جلد 6، شماره 1 - ( 12-1395 )                   جلد 6 شماره 1 صفحات 21-12 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Narmani A, Arzanlou M. (2017). Grapevine Esca Disease . Plant Pathol. Sci.. 6(1), 12-21.
URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-122-fa.html
نرمانی ابوالفضل، ارزنلو مهدی. بیماری اسکای انگور دانش بیماری شناسی گیاهی 1395; 6 (1) :21-12

URL: http://yujs.yu.ac.ir/pps/article-1-122-fa.html


دانشیار بیماری‌شناسی گیاهی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز ، arzanlou@tabrizu.ac.ir
چکیده:   (14155 مشاهده)

نرمانی ا. و  ارزنلو  م. 1395. بیماری اسکای انگور. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 6(1): 21-12.

اسکا یکی از مهم‌ترین و مخربترین بیماری‌های انگور در جهان  است که باعث کاهش رشد و محصول در تمام مراحل کشت و پرورش آن می‌شود. قارچ Phaeoacremonium minimum، به‌عنوان عامل اصلی این بیماری در جهان شناخته شده و بیماری‌زایی آن روی انگور در ایران به اثبات رسیده است. در تاکستان‌ها، درختچه­های مادری و مواد تکثیری آلوده و خاک منابع اصلی زادمایه به شمار می‌روند. مهم‌ترین راه ورود بیمارگر و شیوع آلودگی زخم‌های ناشی از هرس به شمار می‌رود. عوامل محیطی و فصلی مختلفی از جمله تنش خشکی و صدمات ناشی از یخبندان، در بروز نشانه‌های بیماری مؤثر هستند. روش مدیریت بیماری مبتنی بر پیشگیری از شیوع آن با هرس و معدوم کردن اندام‌های آلوده و تیمار زخم‌های ناشی از هرس با قارچ‌کش‌ها پیشنهاد شده‌اند.

واژه‌های کلیدی: انگور، بیماری‌ تنه، Phaeoacremonium
متن کامل [PDF 511 kb]   (2575 دریافت)    
نوع مطالعه: ترویجی | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/4/14 | پذیرش: 1395/12/2

فهرست منابع
1. Adalat K., Whiting C., Rooney-Latham S. & Gubler, W. D. 2000. Pathogenicity of three species of Phaeoacremonium spp. on grapevine in California. Phytopathologia Mediterranea 39:92-99.
2. Aroca A., Gramaje D., Armengol J., García-Jiménez J. & Raposo R. 2010. Evaluation of the grapevine nursery propagation process as a source of Phaeoacremonium spp. and Phaeomoniella chlamydospora and occurrence of trunk disease pathogens in rootstock mother vines in Spain. European Journal of Plant Pathology 126:165-174. [DOI:10.1007/s10658-009-9530-3]
3. Arzanlou M. & Narmani A. 2014. Multiplex PCR for specific identification and determination of mating type in Togninia minima (anamorph Phaeoacremonium aleophilum), a causal agent of esca disease of grapevine. Phytopathologia Mediterranea 53:240-249.
4. Arzanlou M., Moshari S., Salari M. & Badali H. 2013. Molecular characterization and pathogenicity of Phaeoacremonium spp. associated with esca disease of grapevine in Northern Iran. Archives of Phytopathology and Plant Protection 46:375-388. [DOI:10.1080/03235408.2012.741443]
6. Arzanlou M., Narmani A., Moshari S. & Khodaei S. 2014. Pome and stone fruit trees as possible reservoir hosts for Phaeoacremonium spp., the causal agents of grapevine esca disease, in Iran. Archives of Phytopathology and Plant Protection 47:717-727. [DOI:10.1080/03235408.2013.820387]
7. 8. Crous P. W., Gams W., Wingfield M. J. & van Wyk P. S. 1996. Phaeoacremonium gen. nov. associated with wilt and decline diseases of woody hosts and human infection. Mycologia 88:786-796. https://doi.org/10.2307/3760973 [DOI:10.1080/03235408.2013.820387]
8. 9. Damm U., Mostert L., Crous P. W. & Fourie P. H. 2008. Novel Phaeoacremonium species associated with necrotic wood of Prunus trees. Persoonia 20:87-102. https://doi.org/10.3767/003158508X324227 [DOI:10.2307/3760973] [PMID] [PMCID]
9. 10. Eskalen A., Feliciano A. J. & Gubler W. D. 2007. Susceptibility of grapevine pruning wounds and symptom development in response to infection by Phaeoacremonium aleophilum and Phaeomoniella chlamydospora. Plant Disease 91:1100-1104. https://doi.org/10.1094/PDIS-91-9-1100 11. Fourie P. H. & Halleen F. 2004. Proactive control of Petri disease of grapevine through treatment of propagation material. Plant Disease 88:1241-1245. https://doi.org/10.1094/PDIS.2004.88.11.1241 12. Fourie P. H., Halleen F., Groenewald M. & Crous P. W. 2000. Black goo decline of grapevine: Current understanding of this mysterious disease. Winelands 2000:93-96. [DOI:10.3767/003158508X324227]
10. Gramaje D., Armengol J., Mohammadi H., Banihashemi Z. & Mostert L. 2009. Novel Phaeoacremonium species associated with Petri disease and esca of grapevine in Iran and Spain. Mycologia 101:920-929. [DOI:10.3852/08-222] [PMID]
11. Gramaje D., Leon M., Perez-Sierra A., Burgess T. & Armengol J. 2014. New Phaeoacremonium species isolated from sandalwood trees in Western Australia. IMA Fungus 5:67-77. [DOI:10.5598/imafungus.2014.05.01.08] [PMID] [PMCID]
13. Graniti, A., Surico, G. & Mugnai, L. 2000. Esca of grapevine: a disease complex or a complex of diseases. Phytopathologia Mediterranea 39:16-20.
14. Halleen F., Crous P. W. & Petrin, O. 2003. Fungi associated with healthy grapevine cuttings in nurseries, with special reference to pathogens involved in the decline of young vines. Australasian Plant Pathology 32:47-52. 17. Hawksworth D. L., Gibson I. A. S. & Gams W. 1976. Phialophora parasitica associated with disease conditions in various trees. Transactions of the British Mycological Society 66:427-431. https://doi.org/10.1016/S0007-1536(76)80243-4 18. Hunt J. S. 2004. Trichoderma and trunk disease fungi: prospects for new protective management options. Australian and New Zealand Grapegrower and Winemaker 17-20. [DOI:10.1071/AP02062]
15. Larignon P. & Dubos B. 1997. Fangi associated with esca disease in grapevine. European Journal of Plant Pathology 103:147-157. 20. Luque J., Sierra D., Torres E. & Garcia F. 2006. Cryptovalsa ampelina on grapevines in N.E. Spain: Identification and pathogenicity. Phytopathologia Mediterranea 45:101-109. [DOI:10.1023/A:1008638409410]
16. Mohammadi H., Banihashemi Z., Gramaje D. & Armengol J. 2013. Fungal pathogens associated with grapevine trunk diseases in Iran. Journal of Agricultural Science and Technology 15:137-150.
17. Morton L. 2000. Viticulture and grapevine declines: lessons of black goo. Phytopathologia Mediterranea 39:59-67.
18. Mostert L., Groenewald J. Z., Summerbell R. C., Gams W. & Crous, P. W. 2006a. Taxonomy and pathology of Togninia (Diaporthales) and its Phaeoacremonium anamorphs. Studies in Mycology 54:1-115. [DOI:10.3114/sim.54.1.1]
19. Mostert L., Halleen F., Fourie P. & Crous P. W. 2006b. A review of Phaeoacremonium species involved in Petri disease and esca of grapevines. Phytopathologia Mediterranea 45:12-29.
20. Mugnai L., Graniti A. & Surico G. 1999. Esca (black measles) and brown-wood streaking: two old and elusive diseases of grapevines. Plant Disease 83: 404-418. [DOI:10.1094/PDIS.1999.83.5.404]
21. Rolshausen P. E., Urbez-Torres J. R., Rooney-Latham S., Eskalen A., Smith R. J. & Gubler W. D. 2010. Evaluation of pruning wound susceptibility and protection against fungi associated with grapevine trunk diseases. American Journal of Enology and Viticulture 61:113-119.
22. Rooney-Latham S., Eskalen A. & Gubler W. D. 2005b. First report of naturally occurring Togninia minima perithecia. Phytopathologia Mediterranea 44:105.
23. Rumbos I. C. 1986. Phialophora parasitica, causal agent of cherry dieback. Journal of Phytopathology 117:283-287. 29. Santos C., Fragoeiro S. & Phillips A. 2005. Physiological response of grapevine cultivars and a rootstock to infection with Phaeoacremonium and Phaeomoniella isolates: an in vitro approach using plants and calluses. Science in Horticulture 103:187-198. https://doi.org/10.1016/j.scienta.2004.04.023 [DOI:10.1111/j.1439-0434.1986.tb00944.x]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb