جلد 10، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1400 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 14-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
jamali S. (2021). Truffles of Iran. Plant Pathol. Sci.. 10(2), 1-14. doi:10.52547/pps.10.2.1
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-335-fa.html
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-335-fa.html
جمالی صمد. دنبلانهای ایران دانش بیماری شناسی گیاهی 1400; 10 (2) :14-1 10.52547/pps.10.2.1
گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ، jamali454@yahoo.com
چکیده: (3427 مشاهده)
جمالی ص (1400) دنبلانهای ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(2): 14-1. Doi: 10.2982/PPS.10.2.1.
دنبلان‌ها قارچهای خوراکی متعلق به شاخه Ascomycota هستند. این قارچهای ارزشمند به دو دسته دنبلانهای بیابانی و جنگلی تقسیم شده اند. آنها میکوریزهای اجباری درختان، درختچه‌ها، گیاهان یکساله، یا چندساله هستند. این قارچها در ۳۸ جنس، شش تیرهی راسته Pezizales ، رده Pezizomycetes قرار دارند. دنبلانهای جنگلی در Tuberaceae و دنبلانهای بیابانی در بقیه تیره ها قرار دارند. پژوهشهای ریخت شناسی و مولکولی وجود گونه‌های Tuber aestivum از تیره Tuberaceae، Terfezia claveryi، Terfezia boudieri، Tirmania pinoyi و Tirmania nivea از تیره Pezizaceae، Picoa juniperi، Picoa lefebvrei، Geopora cooperi و Geopora ramila از تیره Pyronemataceae را در ایران اثبات کرده اند. خصوصیات ریختشناسی، گیاهان همزیست و مناطق انتشار این قارچها شرح داده شده اند.
دنبلان‌ها قارچهای خوراکی متعلق به شاخه Ascomycota هستند. این قارچهای ارزشمند به دو دسته دنبلانهای بیابانی و جنگلی تقسیم شده اند. آنها میکوریزهای اجباری درختان، درختچه‌ها، گیاهان یکساله، یا چندساله هستند. این قارچها در ۳۸ جنس، شش تیرهی راسته Pezizales ، رده Pezizomycetes قرار دارند. دنبلانهای جنگلی در Tuberaceae و دنبلانهای بیابانی در بقیه تیره ها قرار دارند. پژوهشهای ریخت شناسی و مولکولی وجود گونه‌های Tuber aestivum از تیره Tuberaceae، Terfezia claveryi، Terfezia boudieri، Tirmania pinoyi و Tirmania nivea از تیره Pezizaceae، Picoa juniperi، Picoa lefebvrei، Geopora cooperi و Geopora ramila از تیره Pyronemataceae را در ایران اثبات کرده اند. خصوصیات ریختشناسی، گیاهان همزیست و مناطق انتشار این قارچها شرح داده شده اند.
فهرست منابع
1. Alsheikh AM, Trappe JM (1983) Taxonomy of Phaeangium juniperi, a desert truffle eaten by birds. Canadian Journal of Botany 61:1919-1925. [DOI:10.1139/b83-204]
2. Ammarellou A, Alvarado P (2018) First report of Tuber aestivum var. uncinatum from Iran based on morphological and molecular characteristics. Rostaniha 18:227-228.
3. Ammarellou A, Saremi H, Gucin F (2007) Evaluation of morphology, cytology and mycorrhizal relationships of desert truffles (Terfezia boudieri) in Iran. Pakistan Journal of Biological Sciences 10:1486-90. [DOI:10.3923/pjbs.2007.1486.1490] [PMID]
4. Ammarellou A, Smith M, Tajick M, Trappe J (2011) The phylogenetic placement of Picoa, with a first report on Picoa lefebvrei (Pat.) Maire (=Phaeangium lefebvrei) from Iran. International Journal of Environmental Research 5:509-514.
5. Awameh MS, Alsheikh A (1980) Features and Analysis of Spore Germination in the Brown Kamah Terfezia claveryi. Mycologia 72:494-499.
https://doi.org/10.2307/3759522 [DOI:10.1080/00275514.1980.12021210]
6. Awameh MS, Alsheikh A, Al-Ghawas S (1979) Mycorrhizal synthesis between Helianthemum ledifolium, H. salicifolium and four species of the genera Terfezia and Tirmania using ascospores and mycelial cultures obtained from ascospore germination. Proc. 4th North Amer. Conf. Mycorrhizae, Colorado State University, Fort Collins (USA).
7. Bawadekji A, Abdelrazek M, Mridha M Al Ali M (2016) Importance of Picoa spp. as desert truffles fungi. Journal of Pure Applied Microbiology 10:297-305.
8. Bokhary HA, Parvez S (1993) Chemical composition of desert truffles Terfezia claveryi. Journal of Food Composition and Analysis 6:285-293. [DOI:10.1006/jfca.1993.1031]
9. Bougher NL, Lebel T (2001) Sequestrate (truffle-like) fungi of Australia and New Zealand. Australasian Systematic Botany 14:439-484 [DOI:10.1071/SB00002]
10. Brundrett M (2004) Diversity and classification of mycorrhizal associations. Biological Reviews 79:473-495. [DOI:10.1017/S1464793103006316] [PMID]
11. Buscot F, Munch JC, Charcosset JY, Gardes M, Nehls U, Hampp R (2000) Recent advances in exploring physiology and biodiversity of ectomycorrhizas highlight the functioning of these symbioses in the ecosystem. FESM Microbiology Reviews 24:601-614. [DOI:10.1111/j.1574-6976.2000.tb00561.x] [PMID]
12. Chatin M (1897) Les terfâs (truffles) de Pers. C-r Hebdom des Séanc Acaddes Scien Paris 125:387-388.
13. Daneshpajuh B (1991) Two new species of hypogeous ascomycetes in Iran. 10th Iranian Plant Protection Congress. Kerman. (in Persian).
14. El-Kholy H (1989) Genetical and physiological studies on truffles. Ph.D. Thesis, Fac, of Agric, Cairo University, Egypt.
15. Fujimura KE, Smith JE, Horton TR, Weber NS, Spatafora JW (2005) Pezizalean mycorrhizas and sporocarps in ponderosa pine (Pinus ponderosa) after prescribed fires in eastern Oregon, USA. Mycorrhiza 15:79-86. [DOI:10.1007/s00572-004-0303-8] [PMID]
16. Hussain G, Al-Ruqaie IM (1999) Occurrence, chemical composition, and nutritional value of truffles: an overview. Pakistan Journal of Biological Science 2(2): 510-514. [DOI:10.3923/pjbs.1999.510.514]
17. Jamali S (2016) Specific PCR-primers for detection of Picoa lefebvrei desert truffle in Carex stenophylla roots. Rostaniha 16:206-207.
18. Jamali S (2017) First report of identification and molecular characterization of Tuber aestivum in Iran. Agroforestry Systems 91:335-343. [DOI:10.1007/s10457-016-9932-0]
19. Jamali S (2019) Desert truffles. Razi University Press. 102 p.
20. Jamali S, Banihashemi Z (2012) Hosts and distribution of desert truffles in Iran, based on morphological and molecular criteria. Journal of Agricultural Science and Technology 14:1379-1396.
21. Jamali S, Banihashemi Z (2013a) Nested-PCR for detecting Terfezia claveryi in roots of Helianthemum species in field and greenhouse conditions. Journal of Agricultural Science and Technology 15:377-387
22. Jamali S, Banihashemi Z (2013b) Species-specific ITS primers for the identification of Picoa juniperi and Picoa lefebvrei and using nested-PCR for detection of P. juniperi in planta. Molecular biology reports 40:5701-5712. [DOI:10.1007/s11033-013-2672-6] [PMID]
23. Martin F, Dupleissis S, Ditengou F, Lagrange H, Voiblet C, Lapeyrie F (2001) Developmental cross talking in the ectomycorrhizal symbiosis: signals and communication genes. New Phytologist 151:145-154. [DOI:10.1046/j.1469-8137.2001.00169.x] [PMID]
24. Moreno G, Diez J, Manjon JL (2000) Phaeangium lefebvrei and Tirmania nivea, two rare hypogeneous fungi from Spain. Mycological Research 104:378-381. [DOI:10.1017/S0953756299001227]
25. Petrak F (1949) Beitrnge zur Pilzflora Irans. Sydowia, 3:268-332.
26. Petrak F, Esfandiari E (1941) Beitrage zur Kenntnis der Iranichen pilzflora. Ann. Mycol. 39:204-228.
27. Rahmani HR, Mohamadi-Goltapeh E (2016) Six forest species of truffles. Plant Pathology Science 5(2):1-12. (In Persian with English abstract)
28. Sbissi I, Neffati M, Boudabous A, Murat C, Gtari M (2010) Phylogenetic affiliation of the desert truffles Picoa juniperi and Picoa lefebvrei. Antonie Leeuwenhoek 98:429-436. [DOI:10.1007/s10482-010-9456-y] [PMID]
29. Selosse MA, Faccio A, Scappaticci G, Bonfante P (2004) Chlorophyllous and achlorophyllous specimens of Epipactis microphylla (Neottieae, Orchidaceae) are associated with ectomycorrhizal septomycetes, including truffles. Microbiology Ecology 47:416-442. [DOI:10.1007/s00248-003-2034-3] [PMID]
30. Sheibani M, Jamali S (2020) Geopora cooperi, a new hypogeous ascomycete record for Iran mycobiota. Rostaniha 21(2): 292-295.
31. Sheibani M, Jamali S (2020) Geopora ramila sp. nov. (Pezizales, Pyronemataceae) evidenced by morphological characters and phylogenetic analyses in Iran. Phytotaxa 475:29-42. [DOI:10.11646/phytotaxa.475.1.3]
32. Smith SE, Read DJ (1997) Mycorrhizal symbiosis. 2nd ed. Academic Press, Cambridge, UK.
33. Tamm H, Poldmaa K, Kullman B (2010) Phylogenetic relationships in genus Geopora (Pyronemataceae, Pezizales). Mycological Progress 9:509-522. [DOI:10.1007/s11557-010-0659-4]
34. Tedersoo L, Hansen K, Perry BA, Kjøller R (2006) Molecular and morphological diversity of pezizalean ectomycorrhiza. New Phytologist 170:581-596. [DOI:10.1111/j.1469-8137.2006.01678.x] [PMID]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
