جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای خربزه

مینا راستگو،
جلد 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده

راستگو م. 1397. خصوصیات ویروس خربزهی ارومیه (OuMV). دانش بیماری‌شناسی گیاهی 7(2): 46-34. DOI :10.2982/PPS.7.2.34

 ویروس خربزه ­ی ارومیه یکی از عوامل بیماری موزاییک خربزه (Cucumis melo L.) در استان آذربایجان­ غربی و سایر نقاط ایران از جمله استانهای گیلان، فارس و البرز است. این ویروس اولین بار در سال 1978 از روی کدوییان دارای نشانه موزاییک و لکه حلقوی در ارومیه شناسایی شد. از همان ابتدای تحقیق روی این ویروس مشخص شد که ویروس دارای خصوصیات منحصر به فردی است که آن را از سایر ویروس‌های آلوده کننده کدوییان متمایز می­کند. پیکره­های ویروس تا اندازه­ای باسیلی ­شکل هستند و دو انتهای آن‌ها زاویه ­دار است. ژنوم ویروس به صورت سه قطعه آر. ان.ای تک رشته­ای با قطبیت مثبت می­باشد که هر کدام یک پروتیین کد می­کنند. دامنه میزبانی ویروس در طبیعت بیشتر شامل گیاهان تیره کدوییان و بادمجانیان است. ناقل طبیعی برای ویروس مشخص نشده است. ویروس خربزه­ی ارومیه همراه با ویروس اپیروس گیلاس و ویروس سی کاساوا در جنس اورمیاویروس (Ourmiavirus) قرار داده شده است.


سیدضیاء میرحسینی چاهوکی، حسین معصومی، جهانگیر حیدرنژاد، اکبر حسینی پور، روح اله عبدالشاهی، محمد مداحیان،
جلد 11، شماره 1 - ( 12-1400 )
چکیده

میرحسینی چاهوکی س ض، معصومی ح، حیدرنژاد ج، حسینی­ پور ا، عبدالشاهی ر، مداحیان م (1400) واکنش چهل ژنوتیپ‌ کدوییان به ویروس موزاییک خیار. دانش بیماری­شناسی گیاهی 11(1): 59-48.            
  Doi: 10.2982/PPS.11.1.48.                                       
چکیده
مقدمه: ویروس موزاییک خیار ((Cucumber mosaic virus, CMV یکی از شایع‌ترین بیمارگرهای گیاهان جالیز در دنیا محسوب می‌شود. بهترین روش‌ مدیریت بیماری شناسایی و کشت رقمهای مقاوم است. مواد و روشها: واکنش 40 ژنوتیپ یا رقم از گیاهان تیره کدوییان شامل طالبی، خیار، خربزه، کدو و هندوانه نسبت به یک جدایه از CMV از زیرگروه IB در شرایط گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار برای هر تیمار ارزیابی گردید. بوته‌ها در مرحله برگ‌های کوتیلدونی با عصاره توتون آلوده به CMV مایه‌زنی شدند. دو تا چهار هفته بعد از مایه‌زنی، واکنش آن‌ها بر اساس شاخص شدت نشانه و میزان جذب در آزمون الایزا (OD405) تعیین شد. یافته ­ها: ژنوتیپ‌ها در پنچ گروه کاملاً حساس، حساس، نسبتاً مقاوم، مقاوم و کاملاً مقاوم دسته­بندی شدند. نتیجه­ گیری: کشت ژنوتیپ‌های کاملا مقاوم یا مقاوم را برای مدیریت بیماری می­توان توصیه کرد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb