داشتن شاخص سطح برگ بهینه جهت کاهش تبخیر از سطح خاک، دریافت حداکثر تشعشع و افزایش تولید ماده خشک و عملکرد دانه ضروری است. بهمنظور مطالعه توسعه سطح برگ در کلزا (B. napus) و رابطه آن با عملکرد دانه، آزمایشی در دو سال زراعی 85-1384 و 86-1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد انجام شد. آزمایش بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و در دو شرایط آبیاری تکمیلی و دیم (دو آزمایش مجزا) انجام شد. پنج تاریخ کاشت 15 آبان، 15 آذر، 15 دی، 15 بهمن و 15 اسفند در کرتهای اصلی و دو رقم هایولا 401 و آرجیاس 003 در کرتهای فرعی قرار گرفتند. در تمام تیمارهای آزمایشی تعداد برگ در ساقه اصلی و شاخص سطح برگ تا شروع پر شدن دانه افزایش و سپس به دلیل ریزش شدید برگها بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. دامنه تغییرات شاخص سطح برگ در شروع پر شدن دانه در شرایط آبیاری تکمیلی از 1/6 در تاریخ کاشت 15 آبان تا 1/3 در تاریخ کاشت 15 اسفند و در شرایط دیم از 2/5 در تاریخ کاشت 15 آبان تا 4/2 در تاریخ کاشت 15 اسفند متفاوت بود. رشد اولیه سریعتر هیبرید هایولا 401 نسبت به رقم آرجیاس 003 سبب شد تا در هر دو سال انجام آزمایش و در هر دو شرایط آبیاری تکمیلی و دیم، شاخص سطح برگ هایولا 401 در مراحل شروع ساقه دهی و غنچه دهی بهطور معنیداری بیشتر از آرجیاس 003 شود. روابط قوی بین تعداد برگ در ساقه اصلی و شاخص سطح برگ در مراحل مختلف رشد با عملکرد دانه نشاندهنده تأثیر مثبت این دو صفت بر عملکرد دانه بود.
Faraji A. Leaf area development in canola (Brassica napus L.) and its relation with seed yield under rainfed and supplemental irrigation conditions. 3 2015; 1 (2) :13-25 URL: http://yujs.yu.ac.ir/jopp/article-1-30-fa.html
فرجی ابوالفضل. توسعه سطح برگ در کلزا (Brassica napus L.) و رابطه آن با عملکرد دانه در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی. 1. 1393; 1 (2) :13-25