جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای پروتیین

جلال غلام نژاد،
جلد 6، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده

غلام‌نژاد ج. 1396. سازوکارهای دفاعی گیاهان در برابر بیمارگرها. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 6(2): 32-24.

گیاهان دارای سازوکارهای دفاعی متعددی هستند، که می­توان آن­ها را با ریزجانداران یا مواد شیمیایی تحریک و فعال کرد. پنج نوع مقاومت القایی در گیاهان عبارتند از مقاومت اکتسابی موضعی، مقاومت اکتسابی سیستمیک،  تنظیم سیستمیک خاموشی ژن‌ها،  مقاومت سیستمیک القاشده و  واکنش سیستمیک در برابر زخم. مقاومت اکتسابی سیستمیک مهمترین نوع مقاومت القایی است، که حفاظت مداوم و طولانی‌مدت علیه آلودگی در برابر دامنه وسیعی از بیمارگرها را در گیاهان موجب می­شود. تشکیل پروتیین­های مرتبط با بیماری‌زایی، تغییر دیواره سلولی با رسوب و اتصال پلی‌ساکاریدها، پروتیین­ها، گلیکوپروتیین­ها، فنل‌ها،تولید فیتوآلکسین‌ها و لیگنینی شدن مراحل بروز این نوع مقاومت در گیاهان هستند.


سعید تابعین، سید علی اکبر بهجت نیا،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده

تابعین س و بهجت‌نیا س ع ا (1398) برهمکنش‌های درون‌سلولی جمینی‌ویروس‌ها در گیاهان میزبان. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 8(2):101-86. DOI: 10.2982/PPS.8.2.86

جمینی‌ویروس‌ها دارای ژنومِ دی‌ان‌ا تک‌لای حلقوی کوچک با ظرفیت بیان پروتیین محدود هستند. ژنوم این گروه از ویروس‌ها با بیان چهار تا هفت پروتیین و از طریق ایجاد تغییر در فرآیندها و مسیرهای زیستی مختلف در سلول باعث ایجاد آلودگی می‌شوند. از جمله تغییرات به وجود آمده به هنگام آلودگی توسط جمینی‌ویروس‌ها می‌توان به تحریک و تغییر چرخه سلول‌های آلوده برای ورود به فاز تکثیری به منظور حمایت از القای همانندسازی دی‌ان‌ا ویروسی اشاره نمود. جمینی‌ویروس‌ها به منظور تغییر یا متوقف کردن واکنش‌های دفاعی میزبان و مسیرهای پیام‌رسانی هورمون‌ها، الگوی بیان ژن‌های میزبان را تغییر می‌دهند، از مسیرهای مرگ سلولی ممانعت به عمل می‌آورند، رفت‌وآمد مولکول‌های بزرگ را تغییر داده و در مسیرهای پیام‌رسانی سلول و اصلاح پروتیین‌ها مداخله می‌کنند. علاوه‌براین، جمینی‌ویروس‌ها چندین سرکوب‌گر خاموشی ژن را بیان می‌کنند که نحوه تولید آران‌اهای کوچک مداخله‌گر، متیلاسیون دی‌ان‌ا گیاه و مسیرهای میکرو آران‌ا را تغییر می‌دهند و به همین دلیل در اغلب موارد سبب نمو غیر عادی گیاه می‌شوند. در این مقاله علاوه بر معرفی جمینی‌ویروس‌ها، به نقش هر کدام از پروتیین‌های بیان شده توسط ژنوم آنها و نیز برهمکنش این پروتیین‌ها با مسیرها و فرآیندهای مختلف سلول میزبان جهت ایجاد یک آلودگی پایدار، پرداخته می‌شود.


امین الله طهماسبی،
جلد 10، شماره 1 - ( 12-1399 )
چکیده

طهماسبی ا (1399) نقش یوبی‌کوئیتین در برهمکنش‌های ویروس-گیاه. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 10(1): 152-141. Doi: 10.2982/PPS.10.1.141.
 
ویروس­های گیاهی باعث خسارت عمده به محصولات کشاورزی در سراسر دنیا می­شوند. گیاهان از طریق چندین سازوکار دفاعی نظیر یوبی­کوئیتین به آلودگی­های ویروسی پاسخ می­دهند. یوبی­کوئیتین و سیستم یوبی­کوئیتین پروتئازوم نقش مهمی در تغییر عملکرد و تجزیه پروتئین در گیاهان ایفا می­کنند. اتصال یوبی-کوئیتین به پروتئین­های سلولی باعث تغییر در پایداری، استقرار سلولی و یا فعالیت پروتئین هدف می­شود. نقش مهم سیستم یوبی­کوئیتین پروتئازوم در سازوکارهای دفاعی و سایر فرایندهای گیاه نیز مشخص شده است. ویروس­ها به عنوان انگل­های اجباری درون سلولی، سازوکارهایی را در جهت تداخل و یا استفاده از سیستم یوبی­کوئیتین پروتئازوم تکامل داده اند. در مواردی هم ممکن است پروتئین­های ویروسی توسط سیستم یوبی­کوئیتین پروتئازوم مورد هدف قرار گیرند. یوبی کوئیتینه شدن پروتئین­ها نقش مهمی در برهمکنش گیاه-ویروس ایفا می­کند که می­تواند منجر به مقاومت گیاه یا بیماریزایی در گیاه میزبان شود. بنابراین، شناخت بیشتر سیستم یوبی­کوئیتین پروتئازوم و بررسی نقش آن در برهمکنش ویروس-گیاه، می-تواند باعث توسعه روش­های جدید برای افزایش مقاومت به آلودگی­های ویروسی در گیاهان شود.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb