دستجردی ر.، نادی س. و دامیار س. 1396. شانکر دوده‌ای ‌درختان میوه در ایران. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 7(1): 27-15. 
قارچ Neofusicoccum mangiferae عامل پژمردگی شاخه، سوختگی شکوفه، شانکر و سرخشکیدگی دامنه وسیعی از درختان میوه مانند بادام، فندق، زردآلو، هلو، مرکبات، انگور و سیب می‌باشد. جدا شدن پوست سطحی و نازک درختان و ظهور لایه‌ای از هاگهای سیاه و دوده‌ای در زیر آن، از نشانه­ های این بیماری است. عامل بیماری به‌تدریج سبب زوال و گاه خشکیدگی و مرگ کامل درختان بیمار می‌گردد. قارچ از طریق زخم‌های ناشی از هرس، سرمازدگی، تنش خشکی و یا ترک‌های ناشی از آفتاب‌سوختگی به میزبان رخنه کرده و پیشرفت آن در هوای گرم و آفتابی تابستان سریع‌تر رخ می‌دهد. رعایت بهداشت زراعی و تغذیۀ مناسب درختان، آبیاری کافی، مبارزه با آفات، ممانعت از ایجاد زخم، جلوگیری از هرس غیرضروری از روش­های مدیریت بیماری هستند.