جستجو در مقالات منتشر شده


7 نتیجه برای Aspergillus

زینب شرفی، مهدی صدروی،
جلد 4، شماره 1 - ( 12-1393 )
چکیده

شرفی ز. و صدروی م. 1393. معرفی ده قارچ بیمارگر بذرزاد. دانش بیماری­شناسی گیاهی 4(1): 45-34.

اکثر محصولات کشاورزی توسط بذر تکثیر می‌شوند. تعداد زیادی از قارچ‌های بیمارگر گیاهان نیز همراه با بذر منتقل و منتشر ‌شده، باعث بروز و شیوع بیماری‌های مخرب در مزرعه می‌شوند. با شناسایی قارچ‌های بذرزاد می‌توان از بروز بیماری‌های آن‌ها پیش‌گیری نمود. در این مقاله خصوصیات ریخت‌شناسی ده قارچ‌ بیمارگر بذرزاد متعلق به جنس‌های Alternaria، Aspergillus و Bipolaris، که می‌توانند باعث پوسیدگی و یا کاهش قوه جوانه‌زنی بذر و یا بیماری لکه قهوه‌ای یا سوختگی برگ غلات شوند، شرح داده شده‌اند.
محیا رحیمی‌زاده، مهدی صدروی،
جلد 6، شماره 1 - ( 12-1395 )
چکیده

رحیمی‌زاده م. و صدروی م. 1395. معرفی هشت گونه‌ی مفید Aspergillus. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 6(1): 32-22.

گونه‌های Aspergillus اغلب به حالت گندرو در بقایای گیاهی در خاک، آب، برخی فراورده‌های گیاهی، میوه‌های تازه و آب‌دار آسیب‌دیده یا میوه‌ها و دانه‌های انباری یافت می‌شوند. این قارچ‌ها را می‌توان بر اساس ویژگی‌های پرگنه، کنیدیوم‌بر، حباب، فیالید و کنیدیوم‌ها، روی محیط کشت‌های اختصاصی شناسایی کرد. توانایی برخی جدایه‌های هشت گونه A. flavus، A. fumigatus، A. niger، A. piperis، A. repens،  A. tamarii، A. terrus  و  A. tubingensis، برای مهار بیماری‌های سیاه­شدن غلاف کاکائو، غده ریشه و پوسیدگی فوزاریومی ریشه گوجه‌فرنگی، لکه‌برگی آلترناریایی، پوسیدگی خشک فوزاریومی، پوسیدگی صورتی و نرم غده سیب‌زمینی و یا به‌عنوان عامل افزایش‌دهنده رشد گیاهان و عامل کاهنده تولید آفلاتوکسین در دانه­ها و خشکبار به اثبات رسیده است. خصوصیات ریخت‌شناسی کلیدی این قارچ‌ها در این مقاله شرح داده شده است. اکثر این قارچ‌ها از ایران گزارش شده‌اند بنابراین شناسایی و کاربرد جدایه‌های مؤثر آن­ها برای مبارزه با بیماری‌های گیاهی و افزایش رشد گیاهان پیشنهاد می‌شود.


یلدا واصبی، سعید برون، محمد مهدی فقیهی،
جلد 6، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده

واصبی ی. برون س. و فقیهی م. م. 1396. عوامل بیماریزای مشترک گیاه و انسان. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 6(2): 88-78.

بعضی بیمارگر‌های گیاهان تهدیدی جدی برای سلامت انسان نیز به ‌شمار می‌روند. قارچ­های بیمارگر گیاهی از جنس­های Alternaria ، Aspergillus  ، Bipolaris ، Cladosporium ، Claviceps، Fusarium ، Paecilomyces و Exserohilum و باکتری­هایی از جنس­های Burkholderia، Enterobacter ، Enterococcus  ، Escherichia، Erwinia ،Pantoea، Pseudomonas، Salmonella،  Serratia  و Xanthomonas باعث بیماری­های خطرناکی در انسان نیز می­شوند. بیماری­های ناشی از این ریزجانداران در گیاهان و انسان شرح داده شده­ اند و پ‍ژوهش­های بیشتر برای شناسایی آن­ها روی میوه و سبزی­هایی که به صورت خام مصرف می­شوند، پیشنهاد ‌شده است.


محمد مرادی، سید رضا فانی،
جلد 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده

مرادی م. و فانی س. ر. 1397. مروری بر آفلاتوکسین در پسته و راهبردهای کاهش آن. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 7(2): 33-22. DOI: 10.2982/PPS.7.2.22
 
آلودگی پسته به آفلاتوکسین، یک چالش بهداشتی است که ارزش اقتصادی بزرگ‌ترین محصول صادراتی غیرنفتی کشور را می­تواند تحت تأثیر قرار ­دهد. این زهرابه‌ی بالقوه سرطان‌زای کبد، توسط برخی گونه‌های قارچ‌ Aspergillus به‌ویژه Aspergillus flavus تحت شرایط ویژه، در طول مدت تشکیل میوه، در مرحله برداشت، حمل و نقل و انبارداری ممکن است تولید شود. عامل کلیدی در بروز آلودگی پسته به آفلاتوکسین، قرار گرفتن مغز پسته در معرض آلودگی قارچی در باغ است. این وضعیت با تشکیل پسته‌های زودخندان و آسیب‌های مکانیکی ناشی از عوامل زنده و غیرزنده روی می‌دهد. دما و رطوبت نسبی محیط و میزان رطوبت مغز پسته طی مراحل مختلف تولید و فرآوری پسته، در بروز و اشاعه آلودگی قارچی و افزایش تولید آفلاتوکسین نقش به‌سزایی دارند. مهار عوامل یادشده با روش‌های مختلف زراعی، مکانیکی، فیزیکی و بیولوژیک امکان‌پذیر است. احداث اصولی باغ و رعایت فواصل کاشت، یکنواختی ارقام و در مراحل بعدی، هرس، آبیاری صحیح و اصولی، تغذیه مناسب، برداشت به موقع، فرآوری و انبارداری صحیح می‌تواند تولید محصولی سالم، بازارپسند و ارزشمند را تضمین نماید. مهارزیستی با استفاده از سویه‌های غیرتوکسین‌زای A. flavus و مخمرها نیز راهبردی موفق در کاهش آفلاتوکسین پسته بوده است.


بنفشه صفایی فراهانی، رضا مستوفی زاده قلمفرسا،
جلد 8، شماره 1 - ( 12-1397 )
چکیده

صفایی فراهانی ب. و مستوفی­زاده قلمفرسا ر. 1397. مدیریت بیماریهای قارچی گیاهان با اسانسهای طبیعی. دانش بیماری­شناسی گیاهی 8(1): 37-24. DOI: 10.2982/PPS.8.1.24.

 اسانسها ترکیبات آب گریز، فرار و معطری هستند که از دیرباز به شکل مواد خوشبوکننده و طعم‌دهنده به کار رفته‌اند. بر اساس مطالعات اخیر برخی اسانسها در برابر بعضی قارچهای مهم بیمارگر گیاهی، خاصیت قارچکشی نیز دارند. به عنوان مثال اسانس آویشن باغی رشد Penicillium italicum و اسانس اسطوخدوس رشد Botrytis cinerea، Rhizopus stolonifer و Aspergillus niger را به طور کامل در محیط‌کشت متوقف می‌کنند. از اسانس آویشن باغی برای مهار پوسیدگی سیاه پرتقال ناشی از Alternaria citri و کپک خاکستری توت‌فرنگی ناشی از Botrytis cinerea نیز استفاده شده است. فعالیت ضد قارچی اسانسها اغلب ناشی از تأثیر آنها بر دیواره سلولی، غشای سیتوپلاسمی، عملکرد میتوکندریایی و میزان اکسید نیتریک در سلولهای قارچی است. با توجه به افزایش نگرانیها درباره مضرات قارچ‌کش‌های شیمیایی، اسانسها به عنوان قارچ‌کش‌های طبیعی می‌توانند بازار خوبی به دست آورند. در این مقاله، استفاده از اسانسهای گیاهان به شکل قارچ‌کش‌های طبیعی، نحوه اثر و جنبه‌های مربوط به سلامت آنها مورد بحث قرار گرفته است.


وحیده رفیعی، ضیاءالدین بنی هاشمی،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده

رفیعی و و بنی­ هاشمی ض (1398) قارچ‌های مناطق کویری استان یزد. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 8(2): 121-110. DOI: 10.2982/PPS.8.2.110.

مقدمه: قارچ‌هایی که قادر به رشد در دمای بالاتر از 40 درجه سلسیوس هستند به عنوان قارچ‌های گرمادوست شناخته می‌شوند. پژوهش‌ای روی قارچ‌های مناطق بیابانی ایران تاکنون صورت نگرفته است، بنابراین پژوهش حاضر با هدف جداسازی و شناسایی قارچ‌های موجود در مناطق کویری استان یزد انجام شد. مواد و روش‌ها: چهار منطقه کویری استان یزد بازدید و از خاک و ریشه گیاهان نمونه‌برداری‌ شد. قارچها به روش تهیه رقت از خاک روی محیط کشت عصاره سیب­زمینی-آگار جداسازی  شدند. تشخیص جنس و گونه‌های قارچها بر اساس کلیدهای معتبر شناسایی موجود صورت گرفت. یافته‌ها: هیجده قارچ از هشت جنس Aspergillus ، Penicillium ، Alternaria ، Ulocladium ، Stemphylium ، Paecilomyces ، Rhizopus و Fusarium  در این پژوهش شناسایی شدند. نتیجه‌گیری: بیشترین فراوانی در خاک‌های کویری این استان را گونه‌های Penicillium و Aspergillus دارند. تمام قارچ‌های شناسایی شده برای اولین بار از خاک‌های کویری ایران گزارش می‌شوند.



مریم میرطالبی، جواد شفیعی نیا،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده

شفیعی­ نیا ج، میرطالبی م (1401) قارچ‌های افزایش دهنده رشد گیاهان. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 11(2):  124-112.                        Doi:10.2982/PPS.11.2.112
 
جمعیت جهان به سرعت در حال افزایش است. برای تغذیه این جمعیت زیاد، باید محصولات زراعی بیشتری تولید شود. استفاده گسترده از کودها، سموم دفع آفات و سایر نهاده‌ها، بهره‌وری زمین‌های کشاورزی موجود و میزان غذای تولید شده را افزایش می‌دهد، اما این افزایش محصول باعث آسیب به محیط زیست، تخریب خاک و از بین رفتن جمعیت طبیعی میکروبی آن می‌شود. برای جلوگیری از این آثار زیانبار مواد شیمیایی، یک رویکرد دوستدار محیط زیست که سلامت انسان و محیط زیست را تضمین کند، به شدت مورد نیاز است. در دیدگاه نوآورانه تولید کشاورزی، برای استفاده از کودهای‌زیستی به جای مواد شیمیایی تقاضای فزاینده‌ای وجود دارد. کاربرد ریزجانداران مفید می‌تواند یک سازوکار جدید برای بهبود سلامت و بهره‌وری گیاه باشد. جمعیت‌های میکروبی فراریشه نقش مهمی در تبدیل و انحلال مواد مغذی خاک ایفا می‌کنند که برای رشد و نمو گیاه بسیار مهم است. در میان جمعیت‌های مختلف میکروبی فراریشه، قارچ‌هایی که به عنوان افزایش‌دهنده رشد گیاه شناخته می‌شوند، اخیراً مورد توجه روزافزون قرار گرفته‌اند. طی چندین دهه، انواع قارچ‌های افزایش‌دهنده رشد گیاه مانند گونه‌های متعلق به جنس‌های Trichoderma، Penicillium، Phoma و Fusarium مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. مطالعات نشان داده است که این قارچ‌ها، بدون آلودگی‌های زیست‌محیطی، رشد گیاه را تنظیم می‌کنند و تحمل گیاه را در برابر بیمارگرهای گیاهی افزایش می‌دهند. در این مقاله ابتدا شرح مختصری از قارچ‌های افزایش‌دهنده رشد ارائه می‌شود. در ادامه ماهیت و ترکیب این قارچ‌ها، همچنین نحوه عملکرد آن‌ها، فرموله‌کردن و چالش‌های مرتبط با آن مورد توجه قرار خواهد گرفت.

 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb