10 نتیجه برای Trichoderma
میر معصوم عراقی،
جلد 1، شماره 1 - ( 12-1390 )
چکیده
عراقی، م. م. 1390. نقش گونه‌هایTrichoderma در افزایش رشد گیاهان. دانش بیماریشناسی گیاهی 1(1): 42-34.
در دهه‌های اخیر، با افزایش جمعیت دنیا، تقاضای روزافزون مواد غذایی و اهمیت حفظ سلامت محیط زیست باعث گردیده تا محققین به استفاده از ریزجانداران برای افزایش میزان محصول در واحد سطح بیش از گذشته توجه نمایند. برخی گونه‌های Trichoderma به عنوان محرک رشد گیاهان شناخته شدهاند. گونه‌های Trichoderma با استقرار و هاگ‌زایی فراوان در محیط خاک و به ویژه اطراف ریشه اغلب گیاهان زراعی، سبزی، صیفی و زینتی نه تنها باعث کاهش عوامل بیماری‌زا در خاک می‌شوند، بلکه با مکانیسم‌های بیوشیمیایی باعث تحریک به رشد اندام‌های زیرزمینی یا هوایی این گیاهان می‌گردند. با توجه به این‌که گونه‌های متعدد Trichoderma در سال‌های اخیر از خاک‌های داخل کشور جداسازی و معرفی شدهاند، اهمیت انجام پژوهشهای بیشتر در مورد اثر آنها در افزایش رشد گیاهان بیش از گذشته نمایان می‌شود.
گیلدانا مؤیدی، رضا مستوفی زاده قلمفرسا،
جلد 1، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
مویدی،گ. و مستوفی‌زاده قلمفرسا، ر. 1391. معرفی روشهای جداسازی و شناسایی هشت شبه گونه Trichoderma. دانش بیماریشناسی گیاهی 1(2) : 39-31.
شبه‌گونه‌های Trichoderma از مهمترین قارچهای خاک‌زی متعارض قارچهای بیمارگر گیاهان می‌باشند، که در القای مقاومت در گیاهان زراعی نیز نقش دارند، بنابراین جداسازی و شناسایی آنها میتواند کمک زیادی به استفاده از آنها در مبارزه زیستی با بیمارگرها نماید. این قارچها را می‌توان با روش رقیق‌سازی سوسپانسیون خاک و کشت روی محیط‌های داوه، پپتون رزبنگال و یا سیب‌زمینی/دکستروز/آگار تعدیل شده، جداسازی کرد. شناسایی
آنها نیز بر اساس ویژگی‌های پرگنه‌ها، خصوصیات ریختشناسی کنیدیوم‌برها، فیالیدها و کنیدیوم‌ها صورت می-گیرد. هشتادو پنج جدایه‌ی Trichoderma از 25 نمونه‌ی خاک، 8 منطقه‌ی چغندرکاری استان فارس به این روش جدا و خالص‌سازی شدند. با مطالعه صفات آنها، 8 شبه‌گونه‌ی Trichoderma ،به اسامی T. asperellum، T. atroviride، T. brevicompactum، T. harzianum، T. longibrachiatum، T. spirale،T. tomentosum وT. virens ، شناسایی شدند. روشهای جداسازی، شناسایی و خصوصیات ریختشناسی این قارچها شرح داده شده است.
محمد شرافتی فر، حبیب اله حمزه زرقانی، سمیرا شهبازی،
جلد 3، شماره 2 - ( 6-1393 )
چکیده
شرافتیفر م. ، حمزه
زرقانی
ح. و شهبازی س. 1393. کاربرد فنآوری هستهای در مدیریت
بیماریهای گیاهی. دانش بیماریشناسیگیاهی 3(2): 43-33.
یکی از ارکان توسعه پایدار هر کشور در بخش کشاورزی تولید مواد غذایی مناسب و تامین امنیت آن است. در حال حاضر بیش از 800 میلیون نفر عموما در آفریقا وآسیا از گرسنگی رنج می برند و کشاورزی مبنع اصلی برای تهیه غذای این افراد است. یکی از کاربردهای فنآوری هستهای، استفاده از آن در کاهش خسارت آفات و بیماریهای گیاهی است. روشهای هستهای در بیماریشناسی گیاهی به طور کلی در 3 گروه ردیابی، ایجاد جهش و پرتوتابی محصولات برای القای مقاومت در گیاهان و کاهش یا نابودی عوامل بیماری‌زا مورد استفاده قرار می‌گیرند. امروزه یکی از جدیدترین مباحثی که مورد توجه قرارگرفته، استفاده از اشعه گاما در القای مقاومت در برابر تنش-های محیطی و بیمارگرها و بهبود خصوصیات رشدی گیاهان است. استفاده از این توان بویژه برای مدیریت بیماری-های بذر و گیاهچه که بخش اعظم خسارت را در اولین هفته‌های رشد گیاهچه وارد می‌آورند از اهمیت بالایی برخوردار است.
امید شناور، رضا مستوفی زاده قلمفرسا،
جلد 4، شماره 2 - ( 6-1394 )
چکیده
شناور ا. و مستوفی‌زاده قلمفرسا ر. 1394. کلیدهای برهم‌کنشی رایانهای شناسایی قارچها. دانش بیماریشناسی گیاهی 4(2):52-41.
شناسایی دقیق قارچها و شبه‌قارچها یکی از مهمترین گام‌ها برای یافتن راه‌کاری برای استفاده یا مبارزه با آنها بوده است. ولی این فرآیند معمولاً زمان‌گیر و پرزحمت است. کلیدهای برهم‌کنشی یکی از راه‌کارهای کاهش این زمان و شناسایی دقیق گونه‌ها است. کلید برهم‌کنشی برنامه‌ای رایانهای است که در آن کاربر صفات ریختی و یا مولکولی نمونه‌ی مورد نظر را وارد می‌کند و برنامه آنها را با داده‌های موجود مقایسه می‌کند تا به گونهی مورد نظر یا گونه‌ای که بیشترین شباهت را با نمونه‌ی مورد مطالعه داشته باشد، برسد. این کلیدها برای هر گونهی شناخته شده تصاویر و اطلاعات جداگانه‌ای دارند. در این مقاله تعدادی از این کلیدها و نحوه‌ی کارکرد آنها معرفی شدهاند.
سمانه سماوات،
جلد 6، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
سماوات س. 1396. مهار زیستی مرگ ریزوکتونیایی گیاهچه. دانش بیماریشناسی گیاهی 6(2): 67-55.
مرگ گیاهچه ناشی از Rhizoctonia solani J.G.Kühn در بین بیماریهای گیاهی خاکزاد از اهمیت زیادی برخوردار است و به دامنه وسیعی از گیاهان در سراسر جهان خسارت وارد می‌کند. مبارزه زیستی با این بیماری با استفاده از گونه های Trichoderma ، Gliocladium ، Bacillus ، Pseudomonas و Rhizobium موفقیت آمیز بوده است. نتایج پژوهشهای انجام شده در این مورد و سازوکارهای تاثیر این قارچها و باکتریهای متعارض شرح داده شده اند.
لیلا ابراهیمی،
جلد 9، شماره 1 - ( 12-1398 )
چکیده
ابراهیمی ل (1398) بیماریهای لکه سیاه سیب و گلابی. دانش بیماریشناسی گیاهی 9(1):67-57. DOI:10.2982/PPS.9.1.57
بیماریهای لکه سیاه سیب و گلابی با عوامل Venturia inaequalis و V. pyrina مهمترین بیماری قارچی این گیاهان به لحاظ اقتصادی هستند. این بیمارگرها به شکل سودوتسیوم‌های کروی شکل روی بقایای برگ‌های آلوده زمستان گذرانی میکنند. هر چند در مناطق با زمستان‌های معتدل، آنها به صورت میسلیوم یا کنیدیوم در جوانه‌ها و شاخه‌ها نیز باقی می‌ماند. نشانه های بیماری روی برگ‌ها به شکل لکه‌های سیاه رنگ با سطح مخملی می‌باشد. در آلودگی‌های شدید و زودهنگام روی میوه‌ها، بدشکلی و ترک‌هایی ایجاد می‌شود. رطوبت و دما از عوامل مهم و تاثیرگذار در شیوع و شدت این بیماری می‌باشند. به‌طوری‌که در مناطقی که فصل بهار و اوایل تابستان هوا خنک و مرطوب باشد، خسارت بیماری شدید خواهد بود. نشانه های بیماریها، خصوصیات ریختشناسی بیمارگرها، چرخه بیماریها و روشهای مدیریت بیماریها شامل رقمهای مقاوم، بهداشت باغی، مبارزه زیستی، مبارزه شیمیایی و برنامه پیش آگاهی آنها شرح داده شدهاند.
پارمیدا آل احمد، لیلا ابراهیمی،
جلد 9، شماره 2 - ( 6-1399 )
چکیده
آل‌احمد پ، ابراهیمی ل (1399) روش مبارزه زیستی با بیماریهای قارچی پس از برداشت سیب. دانش بیماریشناسی گیاهی 9(2): 107-95. DOI:10.2982/PPS.9.2.95.
بیماریهای پس از برداشت سیب، معمولاً توسط طیف وسیعی از قارچها به وجود می‌آیند. پوسیدگی پس از برداشت این میوه، مهمترین دلیل کاهش طول عمر و ارزش اقتصادی آن به شمار می‌آیند. قارچهای Botrytis cinerea و Penicillium expansum به ترتیب عامل کپک خاکستری و کپک آبی، شایع‌ترین عاملهای پوسیدگی بعد از برداشت میوه سیب شناخته شدهاند. استفاده از سمهای شیمیایی برای مبارزه با این قارچها میتواند اثرهای سوء بر سلامت مصرفکنندگان و محیط‌زیست داشته و سبب بروز مقاومت در قارچها و از بین رفتن جانداران مفید شود. بنابراین مبارزه زیستی با این قارچها به عنوان روشی مناسب برای مصرف کنندگان و سازگار با محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. کارآیی قارچهای Candida saitoana و Trichoderma harzianum و باکتری Rahnella aquatilis در مبارزه زیستی با این بیماریها به اثبات رسیده است.
سعیده دهقانپور فراشاه، مهرداد صالح زاده،
جلد 10، شماره 1 - ( 12-1399 )
چکیده
دهقانپورفراشاه س، صالح‌زاده م (1399) وضعیت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه و طوقه گندم در ایران. دانش بیماریشناسی گیاهی 10(1): 106-97.
Doi: 10.2982/PPS.10.1.97.
پوسیدگی فوزاریومی ریشه و طوقه یکی از بیماریهای مهم گندم در جهان است، که باعث کاهش معنی دار محصول می‌گردد. بیماری در بسیاری از مناطق تولید گندم در ایران نیز شایع است. قارچهای F. acuminatum، F. avenaceum، F. culmorum، F. solani، F. semitectum، F. equiseti، F. crookwellense، F. lateritium، F. moniliforme، F. oxysporum، F. pseudograminearum، F. sambucinum، F. subglutinans، F. proliferatum، F. longipes، F. nygamai، F. compactum، F. diversisporum، F. fujikuroi، F. javanicum،F. flocciferum و F. tricinctum از بافت‌های پوسیده ریشه و طوقه گندم در ایران گزارش شدهاند و F. culmorum و F. pseudograminearum به عنوان مهمترین عوامل بیماری شناخته شدهاند. روشهای مدیریت بیماری شامل برقراری تناوب زراعی، از بین بردن بقایای بوته های بیمار، تنظیم تاریخ کاشت، مبارزه زیستی، ضدعفونی بذر با قارچ‌کش‌های حفاظتی و کشت رقمهای نسبتاً مقاوم در این مقاله شرح داده شده اند.
مریم میرطالبی، جواد شفیعی نیا،
جلد 11، شماره 2 - ( 6-1401 )
چکیده
شفیعی نیا ج، میرطالبی م (1401) قارچهای افزایش دهنده رشد گیاهان. دانش بیماریشناسی گیاهی 11(2): 124-112. Doi:10.2982/PPS.11.2.112
جمعیت جهان به سرعت در حال افزایش است. برای تغذیه این جمعیت زیاد، باید محصولات زراعی بیشتری تولید شود. استفاده گسترده از کودها، سموم دفع آفات و سایر نهاده‌ها، بهره‌وری زمین‌های کشاورزی موجود و میزان غذای تولید شده را افزایش می‌دهد، اما این افزایش محصول باعث آسیب به محیط زیست، تخریب خاک و از بین رفتن جمعیت طبیعی میکروبی آن می‌شود. برای جلوگیری از این آثار زیانبار مواد شیمیایی، یک رویکرد دوستدار محیط زیست که سلامت انسان و محیط زیست را تضمین کند، به شدت مورد نیاز است. در دیدگاه نوآورانه تولید کشاورزی، برای استفاده از کودهای‌زیستی به جای مواد شیمیایی تقاضای فزاینده‌ای وجود دارد. کاربرد ریزجانداران مفید میتواند یک سازوکار جدید برای بهبود سلامت و بهره‌وری گیاه باشد. جمعیت‌های میکروبی فراریشه نقش مهمی در تبدیل و انحلال مواد مغذی خاک ایفا میکنند که برای رشد و نمو گیاه بسیار مهم است. در میان جمعیت‌های مختلف میکروبی فراریشه، قارچ‌هایی که به عنوان افزایش‌دهنده رشد گیاه شناخته می‌شوند، اخیراً مورد توجه روزافزون قرار گرفته‌اند. طی چندین دهه، انواع قارچهای افزایش‌دهنده رشد گیاه مانند گونه‌های متعلق به جنس‌های Trichoderma، Penicillium، Phoma و Fusarium مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. مطالعات نشان داده است که این قارچها، بدون آلودگی‌های زیست‌محیطی، رشد گیاه را تنظیم میکنند و تحمل گیاه را در برابر بیمارگرهای گیاهی افزایش می‌دهند. در این مقاله ابتدا شرح مختصری از قارچهای افزایش‌دهنده رشد ارائه می‌شود. در ادامه ماهیت و ترکیب این قارچها، همچنین نحوه عملکرد آنها، فرموله‌کردن و چالش‌های مرتبط با آن مورد توجه قرار خواهد گرفت.
فاطمه سلطانی طالع، لیلا کاشی، دکتر دوستمراد ظفری،
جلد 13، شماره 2 - ( 6-1403 )
چکیده
امروزه با افزایش کشت خیار در گلخانه ها و مزرعه ها، آلودگی آنها به نماتدهای مولد غده ریشه در بعضی مناطق مشاهده می‌شود. اثر سه گونه قارچ تریکودرما شامل Trichoderma crassum، harzianum T. و T. afroharzianum به همراه گوگرد آلی مایع شرکت راسکود بر مدیریت نماتد مولد غده ریشه (Meloidogyne javanica) روی رقم نگین خیار در شرایط گلخانه در دو آزمایش جداگانه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. هر دو آزمایش در قالب طرح پایه کاملا تصادفی انجام شده و مقایسه میانگین با آزمون دانکن در سطح 5 درصد در پنج تکرار و هشت تیمار (کاربرد هر یک از قارچها همراه با گوگرد، هر یک از قارچها به تنهایی و گوگرد به تنهایی و شاهد آلوده) صورت گرفت. به منظور آلوده سازی گیاهان به هر گلدان حاوی نشا خیار در مرحله چهار برگی به ازای هر کیلوگرم خاک گلدان 2500 عدد لارو سن دو و تخم نماتد اضافه شد. سپس بسته به نوع تیمار به هر گیاهچه یک میلی لیتر از سوسپانسیون قارچ (106 اسپور در میلیلیتر) و گوگرد افزوده گردیده و گلدانها به ترتیب در آزمون اول 45 روز و در آزمون دوم 60 روز پس از مایهزنی مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SAS 9.4 انجام شد. نتایج این بررسی نشان داد در هر دو آزمون استفاده از گوگرد توام با هر یک از قارچها و نیز گوگرد به تنهایی منجر به تفاوت معنیدار در شاخصهای رشدی گیاه از جمله وزن تر و خشک اندام‌های هوایی، طول اندام‌های هوایی و ریشه نسبت به شاهد گردید. همچنین فاکتورهای بیماریزایی نماتد شامل تعداد لارو سن دو در خاک، تعداد نماتدهای ماده در هر گال، تعداد نماتدهای ماده در کل ریشه، تعداد گالهای تشکیل شده در کل ریشه، تعداد توده تخم در هر گال، تعداد توده تخم در کل ریشه و شاخص تولیدمثل در تیمارهایی که قارچ و گوگرد بهطور توام استفاده شده بود و نیز تیمار کاربرد گوگرد به تنهایی نسبت به شاهد اختلاف معنیدار نشان داد و در هر دو آزمون بیشترین تاثیر در اکثر تیمارها مربوط به استفاده همزمان T. crassum و گوگرد بود.
