قارچهای خوراکی که تحت عنوان دنبلان شناخته می‌شوند از رده آسکومیست‌های آپوتس‌دار می‌باشند. این قارچها اندام بارده خود را در سطح یا زیرزمین تولید می‌کنند و اکتومیکوریزای اجباری گیاهان هستند. جنس Tuber از راسته Pezizales و رده Pezizomycets است. این جنس دارای گونه‌های متعددی است که در نقاط مختلف جهان پراکنده می‌باشند. کشورهای فرانسه، ایتالیا، بریتانیا و نیوزیلند از جمله کشورهایی هستند که در سطح تجارتی نسبت به تولید قارچهای دنبلان اقدام کرده‌اند. در بین گونه‌های قارچهای دنبلان خوراکی در دنیا، گونه‌های دنبلان سفید باارزش Tuber magnatum و دنبلان سیاه باارزش T. melanosporum، از نظر اقتصادی و دارویی ارزش بسیار زیادی دارند. با توجه به ارزش بالای غذایی و دارویی این قارچها انجام تحقیقات علمی بیشتر در زمینه شناسایی دقیق آنها ضرورت دارد.
جمالی ص (1400) دنبلانهای ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 14-1.Doi: 10.2982/PPS.10.2.1. دنبلان‌ها قارچهای خوراکی متعلق به شاخه Ascomycota هستند. این قارچهای ارزشمند به دو دسته دنبلانهای بیابانی و جنگلی تقسیم شده اند. آنها میکوریزهای اجباری درختان، درختچه‌ها، گیاهان یکساله، یا چندسالههستند. اینقارچها در ۳۸ جنس، شش تیرهی راسته Pezizales ، رده Pezizomycetes قرار دارند. دنبلانهای جنگلی در Tuberaceae و دنبلانهای بیابانی در بقیه تیره ها قرار دارند. پژوهشهای ریخت شناسی و مولکولی وجود گونه‌های Tuberaestivum از تیره Tuberaceae، Terfeziaclaveryi، Terfeziaboudieri، Tirmaniapinoyi و Tirmanianivea از تیره Pezizaceae، Picoajuniperi، Picoalefebvrei، Geopora cooperiو Geopora ramila از تیره Pyronemataceae را در ایران اثبات کرده اند. خصوصیات ریختشناسی، گیاهان همزیست و مناطق انتشار این قارچها شرح داده شده اند.
