4 نتیجه برای مرادی
نجمه مرادی، مهدی صدروی،
جلد 6، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
صدروی م. و مرادی ن. 1396. چهار بیماری مهم درختان بلوط در ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 6(2): 23-14.
درختان بلوط رشتهکوههای زاگرس در غرب و مناطقی در شمال ایران را پوشانده اند. چهار بیماری مهم انواع بلوط در ایران پوسیدگی ذغالی، سوختگی شاه بلوط، مرگ ناگهانی و سفیدک پودری هستند. نشانه های این بیماریها، مشخصات بیمارگرها و نحوه شیوع آنها شرح داده شده است و راهکارهایی جهت حفاظت درختان بلوط در برابر این بیماریها پیشنهاد شده اند.
محمد مرادی، سید رضا فانی،
جلد 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده
مرادی م. و فانی س. ر. 1397. مروری بر آفلاتوکسین در پسته و راهبردهای کاهش آن. دانش بیماریشناسی گیاهی 7(2): 33-22. DOI: 10.2982/PPS.7.2.22
آلودگی پسته به آفلاتوکسین، یک چالش بهداشتی است که ارزش اقتصادی بزرگترین محصول صادراتی غیرنفتی کشور را میتواند تحت تأثیر قرار دهد. این زهرابهی بالقوه سرطانزای کبد، توسط برخی گونههای قارچ Aspergillus بهویژه Aspergillus flavus تحت شرایط ویژه، در طول مدت تشکیل میوه، در مرحله برداشت، حمل و نقل و انبارداری ممکن است تولید شود. عامل کلیدی در بروز آلودگی پسته به آفلاتوکسین، قرار گرفتن مغز پسته در معرض آلودگی قارچی در باغ است. این وضعیت با تشکیل پستههای زودخندان و آسیبهای مکانیکی ناشی از عوامل زنده و غیرزنده روی میدهد. دما و رطوبت نسبی محیط و میزان رطوبت مغز پسته طی مراحل مختلف تولید و فرآوری پسته، در بروز و اشاعه آلودگی قارچی و افزایش تولید آفلاتوکسین نقش بهسزایی دارند. مهار عوامل یادشده با روشهای مختلف زراعی، مکانیکی، فیزیکی و بیولوژیک امکانپذیر است. احداث اصولی باغ و رعایت فواصل کاشت، یکنواختی ارقام و در مراحل بعدی، هرس، آبیاری صحیح و اصولی، تغذیه مناسب، برداشت به موقع، فرآوری و انبارداری صحیح میتواند تولید محصولی سالم، بازارپسند و ارزشمند را تضمین نماید. مهارزیستی با استفاده از سویههای غیرتوکسینزای A. flavus و مخمرها نیز راهبردی موفق در کاهش آفلاتوکسین پسته بوده است.
سید رضا فانی، محمد مرادی، منصوره میرابوالفتحی،
جلد 8، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
فانی س ر، مرادی م و میرابوالفتحی م (1398) مروری بر بیماری انگومک پسته. دانش بیماریشناسی گیاهی 8(2):30-16. DOI: 10.2982/PPS.8.2.16
پسته ارزشمندترین محصول باغی صادراتی ایران است. پوسیدگی طوقه و ریشه ناشی از گونههای Phytophthora مهمترین بیماری پسته است که سالیانه منجر به نابودی تعداد قابل توجهی درختان بارور و نابارور میگردد. عامل بیماری از تمامی استانهای پستهخیز گزارش شده است. عامل بیماری خاکزاد است و با اسپورانژیوم یا زئوسپورانژیومهای رها شده از آن به کمک آب پخش شده و درختان سالم را به بیماری مبتلا می کند. حساسیت طوقه درختان پسته به فیتوفتورا و آبیاری به شیوه غرقابی در اغلب باغات از عوامل کلیدی توسعه بیماری است. سوختگی سرشاخه در اوایل بهار، سبزخشکی برگها در طول فصل رشد، خروج صمغ از ناحیه طوقه و پوسیدگی ریشه از جمله نشانههای بیماری است. مدیریت تلفیقی بیماری با احداث باغ در زمینهای غیرآلوده، استفاده از رقمهای مقاوم یا متحمل، استفاده از نهالهای سالم، اصلاح روش آبیاری و پرهیز از تماس مستقیم آب با طوقه، جداسازی کرتهای آلوده از سالم، استفاده از قارچکش مناسب و مهار زیستی بر پایه گونه های Trichoderma و Bacillus است.
فرزاد مرادی، حجت اله مظاهری لقب، لیلا کاشی، سید سعید موسوی،
جلد 11، شماره 2 - ( (بهار و تابستان) 1401 )
چکیده
مرادی ف، مظاهریلقب ح، کاشی ل، موسوی س س (1401) تأثیر ساپونینهای خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم Ditylenchus dipsaci. دانش بیماریشناسی گیاهی 11(2): 72-61.
Doi:10.2982/PPS.11.2.61
مقدمه: نماتد ساقه و پیاز Ditylenchus dipsaci یک عامل بیماریزای مهم و خسارتزا در تعدادی از گیاهان زراعی و زینتی از جمله یونجه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ساپونینهای خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم این نماتد بود تا روشی زیستی برای مدیریت آن یافت شود. مواد و روشها: تأثیر ساپونینهای خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم این نماتد آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور اکوتیپهای یونجه (شش اکوتیپ) و ساپونینهای (خام و خالص آنها) در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. یافتهها: تجزیه واریانس داهها نشان داد که اثرمتقابل بین دو فاکتور اکوتیپ و ساپونین از نظر آماری معنیدار است. با غلظتهای 50 و 90 میکرولیتر ساپونین خام اکوتیپهای مختلف، به ترتیب 30 تا 42 درصد و 33 تا 59 درصد تخمهای نماتد تفریخ نشدند. اکوتیپهای نیشابوری بیشترین و پلیکراس شیراز و کریساری کمترین تعداد تفریخ تخم را موجب شدند. غلظتهای 10 و 50 میکرولیتر ساپونین خالص به ترتیب بین 56 تا 69 درصد و 61 تا 79 درصد مجموع تخمهای نماتد تفریخ نشدند. اکوتیپهای محلی میاندوآب و نیشابوری بیشترین و پلیکراس شیراز کمترین تعداد تفریخ تخم را داشتند. نتیجهگیری: ساپونینهای خالص اکوتیپهای یونجه نسبت به ساپونینهای خام تاثیر بیشتری برمیزان تفریخ تخم نماتد دارند. ساپونینهای اکوتیپ پلیکراس شیراز یونجه تاثیر بهتری نسبت به سایر اکوتیپها دارد.