صلاحیاردکانی، ع. 1391. بیماری گموز مرکبات در استان کهگیلویه و بویراحمد و روش مدیریت آن.
دانش بیماری شناسیگیاهی 1(2): 30- 21.
بیماری گموز مرکبات باعث شکاف در پوست طوقه همراه با ترشح صمغ ، پوسیدگی طوقه و ریشه، خشکیدگی سرشاخهها و زوال نهالها و درختان میشود. این بیماری که قبلا در ایران از استانهای خوزستان و فارس گزارش شده، در مناطق ملهبرفی، بیدستان، پشت کوه، تل مویزی، بیدزرد، چهاربیشه علیا و چهاربیشه سفلی از توابع شهرستان گچساران و چشمهبلقیس، دهبرجی، اسپر و مارین از توابع شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویهو بویراحمد شیوع یافته است. بیشترین آلودگی بهترتیب روی لیموترش، لیموشیرین، لیموخارکی و پرتقال دیده شده است. عامل بیماری Phytophthora nicotianae تشخیص داده شده است. این بیماری که به دلیل کاشت نهالهای بیمار، شیوه نادرست کاشت نهالها، حساسیت پایه، روش نامناسب آبیاری در این استان شیوع یافته را می-توان با کاشت نهال پیوند شده روی پایه نارنج سالم و گواهی شده، اصلاح شیوههای کاشت و آبیاری، مبارزه شیمیایی و مبارزه زیستی با استفاده از قارچها و باکتریهای متعارض مدیریت نمود.
قادری، ف. 1391. بیماری پوسیدگی فیتوفترایی طوقه و ریشه هلو. دانش بیماریشناسی گیاهی 1(2): 52-46.
پوسیدگی طوقه و ریشه یک بیماری مهم در باغهای هلو استان کهگیلویه و بویراحمد است. نشانههای آن پژمردگی، ضعف عمومی، کم شدن شاخ و برگها و گاهی خشکیدگی ناگهانی درخت است. برای جداسازی بیمارگر، از محیط کشت عصاره بلغورذرت/ آگار همراه با آنتیبیوتیکهای دلواسید، آمپیسیلین و ریفامپیسین استفاده میشود. عامل بیماری Phytophthora cactorum است. برای اثبات بیماریزایی آن از 2 روش مایهزنی شاخه متصل به درخت و یا آلوده کردن خاک اطراف ریشه و طوقه نهال استفاده میشود. مایهزنی ریشه و طوقه گیاهچهها و نهالهای 6 رقم هلو با این بیمارگر، نشان داده که رقم تلخه مقاوم، ، ارقام آلبرتا، ردهون و هلویقرمز مشهد نیمهحساس و ارقام انجیری و جیاچهیل حساس به بیماری هستند
سید رضا فانی، محمد مرادی، منصوره میرابوالفتحی، جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
فانی س ر،مرادی م و میرابوالفتحی م (1398) مروری بر بیماری انگومک پسته. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):30-16.DOI: 10.2982/PPS.8.2.16
پسته ارزشمندترین محصول باغی صادراتی ایران است. پوسیدگی طوقه و ریشه ناشی از گونههای Phytophthora مهمترین بیماری پسته است که سالیانه منجر به نابودی تعداد قابل توجهی درختان بارور و نابارور میگردد. عامل بیماری از تمامی استانهای پستهخیز گزارش شده است. عامل بیماری خاکزاد است و با اسپورانژیوم یا زئوسپورانژیومهای رها شده از آن به کمک آب پخش شده و درختان سالم را به بیماری مبتلا می کند. حساسیت طوقه درختان پسته به فیتوفتورا و آبیاری به شیوه غرقابی در اغلب باغات از عوامل کلیدی توسعه بیماری است. سوختگی سرشاخه در اوایل بهار، سبزخشکی برگها در طول فصل رشد، خروج صمغ از ناحیه طوقه و پوسیدگی ریشه از جمله نشانههای بیماری است. مدیریت تلفیقی بیماری با احداث باغ در زمینهای غیرآلوده، استفاده از رقمهای مقاوم یا متحمل، استفاده از نهالهای سالم، اصلاح روش آبیاری و پرهیز از تماس مستقیم آب با طوقه، جداسازی کرتهای آلوده از سالم، استفاده از قارچکش مناسب و مهار زیستی بر پایه گونه های Trichoderma و Bacillus است.