5 نتیجه برای سرخشکیدگی
عباس صلاحی اردکانی،
جلد 1، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
صلاحی‌اردکانی، ع. 1391. بیماری گموز مرکبات در استان کهگیلویه و بویراحمد و روش مدیریت آن.
دانش بیماری شناسی‌گیاهی 1(2): 30- 21.
بیماری گموز مرکبات باعث شکاف در پوست طوقه همراه با ترشح صمغ ، پوسیدگی طوقه و ریشه، خشکیدگی سرشاخه‌ها و زوال نهال‌ها و درختان می‌شود. این بیماری که قبلا در ایران از استان‌های خوزستان و فارس گزارش شده، در مناطق مله‌برفی، بیدستان، پشت کوه، تل مویزی، بیدزرد، چهار‌بیشه علیا و چهار‌بیشه سفلی از توابع شهرستان گچساران و چشمه‌بلقیس، ده‌برجی، اسپر و مارین از توابع شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه‌و بویراحمد شیوع یافته است. بیشترین آلودگی به‌ترتیب روی لیموترش، لیموشیرین، لیمو‌خارکی و پرتقال دیده شده است. عامل بیماری Phytophthora nicotianae تشخیص داده شده است. این بیماری که به دلیل کاشت نهال‌های بیمار، شیوه نادرست کاشت نهال‌ها، حساسیت پایه، روش نامناسب آبیاری در این استان شیوع یافته را می-توان با کاشت نهال پیوند شده روی پایه نارنج سالم و گواهی شده، اصلاح شیوه‌های کاشت و آبیاری، مبارزه شیمیایی و مبارزه زیستی با استفاده از قارچ‌ها و باکتری‌های متعارض مدیریت نمود.
موسی نجفی نیا،
جلد 5، شماره 1 - ( 12-1394 )
چکیده
نجفی‌نیا م. 1394. روش مدیریت بیماری سرخشکیدگی مرکبات. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 5(1):36-26.
مرکبات به‌ویژه در جنوب ایران سطح زیر کشت نسبتاً وسیعی را به خود اختصاص داده و نقش بسیار مهمی در اقتصاد منطقه و کشور ایفا می‌کند. طی سال‌های اخیر یکی از عوامل تهدیدکننده باغ‌های مرکبات در مناطق گرم کشور، بیماری سرخشکیدگی مرکبات است. قارچ Neofusicoccum mangiferae به‌عنوان مهم‌ترین عامل ایجادکننده سرخشکیدگی درختان مرکبات است. نشانههای بیماری به‌صورت سرخشکیدگی، پژمردگی و زوال سرشاخه‌های درختان بیمار مشاهده می‌شود. آلودگی از شاخه‌های انتهایی به سمت پایین و نهایتاً تنه توسعه پیدا می‌نماید. در برخی موارد روی سرشاخه‌ها و تنه درختان آلوده شکاف‌های طولی در اندازه‌های متفاوت مشاهده می‌شود که غالباً با ترشح صمغ زردرنگ همراه است. در مراحل پیشرفته بیماری، پوست شاخه‌ها و تنه به‌صورت ورق‌های نازک جدا شده و توده سیاه‌رنگ قارچ عامل بیماری نمایان می‌گردد و در نهایت ممکن است موجب خشکیدگی کامل درخت آلوده گردد. بررسی‌های انجام شده بیانگر آن است که بیماری خشکیدگی سرشاخه اغلب در تابستان و در باغات با مدیریت ضعیف‌تر، تغذیه و آبیاری نامناسب و هرس‌های نامنظم خسارات شدیدتری وارد می‌سازد. اعمال یک مدیریت صحیح در زمینه آبیاری و تغذیه، تقویت باغ‌های مرکبات، ضدعفونی محل‌های هرس، عدم هرس درختان در طول ماه‌های گرم سال می‌تواند خسارت این بیماری را کاهش دهد.
محمد عباسی دمشهری، رضا قادری،
جلد 8، شماره 1 - ( 12-1397 )
چکیده
عباسی دمشهری م. و قادری ر. 1397. عوامل زوال درختان مرکبات استان فارس. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 8(1): 23-15. DOI: 10.2982/PPS.8.1.15.
زوال درختان مرکبات یکی از علل اصلی کاهش سطح زیرکشت باغ‌های مرکبات استان‌های جنوبی کشور از جمله استان فارس در سال‌های اخیر محسوب می‌شود. عوامل متعدد زیستی و غیرزیستی به زوال مرکبات در منابع مختلف ارتباط داده شده است که در استان فارس به نظر می‌رسد تنش‌های غیرزیستی از قبیل خشکی و شوری آب یا خاک در کنار بیماری‌هایی عفونی مانند انگومک، سرخشکیدگی، نماتد ریشه مرکبات و جاروک اهمیت بیشتری دارند. عوامل اصلی و شیوه‌های مدیریت بیماری‌های شناخته شده عامل زوال درختان مرکبات در استان فارس در این مقاله شرح داده شده اند.
نوراله حسن پور، دکتر مهدی ارزنلو،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
حسن‌پور ن و ارزنلو م (1398) بیماری سرخشکیدگی زبانگنجشک. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 8(2): 76-70.
DOI:10.2982/PPS.8.2.70
درخت زبان گنجشک نماد مهمی از فضای سبز شهری در دنیا هست که از چوب آن در ساخت لوازم خانگی و ورزشی نیز استفاده می‌شود. بیماری سرخشکیدگی زبان گنجشک، ناشی از قارچ Hymenoscyphus fraxineus در اکثر کشورهای اروپایی در پهنه‌های جنگلی و فضای سبز شایع شده است. این بیماری برای اولین بار در اوایل سال 1990 در کشورهای لهستان و لیتوانی مشاهده گردید. پراکنش جغرافیایی عامل بیماری در دو دهه اخیر وسیعتر شده و به عنوان یک تهدید جدی برای زبان گنجشک به حساب می‌آید. آلودگی اولیه توسط آسکوسپورهای آزاد شده از آپوتسیوم‌های تشکیل شده روی برگ‌های ریخته شده از سال قبل به وجود می‌آید. مدیریت بیماری با روش‌های پیشگیری و قرنطینه، اقدامات بهداشتی، شناسایی و کشت رقمهای مقاوم و استفاده از سمهای شیمیایی عملی است. این بیماری تاکنون از ایران گزارش نشده است، با این وجود احتمال ورود بیماری به کشور در آینده دور از ذهن نیست، لذا در این مقاله جنبه‌های مختلف بیماری شامل نشانه‌ها، زیست‌شناسی بیمارگر و روش‌های مدیریت آن شرح داده شده‌اند.
صغری قاسمی دودران، مهدی داوری،
جلد 9، شماره 2 - ( 6-1399 )
چکیده
قاسمی دودران ص، داوری م (1399) بیماری‌های قارچی فندق در ایران. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 9(2): 94-85. DOI:10.2982/PPS.9.2.85.
درخت فندق، دارای رویشگاه‌های طبیعی در شمال غرب ایران در جنگل‌های استان‌های اردبیل و گیلان است. بیماری زوال یک عامل تهدیدکننده درختان فندق در این ناحیه است. نشانههای بیماری به شکل ضعف عمومی، کاهش رشد، برگ‌ریزی و سرخشکیدگی شاخه‌ها، شانکر روی شاخه و تنه و پوسیدگی ریشه ظاهر می‌شوند که سرانجام به مرگ تدریجی یا زوال درختان منجر می‌شوند. قارچ‌هایی که باعث ایجاد بیماری زوال فندق در ایران می‌شوند Diaporthe amygdali،
و Cytospora fuckelii به‌عنوان عامل‌های شانکر و Fusarium semitectum، F. lateritium، F. anthophilum و Armillaria mellea به‌عنوان عامل‌های پوسیدگی ریشه گزارش شده‌اند. نشانههای زوال درختان فندق در ایران، قارچ‌های بیمارگر و راهکارهای مدیریت بیماری در این مقاله شرح داده شده‌اند.
