ناظریان، ع. ، مدرس نجف‌آبادی، س.س. و مهدوی، م. 1392. بیماری زردی فوزاریومی گلایول.
دانش بیماری‌شناسی گیاهی 2(2):29-18.
بیماری زردی فوزاریومی باعث زرد، قهوه‌ای و پژمرده شدن برگ‌ها و پوسیدگی پیاز گلایول شده و به کاهش کمی،کیفی و بازارپسندی گل‌ها می‌انجامد. این بیماری توسط 4 گونه Fusarium ، مخصوصاٌ قارچ
خاک‌زی F. oxysporum f. sp. gladioli پدید می‌آید. این قارچ‌ها به صورت میسلیوم، کلامیدوسپور، میکرو و ماکروکنیدیوم قادر به بقاء در خاک می‌باشند. تغییر رنگ پیاز‌های آلوده، نرم، چروکیده و مومیایی شدن آن‌ها در انبار از اصلی‌ترین نشانه‌های بیماری محسوب می‌شوند. علی‌رغم تلاش‌های زیاد برای مدیریت بیماری، آن همچنان یک مشکل جدی در مناطق پرورش گلایول دنیا است. روش مدیریت بیماری معمولاً بر شناسایی و کاشت ارقام مقاوم، کاربرد سموم شیمیایی، روش‌های زراعی و مبارزه زیستی استوار است. در هر حال تلفیقی از چند روش فرصت بهتری در مدیریت این بیماری پدید می‌آورد.
ایراندوست.، سلمانینژاد ف. و مستوفیزاده قلمفرسا ر. 1393. نحوه سازگاری فیتوپلاسماها
با میزبانهای گیاهی و حشرهای.دانش بیماریشناسیگیاهی 3(2): 72-63.
فیتوپلاسماها بیمارگرهای گیاهی هستند که در آوندهای آبکش مستقر می‌شوند و تکثیر می‌یابند. آن‌ها با
حشره‌های تغذیه کننده از شیره‌ی آوندی، در بین گیاهان مختلف انتقال می‌یابند. فیتوپلاسماها زیست‌شناسی و
چرخه‌ی زندگی متفاوتی نسبت به باکتری‌ها دارند، زیرا آن‌ها توانایی بقا در میزبان‌هایی از 2 سلسله‌ی کاملاً متفاوت یعنی گیاهان و جانوران (حشره‌ها) را دارند. آن‌ها میزبان‌هایشان را به صورت فراگیر آلوده می‌کنند. فیتوپلاسماها برای سازگاری با میزبانهای مختلف از سازوکارهایی مانند تغییر در میزان بیان ژن‌ها، ایجاد تنوع و نوترکیبی در
دی‌اِن‌اِی‌‌های خارج کروموزومی و نیز واحدهای بالقوه متحرک، تولید عمل‌گرها و خاموشی مسیرهای پیام‌دهی دفاعی استفاده می‌کنند و با موفقیت در آن‌ها استقرار و تکثیر یافته، تولید بیماری می‌کنند. شناسایی این سازوکار‌ها گامی مهم برای برنامه‌ریزی مدیریت موفق این بیمارگرها است.
