|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
4 نتیجه برای روی
راضیه هدایت پور، محسن موحدی دهنوی، حمیدرضا خادم حمزه، سیده مریم مرشدی،
جلد 1، شماره 1 - ( 6-1393 )
چکیده
به منظور بررسی تأثیر محلولپاشی عناصر ریزمغذی روی و آهن بر عملکرد کمی و کیفی کلزا (رقم طلایه)، آزمایش مزرعهای در مرکز تحقیقات کشاورزی زرقان استان فارس در سال 88-1387 اجرا گردید. دوبار محلولپاشی (یکی در مرحله ساقه رفتن و دیگری اوایل گلدهی) شامل سولفات روی در سه سطح (صفر، 2 و4 گرم در لیتر) و سولفات آهن در سه سطح (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل 2 عاملی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد برهمکنش محلولپاشی آهن و روی بر عملکرد دانه، درصد پروتئین و عملکرد روغن معنیدار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان 3/4905 کیلوگرم در هکتار، درصد پروتئین دانه به میزان 7/37 درصد و عملکرد روغن به میزان 5/2124 کیلوگرم در هکتار مربوط به محلولپاشی توام روی و آهن به میزان 4 گرم در لیتر بود. افزایش غلظت روی از صفر به 4 گرم در لیتر، باعث افزایش معنیدار وزن هزار دانه از 24/4 به 69/4 گرم، تعداد دانه در خورجین از 12/19 به 88/22 و همچنین میزان روغن دانه از 67/38 به 17/43 درصد شد. با افزایش محلولپاشی روی از صفر به 4 گرم در لیتر، غلظت روی در دانه به طور معنیداری از 07/22 به 28/33 میلیگرم در کیلوگرم افزایش یافت. افزایش غلظت آهن از صفر به 4 گرم در لیتر، باعث افزایش معنیدار وزن هزار دانه از 24/4 به 64/4 گرم و افزایش غلظت آهن در دانه به طور معنیداری از 29/64 به 18/79 میلیگرم در کیلوگرم شد. با توجه به نتایج، دوبار محلولپاشی توام سولفات روی و آهن به میزان 4 گرم در لیتر جهت دستیابی به عملکرد کمی و کیفی بیشتر کلزای رقم طلایه در منطقه زرقان پیشنهاد میگردد.
مسلم علیزاده، حمیدرضا بلوچی، محسن موحدی دهنوی،
جلد 1، شماره 2 - ( 12-1393 )
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی سولفات روی و سالیسیلیکاسید بر خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد گلرنگ رقم صفه تحت تنش خشکی، در منطقه یاسوج، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه یاسوج، در سال 1391 انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح آبیاری پس از مصرف 10%، 30% و 60% رطوبت قابلدسترس، به ترتیب بهعنوان سطوح بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید و محلولپاشی در 5 سطح، شامل شاهد، سالیسیلیکاسید (5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) و سولفات روی (3 گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که برهمکنش تنش خشکی و محلولپاشی برای صفات تعداد طبق، تعداد طبق بارور، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه و عملکرد معنیدار و برای سایر صفات اندازهگیریشده غیر معنیدار بودند. عملکرد دانه گیاه در گیاهان تحت تنش کاهش یافت؛ اما با محلولپاشی سولفات روی و سالیسیلیکاسید افزایش نشان داد. بالاترین میزان عملکرد دانه در 30% و 60% تخلیه رطوبتی به محلولپاشی با 5/0 میلیمولار سالیسیلیکاسید بود. بالاترین میزان عملکرد دانه تک بوته در سطح تنش خشکی با 10 درصد با محلولپاشی سولفات روی به دست آمد. در تمام سطوح تنش خشکی بالاترین میزان وزن هزار دانه بهدستآمده به محلولپاشی سولفات روی تعلق داشت و بالاترین تعداد طبق بارور در سطح 10 و 60 درصد تنش خشکی مربوط به محلولپاشی سالیسیلیکاسید با غلظت 1 میلیمولار بود. بالاترین تعداد دانه در طبق در سطح تنش خشکی 60 درصد مربوط به محلولپاشی سالیسیلیکاسید با غلظت 5/1 میلیمولار بود.
محمد صلاحی فراهی، فرامرز سیدی،
جلد 2، شماره 2 - ( 12-1394 )
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف گوگرد به همراه باکتری تیوباسیلوس و روی بر رشد کمی و کیفی کلزا (رقم RGS003) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد و در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. عامل اول مصرف توأم گوگرد به همراه تیوباسیلوس در چهار سطح شامل عدم مصرف گوگرد و تیوباسیلوس (S0)، مصرف 500 کیلوگرم گوگرد+10 کیلوگرم تیوباسیلوس در هکتار (S1)، مصرف 1000 کیلوگرم گوگرد+20 کیلوگرم تیوباسیلوس در هکتار (S2) و مصرف 2000 کیلوگرم گوگرد+40 کیلوگرم تیوباسیلوس در هکتار (S3) بود. عامل دوم مصرف روی در دو سطح شامل عدم مصرف روی و مصرف 20 کیلوگرم سولفات روی در هکتار بود. نتایج نشان داد که اثر کود گوگرد بهجز طول خورجین بر بقیه صفات معنیدار شد. اثر کود روی بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد کاه، درصد روغن و عملکرد روغن در سطح یک درصد معنیدار شد. افزایش مصرف ترکیب گوگرد و تیوباسیلوس تا 1000 کیلوگرم گوگرد+20 کیلوگرم تیوباسیلوس (S2) موجب افزایش تمام اجزای عملکرد بهاستثنای درصد روغن شد، ولی افزایش بیشتر مصرف ترکیب گوگرد و باکتری موجب کاهش عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم RGS003 گردید. بهاستثنای درصد روغن دانه، سایر صفات مورد بررسی تحت تأثیر اثر متقابل گوگرد و روی قرار نگرفتند.
صدیقه غنایی،
جلد 3، شماره 1 - ( 6-1395 )
چکیده
این مطالعه جهت ارزیابی تأثیر باکتریهای حلکننده فسفر، تلقیح با ریزوبیوم و محلولپاشی روی بر سویا رقم کتول، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1393 در مزرعه کنترلشده در دلند (استان گلستان) اجرا شد. عاملهای این آزمایش شامل باکتریهای حلکننده فسفر (PSB) در دو سطح شامل (بدون تلقیح و تلقیح با باکتریهای حلکننده فسفر)، تلقیح با ریزوبیوم ژاپونیکم در دو سطح شامل: (بدون تلقیح ریزوبیومی و تلقیح با ریزوبیوم) و در نهایت فاکتور سوم محلولپاشی روی در سه سطح (بدون محلولپاشی و محلولپاشی با غلظت 5/1 و 3 در هزار سولفات روی) بود. نتایج نشان داد، اثرات باکتریهای حلکننده فسفر بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، درصد آماس برگ، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد روغن معنیدار بود. تلقیح بذر سویا با ریزوبیوم نیز بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، درصد آماس برگ، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد روغن تأثیر معنیداری داشت. عملکرد دانه مربوط به تیمار تلقیح با باکتری حلکننده فسفر با 2954 کیلوگرم در هکتار نسبت به عدم تلقیح با 2752 کیلوگرم برتری معنیدار داشت. همچنین محلولپاشی روی با غلظت 3 در هزار با عملکرد 2990 کیلوگرم بر عدم محلولپاشی با 2684 کیلوگرم برتری داشت.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
