ایمانی س، موسوی س م ر، زارع ر، بصیرنیا ط (1400) بستر و حامل بهینه برای Purpureocillium lilacinum و تأثیر آن بر Meloidogyne javanica روی گوجه‌فرنگی. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 64-50. Doi: 10.2982/PPS.10.2.50.
مقدمه: نماتد خاکزی مولد غده ریشه Meloidogyne javanica خسارت‌زیادی به گوجه فرنگی هر ساله وارد می‌کند. مدیریت آن با سمهای شیمیایی اغلب دشوار و پرهزینه است و باعث از بین رفتن ریزجانداران مفید خاک می‌شود، بنابراین باید با روش بی‌خطر مبارزه زیستی جایگزین گردد. قارچ Purpureocillium lilacinum عامل مهم مبارزه زیستی با نماتدهای غده ریشه و سیستی است. این پژوهش، برای تعیین بستر و حامل مناسب این قارچ و تاثیر آن بر این نماتد در گوجه فرنگی اجرا شد. مواد و روش‌ها: قارچ روی بسترهای دانه‌های ارزن، ذرت، یونجه و شبدر در شرایط آزمایشگاهی کشت شد و هاگدهی آن در سه بازه‌ی زمانی 10، 20 و 30 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. ماندگاری هاگ قارچ در سه حامل تالک، کائولن و پودر چوب بلال ذرت طی 12 ماه بررسی شد. تاثیر قارچ در حامل‌های فوق بر M. javanica روی گوجه فرنگی در شرایط گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی آزمایش شد. یافته‌ها: قارچ روی بستر دانه‌ی ارزن 30 روز پس از کشت، بیشترین میزان هاگ را در یک گرم بستر تولید کرد. همچنین روی پودر چوب بلال ذرت در طول 12 ماه بیشترین ماندگاری هاگ را در یک گرم حامل داشت. قارچ فرموله شده در حامل پودر چوب بلال ذرت در شرایط گلخانه‌ای بالاترین توانایی مهار نماتد (95%) را داشت که از نظر آماری شبیه نماتدکش فلوپیرام بود. همچنین این فرمولاسیون در ماندگاری هاگ قارچ در خاک و روی ریشه و در پی آن کاهش شاخص‌های بیماری‌زایی نماتد و رشد بهتر گیاه موثرتر بود. نتیجه‌گیری: دانه‌ی ارزن بستری مناسب برای تکثیر قارچ می‌باشد و حامل پودر چوب بلال ذرت یک ماده‌ی مناسب جهت ماندگاری قارچ است و می‌تواند پایه‌ی یک فرمولاسیون مناسب جامد برای این قارچ در جهت مهارزیستی با نماتدM. javanica باشد.
