ملکی، م. و مستوفیزاده قلمفرسا، ر. 1391. ردیابی گیاهان بیمار از طریق واکاوی ترکیبات آلی فرار.
دانشبیماریشناسیگیاهی 2(1): 24-16.
امروزه با توجه به نیاز به بهبود کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی، مسئله حفاظت از گیاهان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. یکی از راههای رسیدن به مدیریت موفقیتآمیز بیماریهای گیاهی یافتن راهی برای شناسایی و ردیابی دقیق بیمارگرهای گیاهی است. از روشهایی که در تشخیص بیماگرهای گیاهی به کار میرود، واکاوی ترکیبات آلی فرّار منتشر شده از گیاهان بیمار است. در این روش باید به اختصاصی بودن ترکیبات آلی فرار منتشر شده، عوامل مؤثر بر شناسایی بیماری از طریق این ترکیبات و روشهای مؤثر بر تعادل این ترکیبات توجه نمود. به این منظور ابتدا این ترکیبات باید جمعآوری شده، سپس واکاوی شوند. مناسبترین روش برای واکاوی این ترکیبات در محصولات کشاورزی نمونهبرداری پویا به همراه انجام کروماتوگرافی گازی و استفاده از ردیاب مناسب است. اگرچه به دلیل هزینه زیاد تجهیزات، استفاده از این روش در کشاورزی دشوار است، اما با استفاده از روشها و برآوردهای آماری میتوان این هزینه را کاهش داد.
آبادخواه م. و کولیوند د. 1397. بیوسنسورها و کاربرد آنها در بیماریشناسی گیاهی. دانش بیماریشناسی گیاهی 7(2): 59-47.DOI:10.2982/PPS.7.2.47
پیشگیری از خسارت بیماریهای گیاهی نیازمند استفاده از ابزارهای جدید، توانمند، ساده و قابل حمل برای تشخیص سریع عوامل بیماریزا است. امروزه فناوری بیوسنسور ابزاری توانمند برای ارزیابی روشهای مرسوم در علوم کشاورزی است. از ویژگیهای مهم بیوسنسورها حساسیت، گزینندگی و قابل حمل بودن آنها میباشد که برای تجزیه و تحلیل سریع ترکیبات پیچیده با مقدار کم نمونه بکار میروند. هر بیوسنسور مرکب از سه بخش عنصر زیستی، مبدل و آشکارساز است. مهمترین کاربرد آنها در بیماریشناسی گیاهی تشخیص سریع بیمارگرهای گیاهی برای کاهش مصرف مواد شیمیایی گرانقیمت و آسیبرسان به محیط زیست است. این مقاله به معرفی انواع بیوسنسورها و کاربردهای آنها در بیماریشناسی گیاهی میپردازد.