5 نتیجه برای Pythium
زهرا میرسلیمانی، رضا مستوفی‌زاده قلمفرسا،
جلد 1، شماره 1 - ( 12-1390 )
چکیده
میرسلیمانی، ز. و مستوفی‌زاده قلمفرسا، ر. 1390. کـاربرد شبه‌قارچ Pythium oligandrum به عنوان یک
قارچ‌کش زیستی. دانش بیماریشناسی گیاهی 1(1): 52-43.
اهمیت حفاظت از گیاهان، هم‌زمان با نیاز به افزایش تولید محصولات کشاورزی با کیفیت مناسب، بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته است. جستجو برای یافتن ریزجانداران مناسب و کاربردی برای مبارزه زیستی، مطالعه روی نحوه عمل و شرایط بهینه استفاده از آنها، برای مدیریت موفق بیماری‌های گیاهی ضروری است. یکی از این ریزجانداران، شبه‌قارچ Pythium oligandrum است، که قادر به زندگی پوده‌رستی در خاک می‌باشد و دارای خاصیت تعارضی و فراانگلی روی تعدادی از بیمارگرهای خاک‌زاد است. این شبه قارچ روی 12 گونه از گیاهان زراعی، متعلق به شش تیره بیماریزا نیست و تنها در سطح ریشه آنها حضور دارد. آن که برای مبارزه با طیف وسیعی از بیمارگرهای گیاهان زراعی استفاده شده، اثر معنی‌داری روی تحریک رشد گیاهان نیز دارد و در نتیجه می‌تواند سبب افزایش محصول نیز گردد
محیا رحیمی‌زاده، مهدی صدروی،
جلد 6، شماره 1 - ( 12-1395 )
چکیده
رحیمی‌زاده م. و صدروی م. 1395. معرفی هشت گونه‌ی مفید Aspergillus. دانش بیماریشناسی گیاهی 6(1): 32-22.
گونه‌های Aspergillus اغلب به حالت گندرو در بقایای گیاهی در خاک، آب، برخی فراورده‌های گیاهی، میوه‌های تازه و آب‌دار آسیب‌دیده یا میوه‌ها و دانه‌های انباری یافت می‌شوند. این قارچها را می‌توان بر اساس ویژگی‌های پرگنه، کنیدیوم‌بر، حباب، فیالید و کنیدیوم‌ها، روی محیط کشت‌های اختصاصی شناسایی کرد. توانایی برخی جدایه‌های هشت گونه A. flavus، A. fumigatus، A. niger، A. piperis، A. repens، A. tamarii، A. terrus و A. tubingensis، برای مهار بیماری‌های سیاهشدن غلاف کاکائو، غده ریشه و پوسیدگی فوزاریومی ریشه گوجه‌فرنگی، لکه‌برگی آلترناریایی، پوسیدگی خشک فوزاریومی، پوسیدگی صورتی و نرم غده سیب‌زمینی و یا به‌عنوان عامل افزایش‌دهنده رشد گیاهان و عامل کاهنده تولید آفلاتوکسین در دانهها و خشکبار به اثبات رسیده است. خصوصیات ریخت‌شناسی کلیدی این قارچها در این مقاله شرح داده شده است. اکثر این قارچها از ایران گزارش شدهاند بنابراین شناسایی و کاربرد جدایه‌های مؤثر آنها برای مبارزه با بیماری‌های گیاهی و افزایش رشد گیاهان پیشنهاد میشود.
فریبا قادری،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
قادری ف (1398) وقوع بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه سیاهدانه در جنوب غربی ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):8-1. DOI: 10.2982/PPS.8.2.1
مقدمه: سیاهدانه گیاهی دولپه‌ای، علفی، یکساله و متعلق به تیره آلاله است که از خواص دارویی بالایی برخوردار است. بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه این گیاه از بیشتر کشورهای جهان گزارش شده است. این پژوهش به منظور بررسی وقوع این بیماری و شناسایی عاملهای آن در جنوبغربی ایران انجام شد. مواد و روشها: مزرعه ها سیاهدانه در استان کهگیلویه و بویراحمد، جنوب غربی ایران، بازدید شد و بوته های دچار پوسیدگی طوقه و ریشه نمونه‌برداری شدند. بافت‌های بیمار طوقه و ریشه بعد از شستشو با آب و خشک کردن روی محیط کشت نیمه انتخابی آرد ذرت-آگار قرار داده شدند. هفده جدایه شبه‌قارچ از بافت‌های پوسیده طوقه و ریشه سیاهدانه جداسازی گردیدند. آزمون بیماریزایی این جدایه‌ها روی گیاهچه‌های سه هفته‌ای رقم بافت سیاهدانه تحت شرایط گلخانه انجام شد. یافته ها: مطالعه خصوصیات ریخت‌شناسی جدایه‌های بدست آمده نشان داد که 11 جدایه Pythium aphanidermatum و شش جدایه Phytophthora drechsleri هستند. هر دو این شبه قارچها روی رقم بافت سیاهدانه بیماریزا بودند. نتیجه گیری: بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه در مزرعه های سیاهدانه در جنوب غربی ایران وجود دارد. عوامل این بیماری در این منطقه Pythium aphanidermatum و Phytophthora drechsleri هستند. رقم زراعی بافت سیاهدانه به این بیمارگرها حساس است.
مهسا سمیعی، مهدی داوری،
جلد 9، شماره 2 - ( 6-1399 )
چکیده
سمیعی م، داوری م (1399) بیماری‌های مهم چمن در ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 9(2): 128-119. DOI:10.2982/PPS.9.2.119.
چمن مهم‌ترین گیاه تحت کشت در فضای سبز شهرها است،که موجب تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، لطافت هوا و جذب گرد و غبار میشود. بیماری‌های قارچی و شبه قارچی شایع‌ترین بیماری‌های چمن در ایران هستند که این گیاه را در تمام مراحل رشد تحت تأثیر قرار می‌دهند و باعث خشکیدگی و زوال آن می‌شوند. گونه‌های Pythium، Fusarium، Microdochium، Rhizoctonia، Bipolaris، Pyricularia و Colletotrichum به عنوان عاملهای گیاهچه میری، پوسیدگی ریشه و طوقه، لکه برگی و آنتراکنوز چمن در ایران شناخته شدهاند. نشانه های این بیماریها، مشخصه های ریختی بیمارگرها و روش مدیریت آنها شرح داده شده است.
معصومه دلارامی فر، مهدی پیرنیا، مجتبی کیخاصابر، شیراحمد سارانی، حمیده خواجه،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده
دلارامی فر م، پیرنیا م، کیخاصابر م، سارانی ش ا، خواجه ح (1402) واکنش هشت ژنوتیپ لوفا به بیماری گیاهچه میری. دانش بیماریشناسی گیاهی 12(2): 85-76.
مقدمه: گیاهچه میری ناشی از Pythium aphanidermatum یکی از بیماری‌های مهم لوفا است. شناسایی و کاشت رقم‌های مقاوم راهکاری سازگار با محیط زیست برای مدیریت تلفیقی بیماری است. این پژوهش برای تعیین واکنش هشت ژنوتیپ بومی و غیر بومی لوفا نسبت به بیماری انجام شد. مواد و روشها: بیمارگر(P. aphanidermatum IRAN597C) از کلکسیون قارچ‌های موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور تهیه شد . آن به گیاهچه‌های هشت ژنوتیپ لوفا تلقیح شد. پس از ظهور علائم زردی و مرگ گیاهچه شاخص شدت بیماری و سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری برای هر ژنوتیپ محاسبه شد. اصول کخ برای اثبات بیماریزایی انجام و بیمارگر مجدد از گیاهچه های بیمار جداسازی گردید. سپس برای تایید مولکولی بیمارگر، از توالییابی ناحیه ITS-rDNA آن استفاده شد. یافته‌ها: توالییابی ناحیه ITS-rDNA بیمارگر قرابت فیلوژنتیکی 99 درصدی با سایر جدایه‌های P. aphanidermatum را نشان داد. تعیین شاخص شدت بیماری نشان داد که ژنوتیپ‌های شمالی بزرگ و لوفا بلند حساس و سایر ژنوتیپ‌ها شامل شمالی بذرسیاه، شمالی بذر سفید، توری، افغانی، شیاردار و برزیلی مقاوم به بیماری هستند. بر اساس سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری، به ترتیب ژنوتیپ‌های شمالی بذر سیاه و شمالی بذر سفید پایین ترین سطح، ژنوتیپ‌های توری، شیاردار، افغانی و برزیلی سطح متوسط و ژنوتیپ‌های شمالی بزرگ و لوفا بلند بالاترین سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری را نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به مقادیر پایین شاخص شدت بیماری و سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری در دو ژنوتیپ شمالی بذر سیاه و شمالی بذر سفید، کاشت این دو ژنوتیپ برای مدیریت بیماری در لوفا پیشنهاد میشود.
