سفیدک‌های پودری از قارچ‌های انگل‌های اجباری مهم گیاهان هستند، که با به وجود آمدن پوشش سفیدرنگ روی قسمت‌های هوایی آن‌ها باعث زردی، خشکی و کاهش کمی و کیفی محصول گیاهان زراعی، درختان میوه، جالیز و زینتی می‌شوند. از بین روش‌های مبارزه با این بیمارگرها تنها امکان استفاده از قارچ‌کش‌ها بعد از بروز آن‌ها وجود دارد، ولی به دلیل خطرات زیست محیطی استفاده از سموم شیمیایی، امکان باقیماندن آن‌ها در محصول و گزارش مقاومت به قارچ‌کش‌ها در بعضی از سفیدک‌های پودری، مبارزه زیستی با این بیمارگرها مورد توجه قرار گرفته است. قارچ‌های Ampelomyces quisqualis، Pseudozyma flocculosa و Lecanicillium longisporum، باکتری Bacillus subtilis ، کنه Tydeus lambi و کفشدوزک 20 نقطه‌ای Psyllobora vigintimaculata به طرز موثری در مبارزه با سفیدک‌های پودری خیار، کدو، گوجه‌فرنگی، فلفل، انگور و رز استفاده شده‌اند و تعدادی از آن‌ها به شکل تجارتی به بازار نیز عرضه شده‌اند.

سفیدک پودری یکی از بیماری‌های مهم یونجه در بسیاری از مناطق کشور به شمار می‌آید. قارچ Leveillula taurica که مهمترین عامل این بیماری است، در مناطق گرم و خشک دنیا انتشار داشته و دامنه میزبانی وسیعی دارد. مناسب‌ترین روش مدیریت بیماری شناسایی و کاشت ارقام مقاوم یا نیمه‌مقاوم است. بر اساس آزمایش‌ ارقام انجام شده در ایران، Codi و قره‌یونجه نیمه‌مقاوم، بمی نیمه‌حساس، همدانی‌121 و همدانی122 حساس و Simertchenskava, Diablorde, Ranger و مهاجران بسیارحساس تشخیص داده شده‌اند. بنابراین ارقام نیمه‌مقاوم Codi و قره‌یونجه را برای مدیریت این بیماری می‌توان مورد استفاده قرار داد.