رقیه محمدی، منصوره کشاورزی، نادر حسن زاده، جلیل دژمپور، افاق فرهادنژاد،
جلد 10، شماره 2 - ( 6-1400 )
محمدی ر، کشاورزی م، حسنزاده ن، دژمپور ج، فرهادنژاد ا (1400) سطح نسبی مقاومت به شانکر باکتریایی در دورگهای ایرانی زردآلو. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 29-15. Doi: 10.2982/PPS.10.2.15.
مقدمه: شانکر باکتریایی با عامل Pseudomonas syringae یکی از مهمترین بیماریهای خسارتزا در زردآلو است. این پژوهش با هدف ارزیابی مقاومت نسبی به شانکر باکتریایی در 22 دورگ منتحب بومی زردآلو از جمله AD507، AD405، HS731 که اخیراً با نامهای جلیل، پارسی و شانلی معرفی شدهاند، انجام شد. مواد و روشها: روشهای آلودهسازی شامل مایهزنی مصنوعی نهالهای دو ساله در شرایط باغی و شاخههای بریده در شرایط آزمایشگاهی بود. در ابتدا، پاتوار جدایههای بومی P. syringae توسط آزمونهای LOPAT و GATTa مشخص و مخلوط سه جدایه در تهیه مایه تلقیح به کار برده شد. مایهزنی در ساقه نهالها انجام و 1 و 5/1 سال بعد، طول شانکر یادداشتبرداری شد. یافته ها: پاتوار سویهها P. syringae pv. syringae تشخیص داده شد. بیشترین و کمترین طول شانکر به ترتیب در هیبریدهای AD1033 و AC113 معادل 76/34 میلیمتر و 35/8 میلیمتر دیده شد. روش مایهزنی شاخه بریده برای ارزیابی واکنش رقمهای زردآلو مناسب نبود. هیبریدها در پنج گروه بسیار مقاوم، شش هیبرید مقاوم، هشت هیبرید نسبتا مقاوم و هفت هیبرید حساس بودند. نتیجه گیری: هیبریدهای AD1033, AD1042, AD940, AD811, HS210, DM101, HS203 حساس شناخته شدند، که پیشنهاد میشود در برنامههای اصلاحی و احداث/جایگزینی باغها به کار برده نشوند. رقمهای جلیل، پارسی و شانلی بهترتیب مقاوم و نسبتا مقاوم تشخیص داده شدند.