دانش بیماری شناسی گیاهی

 بیماری پوسیدگی فوزاریومی بلال یکی از مهم‌ترین بیماری‌های ذرت در ایران است. این بیماری توسط قارچ moniliforme Fusarium به وجود می‌آید. نشانه‌های آن لکه‌های صورتی تا قرمز رنگ روی بلال و سرانجام پوسیدگی کامل آن و افت کمی و کیفی محصول است. مناسب‌ترین روش مدیریت بیماری شناسایی و کشت هیبریدهای مقاوم یا نیمه‌مقاوم است. واکنش هیبریدها به بیماری با مایه‌زنی بلال با سوسپانسیون کنیدیوم‌های قارچ به روش سوراخ‌کردن در مزرعه، بر اساس شدت بیماری، تعیین می‌گردد. بر اساس تحقیق انجام شده در ایران از بین 12 هیبرید تحت کاشت، 2 هیبرید K3493/1 × K18 و KLM 77029/8-1-2-3-2-3 × MO17 مقاوم و 9 هیبرید نیمه مقاوم هستند. با ترویج کشت این هیبریدها، می‌توان به مدیریت بیماری و افزایش کمی و کیفی محصول ذرت امید داشت.

مقدمه: شانکر باکتریایی با عامل Pseudomonas syringae  یکی از مهم‌ترین بیماری‌های خسارت­زا در زردآلو است. این پژوهش با هدف ارزیابی مقاومت نسبی به شانکر باکتریایی در 22 دورگ منتحب بومی زردآلو از جمله AD507، AD405، HS731 که اخیراً با نام‌های جلیل، پارسی و شانلی معرفی شده‌اند، انجام شد. مواد و روش‌ها: روش‌های آلوده­سازی شامل مایه‌زنی مصنوعی نهال‌های دو ساله در شرایط باغی و شاخه‌های بریده در شرایط آزمایشگاهی بود. در ابتدا، پاتوار جدایه‌های بومی  P. syringae توسط آزمون‌های LOPAT   و GATTa مشخص و مخلوط سه جدایه در تهیه مایه تلقیح به کار برده شد. مایه‌زنی در ساقه نهال‌ها انجام و 1 و 5/1 سال بعد، طول شانکر یادداشت­برداری شد. یافته­ ها: پاتوار سویه‌ها P. syringae pv. syringae تشخیص داده شد. بیشترین و کمترین طول شانکر به ‌ترتیب در هیبریدهای AD1033 و AC113 معادل 76/34 میلی‌متر و 35/8 میلی‌متر دیده شد. روش مایه­زنی شاخه بریده برای ارزیابی واکنش رقمهای زردآلو مناسب نبود. هیبریدها در پنج گروه بسیار مقاوم، شش هیبرید مقاوم، هشت هیبرید نسبتا مقاوم و هفت هیبرید حساس بودند. نتیجه­ گیری: هیبریدهای AD1033, AD1042, AD940, AD811, HS210, DM101, HS203 حساس شناخته شدند، که پیشنهاد می‌شود در برنامه‌های اصلاحی و احداث/جایگزینی باغها به ­کار برده نشوند. رقمهای جلیل، پارسی و شانلی به‌ترتیب مقاوم و نسبتا مقاوم تشخیص داده شدند.

مقدمه: سوختگی ناشی از Ascochyta rabiei  مخرب­ترین بیماری نخود در جهان است.  شناسایی صفتهای زراعی و شکل شناختی رقمهای مقاوم به بیماری برای تنظیم یک برنامه مناسب اصلاح نخود ضروری است. مواد و روش­ها: دوازده صفت زراعی و شکل شناختی 21 ژنوتیپ نخود مقاوم، نیمه مقاوم و حساس به بیماری در یک آزمایش مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با شش تکرار در یک سال زراعی در غرب ایران بررسی شد. یافته‌ها: همه ژنوتیپ­ها بر اساس تجزیه خوشه ­ای روش جفت گروه بدون وزن با میانگین حسابی به سه خوشه اصلی تقسیم شدند. ژنوتیپ­های با پایین­ترین عملکرد درخوشه II قرار گرفتند و ژنوتیپ IDDMAR-2012-32 حساس  به بیماری و نوع دسی در این خوشه بود. ژنوتیپ­های با بالاترین عملکرد درخوشه III قرار گرفتند و ژنوتیپ  Gebres 419- 2مقاوم  به بیماری و نوع دسی در این خوشه بود. همچنین در بین ژنوتیپهای نوع کابلی، ILC482 به عنوان رقم پرمحصول و نیمه مقاوم  به بیماری در خوشه III قرار گرفت و لاین­های FLIp-02-65C و FLIp-01-164C با عملکرد پایین همراه با مقاومت به بیماری در خوشه I قرار گرفتند. نتیجه­ گیری: