دانش بیماری شناسی گیاهی

خیار در بعضی مناطق مرطوب کشور برای مبارزه با بیماری سفیدک‌کرکی با قارچ‌کش مانکوزب سم‌پاشی و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی برداشت می‌شود. بنابراین تعیین میزان باقی‌مانده این قارچ‌کش در میوه خیار، از نظر حفظ سلامت مصرف‌کنندگان اهمیت دارد. مقدار باقی‌مانده این قارچ‌کش در نمونه‌های میوه خیار که به طور تصادفی جمع‌آوری می‌شوند، تعیین می‌گردد. از هر نمونه 100 گرم وزن و در دستگاه سوکسله با حلال ان- هگزان، عصاره آن استخراج می‌شود. میزان جذب نور با طول موج 280 نانومتر این عصاره در دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه-گیری و در نمودار خطی، نشان دهنده رابطه بین میزان جذب نور توسط یک عصاره با رقت ماده موثره این قارچ‌کش موجود در آن، قرار داده می‌شود و مقدار باقی‌مانده قارچ‌کش مانکوزب در عصاره هر نمونه تعیین می‌شود. بیشینه باقی-مانده مجاز این قارچ‌کش 2 میلی‌گرم در هر کیلوگرم میوه خیار است.

رمضانی ا. و مهدیان ص. ع. 1394. مهار زیستی بیماری‌های پس از برداشت مرکبات. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 5(1): 25-14.

پوسیدگی پس از برداشت میوه مرکبات مهم‌ترین عامل کاهش عمر این محصولات و از بیماری‌های مهم اقتصادی آن­ها در نواحی تولید مرکبات دنیا است. قارچ‌های بیمارگر، کپک‌های سبز و آبی به اسامی Penicillium digitatum و Penicillium italicum هستند، که معمولا با استفاده از قارچ‌کش‌های شیمیایی مدیریت می‌شوند. با توجه به اینکه مصرف سموم شیمیایی ضمن داشتن خطرهای سوء ‌محیط زیستی، سبب بروز جدایه‌های مقاوم در بیمارگرها نیز می‌شوند، مبارزه زیستی از طریق کاربرد قارچ­ها و باکتری­­های متعارض به‌عنوان روش جایگزین مصرف قارچ‌کش‌ها مطرح شده است. در این خصوص، کارآیی قارچ­هایی نظیر Candida guilliermondii، Pichia guilliermondi، Candida saitoan، Aureobasidium pullulans، Muscodor albus و باکتری‌های Pseudomonas fluorescens، Bacillus subtilis و  Pantoea agglomerans در مهار کپک­های سبز و آبی مرکبات مثبت گزارش‌شده است. بنابراین می­توان کاربرد آن­ها را برای مبارزه با این بیماری­ها پیشنهاد کرد.