سید رضا فانی، محمد مرادی، منصوره میرابوالفتحی،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
فانی س ر، مرادی م و میرابوالفتحی م (1398) مروری بر بیماری انگومک پسته. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):30-16. DOI: 10.2982/PPS.8.2.16
پسته ارزشمندترین محصول باغی صادراتی ایران است. پوسیدگی طوقه و ریشه ناشی از گونههای Phytophthora مهمترین بیماری پسته است که سالیانه منجر به نابودی تعداد قابل توجهی درختان بارور و نابارور میگردد. عامل بیماری از تمامی استانهای پستهخیز گزارش شده است. عامل بیماری خاکزاد است و با اسپورانژیوم یا زئوسپورانژیومهای رها شده از آن به کمک آب پخش شده و درختان سالم را به بیماری مبتلا می کند. حساسیت طوقه درختان پسته به فیتوفتورا و آبیاری به شیوه غرقابی در اغلب باغات از عوامل کلیدی توسعه بیماری است. سوختگی سرشاخه در اوایل بهار، سبزخشکی برگها در طول فصل رشد، خروج صمغ از ناحیه طوقه و پوسیدگی ریشه از جمله نشانههای بیماری است. مدیریت تلفیقی بیماری با احداث باغ در زمینهای غیرآلوده، استفاده از رقمهای مقاوم یا متحمل، استفاده از نهالهای سالم، اصلاح روش آبیاری و پرهیز از تماس مستقیم آب با طوقه، جداسازی کرتهای آلوده از سالم، استفاده از قارچکش مناسب و مهار زیستی بر پایه گونه های Trichoderma و Bacillus است.