سلیمی ز، میرطالبی م (1399) مدیریت بیماریهای گیاهی در کشاورزی اُرگانیک. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(1): 140-128.
Doi: 10.2982/PPS.10.1.128.
امروزه مشکلات بوم شناختی، زیست محیطی و جامعه شناختی مرتبط با کشاورزی مرسوم بسیار نگران کننده است. بر این اساس، کشاورزی اُرگانیک باید به عنوان یک روش جایگزین مورد توجه قرار گیرد که با عدم وجود سموم شیمیایی و کودهای مصنوعی و با کمترین اتلاف عناصر غذایی و انرژی و همچنین کمترین اثرات منفی روی محیطزیست، غذای سالم را فراهم میکند. کشاورزی اُرگانیک با این ایده که تمام فرآیندهای درون یک نظام زراعی به هم وابسته اند، اداره میشود و هدف آن دستیابی و حمایت از کارایی، تنوع، خودکفایی، خودتنظیمی و برگشت پذیری از طریق فرآیندهای طبیعی با استفاده از امکانات بوم شناختی نظام کشاورزی است. مدیریت بیماری در کشاورزی اُرگانیک بر اساس حفظ تنوع زیستی و سلامت خاک است. در این بررسی، ابتدا شرح مختصری از کشاورزی اُرگانیک ارائه میشود. سپس روشهایی شرح داده میشوند که در کشاورزی اُرگانیک برای مدیریت بیماریها از آنها استفاده میگردد؛ مانند بهداشت زراعی، اصلاحات آلی خاک، تناوب طولانیمدت، کاهش خاک ورزی، زمان مناسب کشت، انتخاب رقم مناسب و استفاده از گیاهان پوششی و کشت مخلوط. به طور کلی نتیجه گیری میشود که کشاورزی اُرگانیک قابلیت افزایش بازیافت زیست توده و بهینه سازی در دسترس بودن مواد غذایی و ایجاد شرایط مناسب خاک برای رشد گیاه را دارد.