اسید هیومیک یکی از مهمترین و پرمصرفترین محرکهای زیستی در کشاورزی، ابزاری قدرتمند برای سلامت خاک و مقاومتر شدن گیاهان نسبت به تنشها محسوب میشود. این ترکیب آلی ایمن از طریق سازوکارهای مستقیم و غیرمستقیم به مهار بیماریها میپردازند. در بعد غیرمستقیم، اسید هیومیک با بهبود ساختار فیزیکی خاک از طریق افزایش تخلخل و تهویه، تقویت ظرفیت تبادل کاتیونی و حاصلخیزی شیمیایی خاک و همچنین تحریک جمعیت ریزجانداران مفید خاکزی محیطی نامساعد برای توسعه بیمارگرها ایجاد میکند. همچنین، اسید هیومیک با تقویت بنیه گیاه از طریق توسعه سیستم ریشه، تسهیل جذب آب و عناصر غذایی، و به ویژه فعالسازی مکانیسمهای القای مقاومت سیستمیک در گیاه، منجر به تولید و انباشت متابولیتهای دفاعی، افزایش فعالیت آنزیمهای دفاعی و پروتئینهای مرتبط با بیماریزایی میشود. این مقاله خلاصهای از اثر بخشی اسید هیومیک به عنوان یک محرک گیاهی بر بیمارگرهای گیاهی و چشمانداز استفاده از آن در جهت کاهش مصرف سمهای شیمیایی یا حتی جایگزینی آن در مهار بیماریهای گیاهی ارائه میکند. درک خوب از عملکرد محرکهای زیستی از جمله اسید هیومیک به کشاورزان و دانشمندان کشاورزی در کاربرد بهتر آنها کمک کند.
