جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای Glomus
تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی بر پژمردگی فوزاریومی در سه رقم گوجه فرنگی
محمد رضوان جو، مهدی صدروی، علیرضا خوشرو،
جلد 10، شماره 2 - ( 6-1400 )
چکیده
رضوان­جو  م، صدروی  م، خوشرو  ع (1400) تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی بر پژمردگی فوزاریومی در سه رقم گوجه ­فرنگی. دانش بیماری­شناسی گیاهی 10(2):  81-74. Doi: 10.2982/PPS.10.2.74.
 
مقدمه: پژمردگی ناشی از قارچ خاکزاد  Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici یکی از بیماری‌های مهم در بیشتر مناطق کشت گوجه‌فرنگی در جهان است. میزان خسارت بیماری در ایران تا 27 درصد محصول گزارش شده است. مبارزه زیستی یک روش موثر و سازگار با محیط زیست و سالم برای مصرف­ کنندگان است.  توانایی قارچهای میکوریز آربوسکولی در کاهش بسیاری از بیماری­های خاکزاد گیاهان به اثبات رسیده است، بنابراین این پژوهش برای بررسی تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی که به شکل تجارتی در دسترس بود بر شدت این بیماری در سه رقم تحت کشت گوجه­ فرنگی صورت گرفت. مواد و روش­ها:  زادمایه‌ی تجارتی قارچ­ میکوریز آربوسکولی Glomus geosprum تهیه گردید. آزمایش در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار اجرا شد. زادمایه‌ی قارچ میکوریز آربوسکولی به خاک سترون در گلدان­ها اضافه شد و بذرهای رقم­های گوجه­ فرنگیSuper-Strain ،Chef  و Super-Falat در گلدان­ها  کاشته شدند. ریشه­ ی گیاهچه­ ها در مرحله‌ی سه تا شش برگی با سوسپانسیون هاگ یک جدایه‌ی پرآزار F. oxysporum f. sp. lycopersici   مایه­ زنی شدند. پس از بروز نشانه­ های زردی و پژمردگی، داده ­های شدت بیماری، ارتفاع ساقه و طول ریشه جمع ­آوری و داده­ ها به کمک نرم ­افزار SPSS20 تجزیه واریانس شده و میانگین­ها مقایسه شدند. یافته­ ها: شدت بیماری در تمام رقم­های تیمار شده با قارچ میکوریز آربوسکولی به میزان معنی­ داری کمتر و ارتفاع ساقه و طول ریشه بیشتر از تیمارهای غیر میکوریزایی بودند. نتیجه­ گیری: توانایی G. geosporum در کاستن از شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی و افزایش رشد بوته­ های گوجه‌فرنگی برای نخستین بار گزارش می­شود.
  
همبستگی بین میکوریزای آربوسکولی در گندم و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک
فرزانه طلایی، مهدی صدروی، ابراهیم ادهمی،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
طلایی ف، صدروی م، ادهمی ا (1401) همبستگی بین میکوریزای آربوسکولی در گندم و
ویژگی­های فیزیکی­ و شیمیایی خاک. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2): 41-32.      
          Doi: 10.2982/PPS.11.2.32.
مقدمه: قارچ­های میکوریز آربوسکولی(AMF) در همزیستی با ریشه گیاهان به جذب بیشتر فسفر و افزایش رشد و نمو گیاهان کمک می­کنند. هدف از این پژوهش تعیین همبستگی جمعیت و تنوع قارچهای میکوریزآربوسکولی با ویژگی­های فیزیکی وشیمیایی خاک، در مزرعه های گندم  استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران، بود. مواد و روشها: سی مزرعه گندم این استان در نزدیکی زمان برداشت محصول بازدید شدند و از ریزوسفر و اندام­های هوایی آن­ها نمونه ­برداری شد. هاگهای  AMFبه روش الک سوسپانسیون ریزوسفر در آب و سانتریفیوژ کردن در محلول سوکرز جداسازی شدند. جمعیت هاگ این قارچها شمارش شدند. درصد کلنیزاسیون طول ریشه توسط این قارچها در هر نمونه محاسبه شد.  خصوصیات ریخت­شناسی هاگهای جداسازی شده مطالعه شدند و اطلاعات جمع­آوری شده، با توصیفهای AMF مقایسه و قارچ­های حاضر در هر نمونه شناسایی شدند. بافت، pH خاک  ، فسفر خاک و موجود در گیاه تعیین شدند و ضریب همبستگی بین جمعیت و تنوع  AMFبا این خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و گیاه محاسبه شدند. یافته­ ها:  پانزده قارچ میکوریز آربوسکولی،  متلعق به 9 جنس :  Acaulospora ، Archaeospora  ، Entrophospora ، Gigaspora  ،  Rhizoglomus ، Claroideumglomus ، Funeliformis ، Septoglomus  و Scutellospora  شناسایی شدند. تنوع این قارچ­ها در نمونه ­ها (5-)  9/2 (-2) و F. mosseae با فراوانی 90  درصد گونه غالب بود.  جمعیت این قارچ­ها با pH خاک همبستگی منفی ولی با فسفر محلول خاک و فسفر گیاه همبستگی مثبت داشت. تنوع این قارچ­ها نیز با  فسفر محلول خاک همبستگی مثبت داشت. بین میزان شن در خاک  و درصد کلنیزاسیون ریشه­­ها همبستگی مثبت وجود داشت. نتیجه­ گیری: قارچهای میکوریز آربوسکولی در خاکهای با بافت سبک، pH کمتر همراه با مقادیر کم فسفر محلول و ماده آلی جمعیت و تنوع بیشتری دارند. همبستگی مثبت جمعیت این قارچ­ها با فسفر گیاه حاکی از سودمندی آنها برای گیاه است.  

تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی بر بیماری پاخوره گندم ناشی از Gaeumannomyces graminis var. tritici
صفر نیک مرام، مهدی صدروی، مصطفی قادری زفره ای،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده
نیک­مرام، ض.، صدروی، م.، قادری­زفره­ای، م. (1402). تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی بر بیماری پاخوره گندم ناشی از Gaeumannomyces  graminis  var. tritici. دانش بیماری­شناسی گیاهی، 13 (1)، 112-104.
 
پاخوره ناشی از قارچ خاکزی Gaeumannomyces graminis var. tritici یکی از بیماری­های مهم گندم در جهان است، که میزان خسارت آن تا 50 درصد محصول گزارش شده است. این بیماری از مناطق مختلف کشت گندم در ایران نیز گزارش شده است. کنترل بیولوژیک یکی از روشهای سالم و سازگار با محیط زیست برای مدیریت بیماری­های گیاهی است و قارچ­های میکوریز آربوسکولی می­توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند. این پژوهش برای تعیین تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی بر شدت این بیماری اجرا شد. جدایه­ای از بیمارگر از بوته­ های بیمار گندم در استان کهگیلویه و بویراحمد،جنوب ­غربی ایران، بدست آمد. تاثیر سه قارچ میکوریز آربوسکولی  Funneliformis mosseae  ، Rhizoglomus intraradices و  Blaszkowskia deserticola  به تنهایی و ترکیب آن­ها بر شدت بیماری وشاخص­های رشدی گندم در شرایط گلخانه­ در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمایش شد. همه تیمارهای قارچ­های میکوریز باعث کاهش شدت بیماری و افزایش شاخصهای رشد نسبت به گیاهان شاهد شدند ولی تیمار F. mosseae نسبت به دیگران موثرتر بود. بنابراین از قارچ میکوریز آربوسکولی F. mosseae می­توان برای کاهش شدت بیماری و بهبود شاخص­های رشدی گندم استفاده کرد.

 
صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb