مهدی آزادوار، حمیدرضا علیزاده، موسی نجفی نیا، محمدرضا صفرنژاد، صمد اسفندیاری،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
آزادوار م، علیزاده ح ر، نجفینیا م، صفرنژاد م ر و اسفندیاری ص (1398) بیماری مرگ ناگهانی درختان مرکبات در جنوب استان کرمان. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):37-31. DOI: 10.2982/PPS.8.2.31
بیماری نوظهور مرگ ناگهانی درختان مرکبات طی سالهای اخیر تعداد زیادی از درختان مرکبات با پایه بکرایی در جنوب استان کرمان را از بین برده است. این بیماری ناشی از همراهی باکتری Candidatus Liberibacter asiaticus است و عوامل دیگری از جمله آلودگی همزمان به بیمارگرهای خاکزی یا Ca. Phytoplasma aurantifolia و وجود تنشهای گرمایی و خشکی سبب تشدید بیماری و بروز زوال در این درختان میشود. استفاده از نهال سالم و گواهی شده، استفاده از پایه نارنج یا ولکامرلمون بجای بکرایی و لیموترش، مبارزه با حشرات مکنده همزمان با بروز جستهای جدید، تغذیه مناسب، آبیاری بهینه و با توزیع مناسب بویژه در فصل تابستان، مبارزه با نماتدها و قارچهای بیمارگر خاکزی، خودداری از ایجاد هرگونه تنش در گیاه و هرس مناسب از جمله اقداماتی است که برای پیشگیری و مدیریت بیماری مرگ ناگهانی درختان مرکبات در جنوب استان کرمان توصیه میشود.
موسی نجفی نیا، مهدی آزادوار،
جلد 9، شماره 1 - ( 12-1398 )
چکیده
نجفی نیا م، آزادوار م (1398) مروری بر روشهای مدیریت پایدار بیمارگرهای گیاهی خاکبرد. دانش بیماریشناسی گیاهی 9(1): 77-68. DOI: 10.2982/PPS.9.1.68.
بیماریهای گیاهی نقش محدودکننده مهمی در تولید محصولات کشاورزی دارند و مهار آنها با استفاده از آفتکشها، نگرانیهای جدی در مورد ایمنی مواد غذایی و سلامت محیط زیست به وجود میآورد و ضرورت استفاده از سایر روشهای مدیریت پایدار بیماریها را دوچندان میسازد. بسیاری از بیمارگرهای گیاهی ممکن است آلودگی را روی قسمتهای هوایی گیاهان ایجاد کنند اما بخشی از چرخه زندگی خود را در خاک طی نموده و بقای خود را حفظ نمایند. در اینگونه موارد، بخشی از چرخه زندگی بیمارگر گیاهی که در خاک است ممکن است بسیار مهم باشد، حتی اگر ریشهها را آلوده نکند. تک کشتهای پیاپی و یا کاشت گونههای گیاهی مشابه با هم در زمین زراعی ثابت، احتمال شیوع بیماری را افزایش میدهد. عملیات مختلف زراعی ازجمله استفاده از گیاهان پوششی، تناوب زراعی، کاربرد کمپوست، تقویت مواد آلی خاک، استفاده از بذر و مواد تکثیری سالم و گواهی شده، کشت رقمهای مقاوم، استفاده از قارچهای میکوریز، خاکورزی مناسب و آفتابدهی خاک بهعنوان گزینههای مناسب مدیریت پایدار بیماریهای ناشی از بیمارگرهای خاکبرد و حفظ کیفیت و سلامت خاک محسوب میشوند.