دانش بیماری شناسی گیاهی

شعله‌ور‌فرد، ع. و موسوی، س. م. 1392. نقش عناصر غذایی در مدیریت بیماری‌های گیاهی. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 3(1): 36-17.

 عناصر غذایی معمولا برای افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی مصرف می‌شوند. این عناصر قادر به افزایش سطح تحمل یا مقاومت گیاهان به بعضی بیماری‌ها نیز هستند. تصحیح و تعدیل مواد غذایی خاک می‌تواند به عنوان یک روش موثر مدیریت بیماری‌های گیاهی در کشاورزی پایدار در نظر گرفته ‌شود. عناصر غذایی اولین و مهمترین خط دفاعی را در برابر بیماری‌های گیاهی تشکیل می‌دهند که روی تمام اجزای مثلث بیماری تاثیر می‌گذارند. مواد غذایی می‌توانند بیماری‌ها را تاحد رضایت بخشی کاهش دهند یا حداقل آنها را تا سطحی تقلیل دهند که مهارشان توسط سایر روش‌ها موفقیت‌آمیز‌تر و ارزان‌تر باشد. در این مقاله تاثیر عناصر غذایی روی میزان تحمل یا مقاومت، ساختار بافتی و ظاهری گیاه، بیماری‌زایی و بقای بیمارگر بررسی شده است.

قارچها فاقد کلروفیل هستند و قادر به فتوسنتز کردن نیستند و انرژی مورد نیاز خود را از تجزیه مواد آلی محیط کسب می­کنند. به طور کلی برای تولید صنعتی عوامل زیستی، انتخاب منابع غذایی ارزان قیمت و قابل دسترس اهمیت زیادی دارد. در این مقاله به عمده­ ترین نیاز غذایی قارچ­ها در شرایط فرمانتاسیون مایع که شامل منابع کربنی، منابع نیتروژن، مواد معدنی و اکسیژن در قارچ­های هوازی می­باشد پرداخته شده است. منابع کربنی در صنایع فرمانتاسیون مایع را کربوهیدرات­ها، چربی­های حیوانی، روغن­های گیاهی، هیدروکربن­ها و الکل­ها تشکیل می­دهند که از این میان، عمده­ترین منابع کربنی، کربوهیدرات­ها می­باشند. هشت تا چهارده درصد از وزن خشک قارچ­ها را نیتروژن تشکیل می­دهد و برای تامین نیاز قارچ­ها به نیتروژن، تعداد زیادی از ترکیبات معدنی و آلی را می­توان به کار برد. قارچ­ها مانند سایر ریزجانداران برای رشد و متابولیسم سلولی خود به عناصر معدنی مشخصی نیاز دارند. بیشتر قارچ­های زیستی که در سطح تجاری تولید و مصرف می­شوند از گروه ریزموجودات هوازی و در مواردی، بی­هوازی اختیاری هستند. در تولید انبوه قارچ­های رشته­ای، وجود اکسیژن حل­شده کافی برای رشد و هاگ­زایی مناسب، عاملی مهم و محدود کننده محسوب می شود.