جلبک‌های دریایی به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی از مواد معدنی، اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها و تنظیمکننده‌های رشد همانند اکسین، سیتوکینین و جیبرلین از مهمترین محرک‌های رشد گیاهان محسوب می‌شوند.استفاده از این محرک‌ها در گیاهان زراعی موجب افزایش ریشه‌زایی، بهبود عملکرد، افزایش فعالیت فتوسنتزی و مقاومت در برابر بیمارگرها می‌شود. کاربرد جلبک‌های دریایی بر علیه بیماری‌های مختلف گیاهی شامل بیماری‌های باکتریایی، قارچی، ویروسی و نماتدی و همچنین آفتها به اثبات رسیده است. این جلبک‌ها به صورت پودر مخلوط با خاک، عصاره و یا محلول‌پاشی برگ برای مبارزه با بیماری‌های گیاهی استفاده می‌شوند. جلبک‌های دریایی معمولاً از طریق القای مقاومت در گیاه، خاصیت تعارضی بهواسطه افزایش فعالیت ریزجانداران دیگر و افزایش رشد گیاه، در مدیریت بیمارگرهای گیاهی نقش دارند. به طور کلی، در برنامه‌های مدیریت تلفیقی بیماریها، جلبک‌های دریایی قابلیت کاربرد به عنوان میکرب‌کش، کود زیستی، محرک زیستی و تقویت‌کننده خاک را دارا هستند.
سعیده دهقانپور فراشاه، مهرداد صالح زاده، جلد 10، شماره 1 - ( (پاییز و زمستان) 1399 )
چکیده
دهقانپورفراشاه س، صالح‌زاده م (1399) وضعیت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه و طوقه گندم در ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(1): 106-97.
Doi: 10.2982/PPS.10.1.97.
پوسیدگی فوزاریومی ریشه و طوقه یکی از بیماری‌های مهم گندم در جهان است، که باعث کاهش معنی دار محصول می‌گردد. بیماری در بسیاری از مناطق تولید گندم در ایران نیز شایع است. قارچهای F. acuminatum، F. avenaceum، F. culmorum، F. solani، F.semitectum، F. equiseti، F. crookwellense، F. lateritium، F. moniliforme، F. oxysporum، F. pseudograminearum، F. sambucinum، F. subglutinans، F. proliferatum، F. longipes، F. nygamai، F. compactum، F. diversisporum، F. fujikuroi، F. javanicum،F. flocciferum و F. tricinctum از بافت‌های پوسیده ریشه و طوقه گندم در ایران گزارش شدهاند و F. culmorum و F. pseudograminearum به عنوان مهمترین عوامل بیماری شناخته شدهاند. روش‌های مدیریت بیماری شامل برقراری تناوب زراعی، از بین بردن بقایای بوته های بیمار، تنظیم تاریخ کاشت، مبارزه زیستی، ضدعفونی بذر با قارچ‌کش‌های حفاظتی و کشت رقمهای نسبتاً مقاوم در این مقاله شرح داده شده اند.
مبارزه با بیماریها در کشاورزی اغلب به آفت‌کش‌ها و کودهای شیمیایی متکی است که بر میکروفلور طبیعی محیط اطراف ریشه گیاهان و تعادل اکوسیستم تأثیر منفی می‌گذارند.امروزه، محققان به دنبال جایگزین کردن این مواد شیمیایی با سایر عوامل سازگار با محیط زیست برای بهبود تولید محصولات کشاورزی و کنترل عوامل بیماریزای گیاهی هستند.تحقیقات در مورد برهمکنش اکسید نیتریک(NO) با عوامل بیماریزای گیاهی نشان داده است که NO یک پیامرسان کلیدی در پاسخ گیاهان به تنشهای زیستی و غیرزیستی است. به دلیل نقش NO در تنظیم ژن‌های دفاعی گیاهان، به ویژه از طریق مرگ برنامه ریزی‌شده سلولی،توجه بسیاری از بیماری‌شناسان گیاهی را به خود جلب کرده است.اگرچه NO نقش مهمی درواکنش فوق حساسیت در پاسخ به انواع تنشهای زیستی و غیرزیستی ایفا می‌کند ولی مشخص شده است که NO در تنظیم بیان ژن‌های مرتبط با مقاومت غیراختصاصی نیز نقش دارد.در این مقاله‌ی مروری به پژوهش نقش اکسید نیتریک در برهمکنش گیاه با عوامل بیماری‌زا پرداخته شده است.
سارا سیاهپوش، علی دهقانی، جلد 13، شماره 1 - ( (پاییز و زمستان) 1402 )
چکیده
سیاهپوش، س.، دهقانی، ع. (1402). اثر تنشهای محیطی در همه گیری بیماری پوسیدگی ذغالی حبوبات. دانش بیماریشناسی گیاهی، 13(1)، 124-113.
پوسیدگی ذغالی ناشی از قارچ خاکزیphaseolina Macrophominaاز مهمترین بیماری‌های قارچی حبوبات است که در شرایطی که گیاهان تحت تنش هستد شیوع می‌یابد. تغییرات اقلیمی طی چند دهه اخیر شرایط محیطی را برای کشت و تولید بهینه حبوبات دشوار ساخته است. تنش خشکی مهمترین تنش غیرزنده در تولید حبوبات است. پیش آمودگی گیاهان برای آلوده شدن به بیمارگرهای خشکی پسند از زمینه های بروز و گسترش بیماریهایی مانند پوسیدگی ذغالی است. با توجه به این که کشت و تولید حبوبات در اراضی قلیایی و آهکی در ایران گسترش زیادی دارد و گیاهان در معرض تنشهای مختلف محیطی به ویژه خشکی در طی فصل زراعی هستند، اهمیت این بیماری، میزان خسارت آن، دامنه میزبانی وزیست شناسی بیمارگر، شرایط مناسب همه گیری آن و خلاصه یافته‌های پژوهشی روی بیماری در ایران در این مقاله شرح داده شده است.
