صفر علی مهدیان، سید یحیی کاظمی، بهنام امیری، جلد 1، شماره 1 - ( 12-1390 )
چکیده
مهدیان، ص. ع.، کاظمی، س. ی. و امیری، ب. 1390. روش تعیین باقی‌مانده قارچکش مانکوزب در میوه خیار. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 1(1): 62-53.
خیار در بعضی مناطق مرطوب کشور برای مبارزه با بیماری سفیدک‌کرکی با قارچکش مانکوزب سم‌پاشی و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی برداشت می‌شود. بنابراین تعیین میزان باقی‌مانده این قارچکش در میوه خیار، از نظر حفظ سلامت مصرف‌کنندگان اهمیت دارد. مقدار باقی‌مانده این قارچکش در نمونه‌های میوه خیار که به طور تصادفی جمع‌آوری می‌شوند، تعیین می‌گردد. از هر نمونه 100 گرم وزن و در دستگاه سوکسله با حلال ان- هگزان، عصاره آن استخراج می‌شود. میزان جذب نور با طول موج 280 نانومتر این عصاره در دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه-گیری و در نمودار خطی، نشان دهنده رابطه بین میزان جذب نور توسط یک عصاره با رقت ماده موثره این قارچکش موجود در آن، قرار داده می‌شود و مقدار باقی‌مانده قارچکش مانکوزب در عصاره هر نمونه تعیین می‌شود. بیشینه باقی-مانده مجاز این
قارچکش 2 میلیگرم در هر کیلوگرم میوه خیار است.
احمدی زاده اصفهانی آ، صدروی م و کاظمی ش (1398) تاثیر نانوکیتوزان بر بیماری سوختگی زودهنگام گوجه‌فرنگی. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 8(2):109-102. DOI: 10.2982/PPS.8.2.102
مقدمه:سوختگی زودهنگام ناشی از گونه های Alternaria یکی از بیماری‌های مهم گوجه فرنگی در جهان است. این بیماری از بیشتر مناطق ایران با آلودگی تا 90 درصد گزارش شده است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر نانوکیتوزان بر شدت بیماری برای استفاده از آن به عنوان جایگزین قارچکش شیمیایی کلروتالونیل انجام شد. مواد و روشها: مزرعه ها و گلخانه های تولید گوجه فرنگی استان فارس، در جنوب ایران، بازدید و از بوته های بیمار نمونه برداری شد. بیمارگرها از بافتهای بیمار جداسازی، خالصسازی وبا مطالعه خصوصیات ریختشناسی شناسایی گردیدند. تاثیر نانوکیتوزان در سه غلظت سه، پنج و هفت گرم بر لیتر قبل و بعد از تلقیح دو بیمارگر و قارچکش کلروتالونیل بر شاخصهای شدت بیماری در رقمهای Sunseed و 16، در شرایط گلخانه در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل با طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار آزمایش شدند.
داده های حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و میانگینها مقایسه شدند. یافته ها: بیمارگرها A. solani و A. alternataشناخته شدند.نتیجه آزمایش گلخانه ای نشان داد که قدرت بیماریزایی A. solani بیشتر از A. alternata است، رقم 16 مقاومت نسبی بیشتری به بیماری دارد و نانوکیتوزان در 5 و 7 میلیگرم در لیتر قبل از تلقیح بیمارگرها و در غلظت 7 میلیگرم بعد از تلقیح بیمارگرها شاخصهای شدت بیماری را به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها کاهش میدهد. نتیجه گیری: نانوکیتوزان میتواند به عنوان یک قارچکش زیستی جایگزین مناسب قارچکش شیمیایی کلروتالونیل برای مدیریت بیماری باشد.
مقدمه: خسارت نماتدهای غده ریشه یکی از مشکلات تولید کیوی در شمال ایران است. این پژوهش برای بررسی امکان استفاده از برگهای خشک شده چهار گیاه برای مدیریت نماتد غده ریشه کیوی اجرا شد. مواد و روشها: خاک و ریشه کیوی‌های بیمارباغ‌های شهرستان رودسر استان گیلان ایران ، نمونه برداری شدند و نماتد غده ریشه آن‌ها به روش تک توده تخم روی گوجه‌فرنگی رقم ارلیاوربانا، خالصسازی شد. خصوصیات ریختی لاروهای سن دوم و نماتدهای ماده مطالعه و گونه نماتد شناسایی گردید. جمعیت لازم نماتد روی گوجه فرنگی رقم ارلی اوربانا تکثیر شد. تاثیربرگ‌های خشک داوودی، گل جعفری، گوآوا و خرزهره در دو میزان 50 و 75 گرم در یک کیلوگرم خاک با چهار تکرار برای هر تیمار در قالب طرح کاملاً تصادفی روی نهال‌های کیوی رقم هایوارد مایه زنی شده با نماتد در شرایط گلخانه بررسی شدند. شاخصهای آلودگی به نماتد (تعداد گال، توده تخم، تخم، لارو سن دوم در 250 گرم خاک و فاکتور تولید مثلی) و ویژگی‌های رشدی گیاه (ارتفاع نهال، طول ریشه، حجم ریشه، وزن ترو خشک ریشه و اندام‌های هوایی) تعیین شدند. یافته‌ها: نماتد غده ریشه عامل بیماری در این منطقه Meloidogyne incognita تشخیص داده شد. تیمارهای مورد استفاده علاوه بر مهار نماتد سبب ارتقای رشد نهال‌های کیوی گردیدند. مقایسه میانگیندادهها نشان داد که تیمار گل داوودی به میزان 75 گرم نسبت به سایر تیمارها، اثر بیشتری روی کاهش شاخصهای جمعیتی نماتد داشته است. رتبه‌های بعدی به ترتیب شامل تیمارهای داوودی 50 گرم، گل جعفری 75 گرم، گل جعفری 50 گرم، خرزهره 75 گرم، خرزهره 50 گرم، گوآوا 75 گرم و گوآوا 50 گرم بودند. تیمار 75 گرم گل داوودی در بهبود رشد نهال‌ها نیز از بهترین تأثیر برخوردار بود. نتیجه‌گیری: افزودن 75 گرم برگهای خشک داوودی به هر کیلوگرم خاک به کاهش خسارت نماتد غده ریشه و بهبود رشد نهال‌های کیوی کمک می‌کند.
