دوره 3، شماره 2 - ( 12-1395 )
سال 3 شماره 2 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rooki M, Tabari Kouchaksaraei M, Sadati S E. (2017). Effect of Rhyzobacteria Inoculation on Improvement of Growth Characteristics of Mediterranean Cypress Seedling under Water Deficit Stress. jfer. 3(2), 1-12.
URL: http://yujs.yu.ac.ir/jzfr/article-1-103-fa.html
URL: http://yujs.yu.ac.ir/jzfr/article-1-103-fa.html
روکی مرتضی، طبری کوچکسرایی مسعود، ساداتی احسان. تأثیر تلقیح ریزوباکتر روی بهبود ویژگیهای رویشی نهال سرو شیراز تحت تنش کمآبی نشریه تحقیقات اکوسیستمهای جنگلی 1395; 3 (2) :12-1
استاد گروه جنگلداری، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی نور، نور، ایران ، mtabari@modares.ac.ir
چکیده: (6643 مشاهده)
سابقه و هدف: سرو شیراز (Cupressus sempervirens L. var. fastigiata) گونهای همیشه سبز و بومی کشور است که بهدلیل ارزشهای متنوع بهویژه استفاده در پارکها و فضای سبز شهری، مورد توجه فراوانِ اغلب مناطق اقلیمی کشور از جمله استانهای زاگرس میباشد. نظر به ضعیف بودن خاک و محدودیت منابع آب، مشکل تولید نهال آن در برخی از این مناطق مشهود است. این تحقیق برای نخستین بار با تلقیح ریزوباکتر Pseudomonus fluorescens به بستر خاک، مقاومت و تغییرات صفات رویشی نهال آن به تنش کمآبی را دنبال میکند.
مواد و روش ها: آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار ریزوباکتر (تلقیح و عدم تلقیح) و سطوح مختلف آبیاری (3، 6، 9 و 12 روزه) در سه تکرار چهارتایی طراحی شد. پس از 150 روز ویژگیهای رویشی نهالها اندازه‌گیری شد.
یافته ها: با افزایش دوره آبیاری (تنشکمآبی)، زندهمانی، رویش طولی، زیتوده اندام هوایی و زیتوده کل به‌صورت معنیداری کاهش یافتند. به‌طوری‌که که تمام نهالها در سطح آبیاری 12 روزه از بین رفتند و زندهمانی نهال در دوره آبیاری 9 روزه به 83/49 درصد کاهش پیدا کرد. قطر یقه، طول ریشه، حجم ریشه و نسبت زیتوده ریشه به اندام هوایی با افزایش دوره آبیاری تغییری نکرد. این در حالی است که در نهالهای تلقیح یافته با ریزوباکتر، درصد زندهمانی، رویش ارتفاعی، زیتوده اندام هوایی، زیتوده ریشه، زیتوده کل و شاخص کیفیت نهال نسبت به نهالهای تلقیح نشده بیشتر بود.
نتیجه گیری: نهالهای سرو تلقیح شده با ریزوباکتر سودوموناس قادر به تحمل تنشهای کمبود آب و افزایش عملکرد رویشی در شرایط خشکی هستند، اما در شرایط بهینه، تلقیح باکتری تأثیر مثبتی بر درصد زندهمانی نهال ندارد.
مواد و روش ها: آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار ریزوباکتر (تلقیح و عدم تلقیح) و سطوح مختلف آبیاری (3، 6، 9 و 12 روزه) در سه تکرار چهارتایی طراحی شد. پس از 150 روز ویژگیهای رویشی نهالها اندازه‌گیری شد.
یافته ها: با افزایش دوره آبیاری (تنشکمآبی)، زندهمانی، رویش طولی، زیتوده اندام هوایی و زیتوده کل به‌صورت معنیداری کاهش یافتند. به‌طوری‌که که تمام نهالها در سطح آبیاری 12 روزه از بین رفتند و زندهمانی نهال در دوره آبیاری 9 روزه به 83/49 درصد کاهش پیدا کرد. قطر یقه، طول ریشه، حجم ریشه و نسبت زیتوده ریشه به اندام هوایی با افزایش دوره آبیاری تغییری نکرد. این در حالی است که در نهالهای تلقیح یافته با ریزوباکتر، درصد زندهمانی، رویش ارتفاعی، زیتوده اندام هوایی، زیتوده ریشه، زیتوده کل و شاخص کیفیت نهال نسبت به نهالهای تلقیح نشده بیشتر بود.
نتیجه گیری: نهالهای سرو تلقیح شده با ریزوباکتر سودوموناس قادر به تحمل تنشهای کمبود آب و افزایش عملکرد رویشی در شرایط خشکی هستند، اما در شرایط بهینه، تلقیح باکتری تأثیر مثبتی بر درصد زندهمانی نهال ندارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
