جستجو در مقالات منتشر شده


وقوع بیماری لکه قهوه ای کنار در ایران
فریبا قادری، حجت الله محمدی،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده
قادری ف. محمدی ح (1402) وقوع بیماری لکه قهوه‌­ای کٌنار در ایران. دانش بیماری‌­شناسی گیاهی 12(2): 95-104.

درخت کٌنار در مناطق گرمسیری و نیمه­ گرمسیری آسیا گسترش طبیعی دارد. نشانه‌­های لکه­‌های قهوه­ای تا سیاه‌رنگ روی برگ­‌ها و میوه‌­ها و سوختگی سرشاخه‌های کنار، در تپه­‌های حومه شهرستان نورآباد استان فارس ایران در سال 1401 مشاهده شد. این پژوهش  برای شناسایی عامل این بیماری براساس خصوصیات ریختی و ژنتیکی انجام شد. برگ‌ها و شاخه‌­های بیمار درختان کنار در این منطقه نمونه­ برداری شدند. بیمارگر پس از ضدعفونی سطحی بافت‌های بیمار روی محیط سیب‌­زمینی/دکستروز/آگار جداسازی و خالص­‌سازی شد. خصوصیات ریختی آن مورد مطالعه قرار گرفت و قارچ  Nothophoma quercina شناخته شد. تجزیه و تحلیل فیلوژنتیکی آن براساس مقایسه توالی­‌های ژن­‌های بتاتوبولین (tub2) و ITS-rDNA با قارچ‌های مشابه در بانک ژن NCBI، گونه Nothophoma quercina را تایید نمود. اثبات بیماری‌زایی آن روی شاخه‌­های بریده کنار براساس اصول کخ در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. این اولین گزارش از لکه قهوه­ای و سوختگی سرشاخه درختان کٌنار ناشی ازN. quercina  در ایران است.

تاثیر دما و محیط کشت بر رشد و اسپورزایی هشت گونه Trichoderma
زهرا میرزایی ‎پور، عیدی بازگیر، دوست مراد ظفری، مصطفی درویش نیا،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده

میرزایی‎ پور ز، بازگیر ع، ظفری د، درویش‎نیا م (1402) تاثیر دما و محیط کشت بر رشد و اسپورزایی هشت گونه  Trichoderma. دانش بیماری­ شناسی گیاهی 12(2): 116-105.

گونه­ های Trichoderma  از عوامل مهم مهارزیستی بیمارگرهای خاک­زی گیاهان هستند. رشد و تکثیر این قارچ‌­ها تحت تأثیر محیط کشت و دما قرار می­‌گیرد. این پژوهش به منظور تعیین تأثیر دما و محیط کشت بر رشد و هاگ­زایی گونه­‌های Trichoderma انجام شد. ده جدایه گونه­‌های Trichoderma   از خاک‌­های زراعی مناطق مختلف استان لرستان، ایران جداسازی شدند. مطالعه مشخصات مرفولوژی و توالی­ یابی ناحیه­‌های ژنی ITS-rDNA, tef1α  آن‌ها نشان داد که متعلق به هشت گونه Trichoderma هستند. بررسی تاثیر چهار نوع محیط کشت و پنج دما برای تعیین محیط­ کشت و دمای بهینه برای رشد و تکثیر این قارچ‌ها، نشان داد که محیط سیب­ زمینی/دکستروز/آگار(PDA)  بهترین محیط و دمای 20 تا 30 درجه سلسیوس برای رشد و تکثیر این قارچ­‌ها بهینه هستند. بررسی توانایی آنها در بازدارندگی از رشد قارچ خاکزی بیمارگر گیاهی Rhizoctonia solani  در شرایط آزمایشگاهی، نشان داد که T. harzianum LT8  بیشترین توانایی بازدارندگی را دارد. بنابراین از این جدایه می‎توان به عنوان یک عامل بالقوه مهارزیستی برای این قارچ بیمارگر گیاهی در پژوهش‌­های آینده استفاده کرد.
 


بیماری آنتراکنوز مرکبات
آزاده گودرزی،
جلد 12، شماره 2 - ( 6-1402 )
چکیده
گودرزی آ (1402) بیماری آنتراکنوز مرکبات. دانش بیماری‌­شناسی گیاهی 12(2): 129-117.
گونه­‌های Colletotrichum، عوامل مولد بیماری‌­هایی شامل لکه برگی­‌ها، خشک‌یدگی‌­های سرشاخه و پوسیدگی­‌های میوه در دامنه وسیعی از میزبان­‌های گیاهی نظیر مرکبات، موز، توت­فرنگی، آووکادو، پاپایا، انبه و سیب به شمار می­روند. در مرکبات، بیماری­‌های مهمی شامل آنتراکنوز، آنتراکنوز پس از برداشت میوه، آنتراکنوز کی­لایم و ریزش میوه پس از گلدهی به وسیله گونه­‌های این جنس ایجاد می‌­شوند و از محدودیت­های عمده تولید مرکبات در بسیاری از کشورهای مرکبات ­خیز دنیا دنیا به شمار می­روند. گونه Colletotrichum gloeosporioides به عنوان عامل اصلی بیماری آنتراکنوز مرکبات شناخته شده است. نشانه های بیماری شامل خشک‌یدگی سرشاخه­‌ها و شاخه­ های کوچک، لکه برگی، پوسیدگی میوه و ریزش برگ­‌ها و میوه‌­های کوچک است. در صورت وقوع همه‌گیری، خسارت ناشی از بیماری روی گونه­‌ها و ارقام مختلف مرکبات بسیار قابل­ توجه است. زیان اقتصادی ناشی از بیماری عمدتاً با وارد شدن آسیب به قسمت­‌های رویشی درختان مرکبات و همچنین پوسیدگی و کاهش ارزش تجاری میوه‌­ها در ارتباط است. تاکنون بیماری­‌های آنتراکنوز مرکبات و آنتراکنوز پس از برداشت میوه با عوامل C. gloeosporioides،  C. fructicola، C. siamense، C. karstii و C. novae zelandiae از ایران گزارش شده‌­اند. به علاوه، خشک‌یدگی سرشاخه­‌ها و ریزش میوه پس از گل­‌دهی ناشی از C. gloeosporioides از چالش‌­های شایع تولید مرکبات در شمال کشور محسوب می­‌شوند. رعایت بهداشت باغ، مدیریت آبیاری و تغذیه، مبارزه با آفات، بیماری­‌ها و علف‌های­‌هرز و کاربرد قارچ­‌کش‌­های شیمیایی، به ویژه استروبیلورین­‌ها، از راه­کارهای مؤثر مدیریت بیماری محسوب می­‌شوند. به منظور پیشگیری از ظهور جمعیت­‌های مقاوم عوامل مولد بیماری، کاربرد قارچ­‌کش‌­ها باید با رعایت تناوب صورت گیرد.


معرفی دو گونه ی فوزاریوم بیماریزای نیشکر در استان خوزستان، ایران
سمانه دشتی پور، دوستمراد ظفری،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده
دشتی ­پور، س. ، ظفری، د. (1402). معرفی دو گونه­ ی فوزاریوم بیماریزای  نیشکر در استان خوزستان، ایران. دانش بیماری­شناسی گیاهی 13 (1)، 26-14.

نیشکر یک محصول مهم تجاری است که برای تولید شکر و مصارف صنعتی زیادی مورد استفاده قرار می­ گیرد. این پژوهش به منظور شناسایی گونه­های فوزاریوم عامل بیماری پوکابونگ نیشکر، در بوته­های دارای علایم پژمردگی آوندی و رگه­های قرمز در برگ  انجام شد. این بیماری، از بیماری­های مهم و در حال گسترش نیشکر در جهان است که منجر به کاهش قابل توجهی در محصول نیشکر می­ شود.  
هدف از این پژوهش شناسایی گونه­ های فوزاریوم عامل این بیماری در استان خوزستان ایران بود.  مزرعه­ های نیشکر این استان بازدید  شدند و از بافتهای بیمار بوته ها نمونه برداری شدند. بافت­های بیمار پس از شستشو و ضدعفونی سطحی، روی محیط سیب زمینی/ دکستروز/آگار کشت شدند. شناسایی مرفولوژی  گونه­ ها با استفاده از کلیدهای معتبر شناسایی انجام شد و از روش آنالیز ترکیبی از داده­های نواحی ژن­های tef 1α وrpb2 برای تایید هویت آنها استفاده شد. گونه­هایFusarium culmorum و Fusarium oxysporum به عنوان عامل بیماریزای نیشکر شناسایی شدند. آزمون بیماری­زایی انجام شد و نتایج آن حاکی از بیماری­زا بودن گونه­های شناسایی شده بود. این اولین گزارش از گونه­های F. culmorum و F. oxysporum به عنوان  بیمارگرهای نیشکر در ایران می­باشد.

نقش ترکیبهای آلی فرار قارچها در مدیریت بیماریهای گیاهی
مریم میرطالبی، دنیا آبشنگ،
جلد 13، شماره 1 - ( 12-1402 )
چکیده
آبشنگ، د.، میرطالبی، م. (1402). نقش ترکیب­های آلی فرار قارچ­ها در مدیریت بیماری­های گیاهی. دانش بیماری­شناسی گیاهی، 13 (1)، 74-65.
ترکیب­های آلی فرار، مواد شیمیایی آلی مبتنی بر کربن هستند که از متابولیسم اولیه یا ثانویه مشتق شده‌اند و به صورت گاز از جامدات و مایعات مختلف آزاد می‌شوند. بسیاری از برهمکنش­های بوم­شناختی درون و بین سلسله­ای در بین موجودات زنده از طریق ترکیب­های آلی فرار رخ می­دهد. ترکیب­های آلی فرار قارچ­های بیمارگر، اثر منفی بر رشد گیاهان دارند. آزاد شدن مواد فرار توسط این قارچ­ها در خاک، رشد گیاه را مهار می­کند و منجر به کاهش طول شاخه، سطح ریشه و زیست ­توده گیاه می­شود. علاوه بر تأثیر منفی بر رشد گیاه، این ترکیب­های تولید شده توسط قارچ­های بیمارگر نیز می­توانند به ­عنوان تنظیم کننده رشد، معماری گیاه را تغییر دهند و باعث تحریک رشد گیاه شوند. در نتیجه افزایش رشد گیاهان به دلیل ایجاد زیستگاه بزرگتر برای استقرار سطحی و افزایش بقای آن­ها می­تواند برای بیمارگرها مفید باشد. همچنین این ترکیب­ها در برهمکنش با قارچ­ ریشه­ ها، سنتز زیستی استریگولاکتون­ها و رشد ریشه را افزایش می­دهند و شناسایی قارچ­ریشه را برای ریشه­ ها آسان می­کنند و باعث افزایش استقرار قارچ ­ریشه روی ریشه ­ها می­شوند. اثرات آنتی­بیوتیکی این ترکیب­ها در مهار بسیاری از بیمارگرهای گیاهی دخیل است. برخی از این ترکیب­های فرار قارچی فعالیت بازدارندگی در خاک و برخی خاصیت دورکنندگی حشرات و نماتدکشی دارند.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb