چندین ویروس به عنوان انگل جدایه هایی از قارچهای عامل سوختگی شاهبلوط، پوسیدگی ساقه کلزا، سوختگی سنبله گندم، سیاهک ذرت و تعدادی از کپکها و مخمرها شناخته شده اند. این ویروسهای قارچی موجب کاهش رشد، تکثیر و قدرت بیماریزایی، تولید رنگدانه های غیر طبیعی در میسلیوم، یا ایجاد جهش در قارچ میزبان میشوند. این ویروسها میتوانند از راه جوش ریسهای به جدایه های دیگر همان قارچ یا قارچ دیگری منتقل شوند و باعث بروز بیماری مشابهی در آنها گردند. بنابراین شناسایی جدایههای کمآزار و آلوده به ویروس، قارچهای بیمارگر و استفاده از آنها برای حفاظت گیاهان در برابر جدایههای پرآزار و مدیریت بیماریهای گیاهی پیشنهاد میشود.
ناظریان ع، صیاد س (1399) روشهای مبارزه با بیمارگرهای گیاهی در سیستم آبیاری. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 10(1): 127-117. Doi: 10.2982/PPS.10.1.117. چکیده
بسیاری از بیمارگرهای گیاهی میتوانند درون آب آبیاری در مزرعه، باغ یا گلخانه‌ها انتشار یافته و سبب ایجاد بیماری در محصولات مختلف گردند. تاکنون تعداد زیادی از بیمارگرهای گیاهی شامل 43 شبه قارچ، 27 قارچ، هشت باکتری، 26 ویروس و 13 نماتد از منابع آبی و سیستمهای انتقال آب جداسازی و گزارش شدهاند. در بسیاری از گلخانه‌ها از آفتکشهای مختلف جهت پیشگیری از شیوع و مهار این بیمارگرها استفاده می‌گردد که این عمل سبب تحمیل هزینه، آلودگی خاک یا آب و امکان بروز مقاومت در بیمارگرها میشود. روشهای مختلف تیمار آب برای مهار بیمارگرهای آبزی در سیستم آبیاری با کاربرد مواد شیمیایی مانند کلر، دیاکسیدکلر، مس، نقره و گاز ازن، روشهای فیزیکی مانند فیلتر کردن آب، حرارت، اشعه فرابنفش و استفاده از بیوسورفاکتانتهایی مانند رامنولیپید و نیتراپیرین در این مقاله شرح داده شدهاند.
سماواتس، صالحی وژده نظریم، صیاد امینپ (1400)اثر بازدارندگی اسانس و عصاره گیاهان دارویی بر قارچها و باکتریهای بیمارگر گیاهان. دانش بیماری شناسی گیاهی 11(1):121-113.
10.2982/PPS.11.1.113. Doi:
استفاده از اسانس و عصاره گیاهان دارویی از جمله روشهای سازگار با محیط‌زیست در مدیریت بیماریهای گیاهی ناشی از قارچها و باکتری‌ها محسوب میشود. اثر ضدمیکروبی اسانس و عصاره گیاهان دارویی متعددی مانند آویشن، میخک، مرزه، سیر، شیرینبیان و رازیانه ثابت شده و ماده موثره آنها نیز شناسایی شده است. بر اساس این پژوهشها امکان معرفی، فرمولاسیون و بکارگیری اسانس و عصاره گیاهان دارویی و یا هر یک از اجزای آنها با خواص ضدمیکروبی، به عنوان روشی جایگزین مصرف سمهای شیمیایی در مدیریت بیماریهای قارچی و باکتریایی گیاهان می‌تواند فراهم آید.
