احمدی س، قادری ف، صفایی د (1398) بیماری پوسیدگی ذغالی بلوط در ایران. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 9(1): 128-118. DOI: 10.2982/PPS.9.1.118.
بیماری پوسیدگی ذغالی بلوط توسط دو قارچ Biscogniauxia mediterranea و Obolarina persica پدید میآید. این قارچها که فرصت‌طلب یا مهاجم ثانویه هستند و به درختان دچار تنش حمله می‌کنند، یکی از مشکلات اصلی جنگلهای بلوط در ایران هستند. بیماری اولین بار در سال 1390 در حنگل‌های شمال روی درختان Quercus castaneifolia و Zelkova carpinifolia و سپس در جنگلهای زاگرس روی درخت Q. brantii گزارش شده است. بیماری طی سالیان گذشته، به‌سرعت در جنگلهای زاگرس انتشار یافته است. نشانههای بیماری بهصورت زوال و مرگ درختان، قهوه‌ای شدن برگ‌ها و خزان زودرس می‌باشد. ترشح صمغ روی شاخه‌ها و تنه درختان مسن و قهـوه‌ای شدن بافت چوب و آوندهای چوبی در سرتاسر ارتفاع تنه به سمت بالا و پایین درخت دیده می‌شود. مشخصات ریخت‌شناختی بیمارگرها، گسترش و بقای بیمارگرها و روش‌های مدیریت بیماری در این مقاله شرح داده شدهاند.
