در این روش با بهره‌گیری از پایه‌های مقاوم بذری و پیوند رقم زراعی روی این پایه‌ها، علاوه بر دستیابی به محصول بیشتر با کیفیت مطلوب و رشد بهینه گیاه، می‌توان خسارت بیماری‌ها را بدون مصرف سموم و یا با مصرف کمتر سم مدیریت نمود.
مسلمخانی ک. و مظفری ج. 1394. مدیریت بیماری پژمردگی باکتریایی سیبزمینی با سلامتسنجی غدههای بذری. دانش بیماریشناسیگیاهی 5(1): 75-62.
باکتری Ralstonia solanacearum یکی از مهمترین بیمارگرهای گیاهی است که باعث کاهش کمی و کیفی محصول سیبزمینی میشود. مبارزه با این باکتری به دلیل دامنه میزبانی گسترده و نیز انتشار وسیع آن در خاکهای مناطق مختلف و انتقال آن از طریق آب آبیاری و غده‌هایی که آلودگی پنهان دارند، بسیار مشکل است. در حال حاضر این باکتری در اکثر نقاط ایران پراکنده شده است و با ایجاد پژمردگی و پوسیدگی قهوهای به عنوان خطری بالقوه، محصول سیبزمینی کشور را تهدید میکند. تهیه و کاشت غدههای بذری سالم و گواهی شده موثرترین روش مدیریت بیماری است. مدیریت موفق بیماری، مستلزم داشتن دانش کافی در مورد نحوهی پراکنش و شیوع بیماری است. در این مقاله ضمن شرح یافتههای نوین علمی در مورد بیماری، روشهای جدید ردیابی باکتری برای سلامتسنجی غدههای بذری سیبزمینی معرفی شدهاند.
کامگار ا، کتابچی س (1401) اثر سه کودزیستی برشاخصهای رشدی گوجه فرنگی و شدت بیماری پژمردگی باکتریایی. دانش بیماریشناسی گیاهی 12(1): 112-105.
چکیده
مقدمه: پژمردگی باکتریایی ناشی از Ralstonia solanacearum یکی از بیماریهای مهم گوجه فرنگی در جهان است. امروزه روشهای جدید بر پایه استفاده از محصولات زیستی برای مدیریت بیماریهای گیاهی مورد توجه قرار گرفته تا با کاهش مصرف سمهای شیمیایی و آسیب به محیطزیست، محصولی ارگانیک در اختیار مصرف کنندگان قرار گیرد. مواد و روشها: تاثیر سه کودزیستی نیتروکارا (حاوی چند باکتری تثبیت کننده ازت)، میکروارگانیزمهای مؤثر (:EM® حاوی چند گونه مخمر و باکتری) و کمپوست بر شاخصهای رشدی گوجه فرنگی و شدت بیماری پژمردگی باکتریایی در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: تجزیه واریانس داده های آزمایش نشان داد که این سه کود تاثیر معنیداری در افزایش شاخصهای رشدی گوجه فرنگی دارند ولی باعث کاهش معنی دار شدت بیماری نمی گردند. کمپوست در بین آنها بیشترین تاثیر را بر شاخصهای رشدی گوجه فرنگی حتی در حضور بیمارگر داشت. نتیجه گیری: کمپوست میتواند به عنوان یک عامل بهبوددهنده شاخصهای رشدی گوجه فرنگی در برنامه مدیریت بیماری پژمردگی باکتریایی مد نظر قرار گیرد.
باکتریهای بیماریزا یکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد محصولات گیاهی می باشند. مدیریت این بیمارگرها در گذشته به استفاده از سمهای ضد باکتریایی یا القاکنندههای مقاومت محدود می شد، اما با کشف باکتریوفاژها در دهه های اخیر، توجه به استفاده از آنها افزایش یافته است. باکتریوفاژهایافاژهاویروسهاییهستندکه به صورت کاملا اختصاصی بر سلولهایباکتریاییاثرمیگذارند.در حال حاضر، صدها باکتریوفاژ جداسازی و علیه باکتریهای بیماریزای گیاهی آزمایش شدهاند و همچنان تعداد زیادی نیز وجود دارند که بایستی بررسی شوند. اینرویکردنیازمندپروتکلهایخاصیبرایشناساییفاژهایجدید،درکپیدایشکلونهایمقاومبهفاژوعفونتپذیریسایرگونههایباکتریاییمیباشد. فاژتراپی یا استفاده از فاژها برای مهارزیستی با باکتریهای بیماریزای گیاهی به خاطر ارزان بودن، اختصاصیت بسیار بالا فاژها علیه باکتریها، عدم تاثیر منفی روی انسان یا حیوانات و عدم آلودگی زیست محیطی، به عنوان روشی مناسب برای مهارزیستی این بیمارگرها میتواند در نظر گرفته شود.
