جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای یونجه
بیماری سفیدک پودری یونجه
معصومه حاتم زاده، وحید وهجو،
جلد 2، شماره 2 - ( 6-1392 )
چکیده
حاتم‌زاده،م. و رهجو، و. 1392. بیماری سفیدک پودری یونجه. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 2(2): 17-12. 
سفیدک پودری یکی از بیماری‌های مهم یونجه در بسیاری از مناطق کشور به شمار می‌آید. قارچ Leveillula taurica که مهمترین عامل این بیماری است، در مناطق گرم و خشک دنیا انتشار داشته و دامنه میزبانی وسیعی دارد. مناسب‌ترین روش مدیریت بیماری شناسایی و کاشت ارقام مقاوم یا نیمه‌مقاوم است. بر اساس آزمایش‌ ارقام انجام شده در ایران، Codi و قره‌یونجه نیمه‌مقاوم، بمی نیمه‌حساس، همدانی‌121 و همدانی122 حساس و Simertchenskava, Diablorde, Ranger و مهاجران بسیارحساس تشخیص داده شده‌اند. بنابراین ارقام نیمه‌مقاوم Codi و قره‌یونجه را برای مدیریت این بیماری می‌توان مورد استفاده قرار داد.

روش انتخاب اکوتیپ‌های یونجه مقاوم به بیماری سفیدک کرکی
وحید رهجو، معصومه حاتم زاده ، علی ماهرخ، سید محمد علی مفیدیان،
جلد 3، شماره 1 - ( 12-1392 )
چکیده
     رهجو، و.، حاتم‌زاده، م.، ماهرخ، ع. و مفیدیان، س. م. ع. 1392. روش انتخاب اکوتیپ‌های یونجه مقاوم به بیماری سفیدک کرکی. دانش بیماری‌شناسی‌گیاهی 3(1):61-54. 
یکی از عوامل کاهش عملکرد یونجه بیماری سفیدک کرکی ناشی از شبه‌قارچ‌‌ Peronospora trifoliorum است. این بیماری در شرایط مساعد در فصل بهار و چین اول یونجه شیوع می‌یابد و باعث زرد و خشک شدن برگهای یونجه می-شود. برای انتخاب اکوتیپ‌های مقاوم به بیماری از روش استاندارد آزمون گلخانه‌ای و نیز غربال طبیعی ارقام در شرایط مزرعه استفاده می‌شود. در آزمون گلخانه‌ای گیاهچه‌های 7 ‌روزه یونجه با سوسپانسیون اسپور شبه‌قارچ اسپورپاشی می‌شوند و پس از طی مراحل انکوباسیون به محض ظهور نشانه‌های بیماری، درصد گیاهچه‌های فاقد نشانه در مقایسه با شاهد تعیین می‌گردد. آزمون مزرعه‌ای نیز در قالب یک طرح آماری با حد‌اقل 3 تکرار برای اکوتیپ‌های مختلف در مناطقی که بیماری در شرایط طبیعی آن منطقه شایع می‌شود، انجام می‌پذیرد. جهت انتشار بیشتر بیماری، رقمی حساس نیز در مزرعه کشت می‌گردد . واکنش ارقام بر‌اساس شاخص شدت بیماری، بر مبنای درصد آلودگی برگ‌ها، از 5 کلاس مختلف 1 تا 5 تعیین می‌گردد. با این آزمایش‌ها، ارقام KS224و Saranac به عنوان مقاوم و اکوتیپ‌هایی نظیر کیسوردای، نیک‌شهری، ملک‌کندی و قارقلوق به عنوان متحمل به بیماری شناخته شده‌اند.

تأثیر ساپونین‌های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم Ditylenchus dipsaci
فرزاد مرادی، حجت اله مظاهری لقب، لیلا کاشی، سید سعید موسوی،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
مرادی ف، مظاهری‌لقب ح، کاشی ل، موسوی س س (1401) تأثیر ساپونین‌های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم Ditylenchus dipsaci. دانش بیماری‌شناسی گیاهی  11(2): 72-61.
 Doi:10.2982/PPS.11.2.61                            
مقدمه: نماتد ساقه و پیاز Ditylenchus dipsaci یک عامل بیماری‌زای مهم و خسارت­زا در تعدادی از گیاهان زراعی و زینتی از جمله یونجه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ساپونین‌های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم این نماتد بود تا روشی زیستی برای مدیریت آن یافت شود.  مواد و روش‌ها: تأثیر ساپونین‌های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم این نماتد  آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور اکوتیپ‌های یونجه (شش اکوتیپ) و ساپونینهای (خام و خالص آنها) در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. یافته‌ها: تجزیه واریانس داه­ها نشان داد که اثرمتقابل بین دو فاکتور اکوتیپ و ساپونین از نظر آماری معنی‌دار است. با غلظتهای 50 و 90 میکرولیتر ساپونین خام اکوتیپ‌های مختلف، به ترتیب 30 تا 42 درصد و 33 تا 59 درصد تخم‌های نماتد تفریخ نشدند. اکوتیپ‌های نیشابوری بیش‌ترین و پلی‌کراس شیراز و کریساری کم‌ترین تعداد تفریخ تخم را موجب شدند. غلظتهای 10 و 50 میکرولیتر ساپونین خالص به ترتیب بین 56 تا 69 درصد و 61 تا 79 درصد مجموع تخم‌های نماتد تفریخ نشدند. اکوتیپ‌های محلی میاندوآب و نیشابوری بیشترین و پلی‌کراس شیراز کم‌ترین تعداد تفریخ تخم را داشتند. نتیجه‌گیری: ساپونینهای خالص اکوتیپهای یونجه نسبت به ساپونینهای خام تاثیر بیشتری برمیزان تفریخ تخم نماتد دارند. ساپونینهای اکوتیپ پلی‌کراس شیراز یونجه تاثیر بهتری نسبت به سایر اکوتیپها دارد.

کاربرد پلیمرهای زیستی در مدیریت بیماری های ویروسی گیاهان
پرستو پورعزیز، داود کولیوند،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده
پورعزیز، پ.، کولیوند، د. (۱۴۰۲). کاربرد پلیمرهای زیستی در مدیریت بیماری­های ویروسی گیاهان. دانش بیماری­شناسی گیاهی، ۱۳(۱)، ۱۳۴-۱۲۵.
پلیمرهای با منشا طبیعی، پلیمر زیستی شناخته می ­شوند. پلیمرهای زیستی به دلیل ویژگی­های سازگاری زیستی و زیست تخریبی کاربردهای گسترده ­ای در زمینه ­های متفاوت از جمله کشاورزی⸲ پزشکی و صنعت دارند. پلیمرهای زیستی با افزایش سیستم ایمنی گیاهان از طریق تآثیر بر ژن­های مقاومت و همچنین فعال کردن مکانیسم ­های مربوط به مقاومت باعث محدود کردن فعالیت­های بیمارگرهای گیاهی می­ شوند. بنابراین استفاده از این مواد جهت مقابله با بیمارگرهای گیاهی کاربرد وسیعی در کشاورزی پیدا کرده است. استفاده از پلیمرهای زیستی جهت مقابله با بیمارگرهای گیاهی مانند قارچ­ها و باکتری­ها راه حل مناسبی برای کاهش خسارت آنها است. همچنین تیمار گیاه آلوده به ویروس با پلیمرهای زیستی باعث کاهش علایم و خسارت بیماری می ­شود. مکانیسم‌های مولکولی ضد ویروسی برخی پلیمرهای زیستی مانند کیتوزان، کیتین، الیگوکیتوزان، بتاگلوکان­ها، لنتینان، آلژینات و هیدروژل و ترکیبهای آن در مدیریت بیماریهای ویروسی گیاهان در این مقاله شرح داده شده ­اند.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb