میرطالبی م. ومستوفیزاده قلمفرسا ر. 1396. مدیریت تلفیقی بیماری کپک خاکستری. دانش بیماریشناسی گیاهی 6(2): 54-43.
بیماری کپک خاکستری ناشی از قارچ Botrytis cinerea یکی از مهمترین بیماریهای پس از برداشت میوهها و سبزی‌های تازه در سراسر جهان است. بیماری میتواند در مزرعه شروع شود، به‌صورت نهفته باقی بماند یا پس از برداشت در مراحل حمل‌ونقل، بسته‌بندی، ذخیره‌سازی و بازاریابی گسترش پیدا کند. امروزه در کشاورزی رایج اولین راهبرد برای مهار بیماری، استفاده از سموم شیمیایی است، ولی نگرانی از وجود بقایای سموم در میوهها و سبزی‌ها، باعث افزایش تحقیق برای پیدا کردن روشهای سالم و مؤثر مدیریت بیماری شده است. مدیریت تلفیقی بیماری با اصلاح شیوه آبیاری و کوددهی بهینه، مبارزه زیستی، استفاده از مواد حیاتی، ضدعفونی میوهها پس از برداشت ، نگهداری وحمل میوهها در انبار و کانتینر با هوای خنک، رطوبت کم و تهویه مناسب پیشنهاد شده است.
بیک‌زاده ن، افضلی ح (1398) اثر شش اسانس گیاهی بر کپک خاکستری توت فرنگی. دانش بیماریشناسی گیاهی 9(1):140-129. DOI: 10.2982/PPS.9.1.129.
مقدمه: کپک خاکستری که عامل آن Botrytis cinerea است، مهمترین بیماری پس از برداشت میوه توت‌فرنگی است. استفاده از قارچکشهای شیمیایی میتواند تاثیر سویی بر سلامت مصرف کنندگان داشته باشد، بنابراین کاربرد اسانسهای گیاهی برای مدیریت بیماری مورد توجه قرار گرفته است. اثر شش اسانس گیاهی بر بیمارگر و آلودگی میوه های توت فرنگی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند، تا اسانس مناسب برای مبارزه با بیماری شناسایی شود. مواد و روشها: بیمارگر از میوه های توت فرنگی آلوده در شمال شرق ایران، جداسازی و شناسایی شد. اثر بازدارندگی غلظتهای مختلف اسانسهای نعناع فلفلی، مرزه، زیره سیاه، زیره سبز، اکالیپتوس و آویشن از رشد میسیلیوم و جوانهزنی هاگ بیمارگر به روش مخلوط کردن آنها با محیط کشت آزمایش شدند. سپس تاثیر این اسانسها در فازهای مایع و بخار، بر میزان آلودگی میوه های توت‌فرنگی آزمایش شدند. داده‌های این آزمایشها بعد از نرمالسازی با نرم افزار MSTAT-C، تجزیه واریانس شده و میانگین‌ها با آزمون دانکن مقایسه شدند. یافته‌ها: اسانسهای زیره سیاه و اکالیپتوس بیشترین تاثیر در بازدارندگی از رشد میسیلیوم بیمارگر داشتند. اسانسهای زیره سیاه، زیره سبز، مرزه، آویشن و نعناع فلفلی بیشترین تاثیر در بازدارندگی از جوانهزنی هاگ بیمارگر داشتند اسانسهای زیره سیاه، زیره سبز، مرزه، آویشن و نعناع فلفلی در فاز بخار، اسانسهای زیره سیاه و اکالیپتوس در فاز مایع، بیشتر از آلودگی میوه جلوگیری کردند. نتیجه‌گیری: یافتههای این پژوهش نشان داد که همه این اسانسها به طور معنی داری میتوانند از رشد میسلیوم و جوانه زنی هاگ بیمارگر و آلودگی میوه های توت فرنگی جلوگیری کنند، ولی تاثیر اسانس زیره سیاه در بیشتر موارد بهتر از سایرین است. بنابراین از آن می‌توان به عنوان جایگزین قارچکشها روی میوه توت‌فرنگی استفاده کرد.
آل‌احمد پ، ابراهیمی ل (1399) روش مبارزه زیستی با بیماریهای قارچی پس از برداشت سیب. دانش بیماریشناسی گیاهی 9(2): 107-95.DOI:10.2982/PPS.9.2.95.
بیماریهای پس از برداشت سیب، معمولاً توسط طیف وسیعی از قارچها به وجود می‌آیند. پوسیدگی پس از برداشت این میوه، مهمترین دلیل کاهش طول عمر و ارزش اقتصادی آن به شمار می‌آیند. قارچهای Botrytis cinereaو Penicillium expansumبه ترتیب عامل کپک خاکستری و کپک آبی، شایع‌ترین عاملهای پوسیدگی بعد از برداشت میوه سیب شناخته شدهاند. استفاده از سمهای شیمیایی برای مبارزه با این قارچها میتواند اثرهای سوء بر سلامت مصرفکنندگان و محیط‌زیست داشته و سبب بروز مقاومت در قارچها و از بین رفتن جانداران مفید شود. بنابراین مبارزه زیستی با این قارچها به عنوان روشی مناسب برای مصرف کنندگان و سازگار با محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. کارآیی قارچهای Candida saitoana و Trichoderma harzianumو باکتری Rahnella aquatilisدر مبارزه زیستی با این بیماریها به اثبات رسیده است.
زارع پ، حمزهزرقانی ح (1400) بیماری سرخشکیدگی گل رز. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 115-105.
Doi: 10.2982/PPS.10.2.105.
چکیده
گل رز مهمترین گل بریدنی در دنیا است. بیماری سرخشکیدگی یکی از مخربترین بیماریهای انواع رز در گلخانه‌های پرورش این گیاه ارزشمند است. نشانهاصلی بیماری به صورت خشکیدگی نوک شاخه ها و عدم تشکیل گل است. عوامل این بیماری Coniothyrium fuckelii، Botryodiplodia theobromae، Botrytis cinerea، Trichothecium roseum، Acremonium sclerotigenum، Diplodia rosarum، Lasiodiplodia pseudotheobromae، Phomopsis sp.و Pestalotia funereal میباشند. روشهای مدیریت بیماری، شامل انجام برشهای برداشت بالای گره با زاویه ای که کمترین ناخنک از بافت چوبی مرده به جا بماند،جهت تسریع تشکیل بافت چوب پینه ای، حفاظت شیمیائی زخمهای هرس با قارچکشها، ضدعفونی چاقوی باغبانی پس از هر برش، اجتناب از ایجاد زخم روی ساقه ها و رعایت بهداشت گلخانه در این مقاله شرح داده شده اند.
سید مسلم حسینی، مصطفی درویش نیا، حسین رضایی نژاد، عیدی بازگیر، فاطمه درویش نیا، جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
حسینی س م، درویش‌نیا م، رضایی‌نژاد ع، بازگیر ع، درویش‌نیا ف (1401) اثر اسانسهای آویشن، نعناع فلفلی، مرزه و دو قارچکش بر رشد سه قارچ بیماری‌زای گیاهی. دانش بیماریشناسی گیاهی 11(2): 52-60.
مقدمه: بعضی اسانسهای گیاهی خاصیت ضد قارچی دارند. این پژوهش برای تعیین اثر سه اسانس گیاهی و دو قارچکش شیمیایی بر رشد پرگنه سه قارچ بیمارگر گیاهی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روشها: اثر غلظتهای مختلف سه اسانس آویشن (Thymus vulgaris L.)، نعناع فلفلی (Mentha piperata L.) و مرزه خوزستانی (Satureja khuzestanica Jamzad)، در مقایسه با دو قارچکش مانکوزب و کاربندازیم، بر رشد سه قارچ Alternaria solani، Botrytis cinerea و Fusarium solaniبا روش رقیقسازی در محیط عصاره مخمر سوکرز مایع مورد بررسی قرار گرفتند و حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت قارچکشی (MFC) آنها محاسبه شدند. یافته ها: اسانس آویشن در بین اسانهای گیاهی بیشترین اثر بازدارندگی را بر A. solani و F. solani و اسانس مرزه بیشترین اثر بازدارندگی را بر B. cinerea داشتند. مانکوزب در بین قارچکشهای شیمیایی بیشترین اثر بازدارندگی را بر A. solani و کاربندازیم بیشترین اثر بازدارندگی را بر B. cinerea و F. solani داشتند. نتیجه‌گیری:اسانسهای آویشن و مرزه اثر بازدارندگی قابل ملاحظه‌ای بر رشد پرگنه این سه قارچ بیمارگر گیاهان دارند.
