گودرزی آ (1402) بیماری آنتراکنوز مرکبات. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(2): 129-117.
گونه‌های Colletotrichum، عوامل مولد بیماری‌هایی شامل لکه برگی‌ها، خشک‌یدگی‌های سرشاخه و پوسیدگی‌های میوه در دامنه وسیعی از میزبان‌های گیاهی نظیر مرکبات، موز، توتفرنگی، آووکادو، پاپایا، انبه و سیب به شمار میروند. در مرکبات، بیماری‌های مهمی شامل آنتراکنوز، آنتراکنوز پس از برداشت میوه، آنتراکنوز کیلایم و ریزش میوه پس از گلدهی به وسیله گونه‌های این جنس ایجاد می‌شوند و از محدودیتهای عمده تولید مرکبات در بسیاری از کشورهای مرکبات خیز دنیا دنیا به شمار میروند. گونه Colletotrichum gloeosporioides به عنوان عامل اصلی بیماری آنتراکنوز مرکبات شناخته شده است. نشانه های بیماری شامل خشک‌یدگی سرشاخه‌ها و شاخه های کوچک، لکه برگی، پوسیدگی میوه و ریزش برگ‌ها و میوه‌های کوچک است. در صورت وقوع همه‌گیری، خسارت ناشی از بیماری روی گونه‌ها و ارقام مختلف مرکبات بسیار قابل توجه است. زیان اقتصادی ناشی از بیماری عمدتاً با وارد شدن آسیب به قسمت‌های رویشی درختان مرکبات و همچنین پوسیدگی و کاهش ارزش تجاری میوه‌ها در ارتباط است. تاکنون بیماری‌های آنتراکنوز مرکبات و آنتراکنوز پس از برداشت میوه با عوامل C. gloeosporioides، C. fructicola، C. siamense، C. karstii و C. novae zelandiae از ایران گزارش شده‌اند. به علاوه، خشک‌یدگی سرشاخه‌ها و ریزش میوه پس از گلدهی ناشی از C. gloeosporioides از چالش‌های شایع تولید مرکبات در شمال کشور محسوب می‌شوند. رعایت بهداشت باغ، مدیریت آبیاری و تغذیه، مبارزه با آفات، بیماری‌ها و علف‌های‌هرز و کاربرد قارچ‌کش‌های شیمیایی، به ویژه استروبیلورین‌ها، از راهکارهای مؤثر مدیریت بیماری محسوب می‌شوند. به منظور پیشگیری از ظهور جمعیت‌های مقاوم عوامل مولد بیماری، کاربرد قارچ‌کش‌ها باید با رعایت تناوب صورت گیرد.
