جستجو در مقالات منتشر شده


7 نتیجه برای پژمردگی

عیسی ناظریان، سید سعید مدرس‌نجف‌آبادی، مکامه مهدوی،
جلد 2، شماره 2 - ( 6-1392 )
چکیده

ناظریان، ع. ، مدرس نجف‌آبادی، س.س. و مهدوی، م. 1392. بیماری زردی فوزاریومی گلایول. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 2(2):29-18. 
 بیماری زردی فوزاریومی باعث زرد، قهوه‌ای و پژمرده شدن برگ‌ها و پوسیدگی پیاز گلایول شده و به کاهش کمی،کیفی و بازارپسندی گل‌ها می‌انجامد. این بیماری توسط 4 گونه Fusarium ، مخصوصاٌ قارچ خاک‌زی F. oxysporum f. sp. gladioli پدید می‌آید. این قارچ‌ها به صورت میسلیوم، کلامیدوسپور، میکرو و ماکروکنیدیوم قادر به بقاء در خاک می‌باشند. تغییر رنگ پیاز‌های آلوده، نرم، چروکیده و مومیایی شدن آن‌ها در انبار از اصلی‌ترین نشانه‌های بیماری محسوب می‌شوند. علی‌رغم تلاش‌های زیاد برای مدیریت بیماری، آن همچنان یک مشکل جدی در مناطق پرورش گلایول دنیا است. روش مدیریت بیماری معمولاً بر شناسایی و کاشت ارقام مقاوم، کاربرد سموم شیمیایی، روش‌های زراعی و مبارزه زیستی استوار است. در هر حال تلفیقی از چند روش فرصت بهتری در مدیریت این بیماری پدید می‌آورد.

کبری مسلم خانی، جواد مظفری،
جلد 5، شماره 1 - ( 12-1394 )
چکیده

مسلم­خانی ک. و مظفری ج. 1394. مدیریت بیماری پژمردگی باکتریایی سیب­زمینی با سلامت­سنجی غده­های بذری. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 5(1): 75-62.

باکتری Ralstonia solanacearum  یکی از مهم­ترین بیمارگرهای گیاهی است که باعث کاهش کمی و کیفی محصول سیب­زمینی می­شود. مبارزه با این باکتری به دلیل دامنه میزبانی گسترده و نیز انتشار وسیع آن در خاک­های مناطق مختلف و انتقال آن از طریق آب آبیاری و غده‌هایی که آلودگی پنهان دارند، بسیار مشکل است. در حال حاضر این باکتری در اکثر نقاط ایران پراکنده شده است و با ایجاد پژمردگی و پوسیدگی قهوه­ای به عنوان خطری بالقوه، محصول سیب­زمینی کشور را تهدید می­کند. تهیه و کاشت غده­های بذری سالم و گواهی شده موثرترین روش­ مدیریت بیماری است. مدیریت موفق بیماری، مستلزم داشتن دانش کافی در مورد نحوه­ی پراکنش و شیوع بیماری است. در این مقاله ضمن شرح یافته­های نوین علمی در مورد بیماری، روش­های جدید ردیابی باکتری برای سلامت­سنجی غده­های بذری سیب­زمینی معرفی شده­اند.


نفیسه حسامی، مصطفی درویش نیا، عیدی بازگیر،
جلد 10، شماره 2 - ( 6-1400 )
چکیده

حسامی  ن، درویش‌نیا م، بازگیر ع (1400) واکنش نه رقم لوبیا به دو گونه Fusarium . دانش بیماری­شناسی گیاهی 10(2): 104-93.    
    Doi: 10.2982/PPS.10.2.93. 
مقدمه: دو قارچ خاک­زاد Fusarium oxysporum و F. solani عامل بیماریهای مهم پژمردگی و پوسیدگی ریشه انواع لوبیا هستند. بهترین روش مدیریت این بیماریها شناسایی و کشت رقمهای مقاوم است. این پژوهش برای شناسایی واکنش نه رقم لوبیای ایرانی به این دو قارچ بیمارگر اجرا شد.
مواد و روش­ها: بوته­ های بیمار لوبیا از مزرعه ­های شهرستان الیگودرز در استان لرستان در غرب ایران  جمعآوری و در آزمایشگاه F. solani  و F. oxysporum از آنها جداسازی شدند. بیماریزایی این قارچها ابتدا روی یک رقم محلی بررسی شد. سپس واکنش نه رقم لوبیا نسبت به آنها در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تعیین شد. یافته‌ها: واکنش رقمها به F. oxysporum و F. solani به ترتیب در رقم قرمزدادفر با شدت بیماری 28/8 و 26/6 درصد، قرمزصیاد با 33/3 و 28/8 درصد، چیتی­کوشا با 35/5 و 33/3 درصد، سفید247 با 40 و 37/8 درصد، سفیدپاک با 46/6 و 46/7 درصد، چیتی492 با 48/8 و 46/7 درصد به عنوان نیمه حساس و چیتی صالح با شدت بیماری 64/4 و 62/2 درصد، قرمزیاقوت با 77/7 و 80 درصد و سفیدالماس با 82/2 و 86/7 درصد به عنوان حساس شناخته شدند. هم‌چنین آنالیز همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی معنی‌دار منفی بین طول ریشه، وزن­ تر و خشک ریشه با شدت این بیماریها وجود دارد. نتیجه‌گیری: شش رقم لوبیای ایرانی قرمزدادفر، قرمزصیاد، چیتی­کوشا، سفید247، سفیدپاک و  چیتی492 به این بیماریها نیمه حساس هستند.

محمد رضوان جو، مهدی صدروی، علیرضا خوشرو،
جلد 10، شماره 2 - ( 6-1400 )
چکیده

رضوان­جو  م، صدروی  م، خوشرو  ع (1400) تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی بر پژمردگی فوزاریومی در سه رقم گوجه ­فرنگی. دانش بیماری­شناسی گیاهی 10(2):  81-74. Doi: 10.2982/PPS.10.2.74.
 
مقدمه: پژمردگی ناشی از قارچ خاکزاد  Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici یکی از بیماری‌های مهم در بیشتر مناطق کشت گوجه‌فرنگی در جهان است. میزان خسارت بیماری در ایران تا 27 درصد محصول گزارش شده است. مبارزه زیستی یک روش موثر و سازگار با محیط زیست و سالم برای مصرف­ کنندگان است.  توانایی قارچهای میکوریز آربوسکولی در کاهش بسیاری از بیماری­های خاکزاد گیاهان به اثبات رسیده است، بنابراین این پژوهش برای بررسی تاثیر یک قارچ میکوریز آربوسکولی که به شکل تجارتی در دسترس بود بر شدت این بیماری در سه رقم تحت کشت گوجه­ فرنگی صورت گرفت. مواد و روش­ها:  زادمایه‌ی تجارتی قارچ­ میکوریز آربوسکولی Glomus geosprum تهیه گردید. آزمایش در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار اجرا شد. زادمایه‌ی قارچ میکوریز آربوسکولی به خاک سترون در گلدان­ها اضافه شد و بذرهای رقم­های گوجه­ فرنگیSuper-Strain ،Chef  و Super-Falat در گلدان­ها  کاشته شدند. ریشه­ ی گیاهچه­ ها در مرحله‌ی سه تا شش برگی با سوسپانسیون هاگ یک جدایه‌ی پرآزار F. oxysporum f. sp. lycopersici   مایه­ زنی شدند. پس از بروز نشانه­ های زردی و پژمردگی، داده ­های شدت بیماری، ارتفاع ساقه و طول ریشه جمع ­آوری و داده­ ها به کمک نرم ­افزار SPSS20 تجزیه واریانس شده و میانگین­ها مقایسه شدند. یافته­ ها: شدت بیماری در تمام رقم­های تیمار شده با قارچ میکوریز آربوسکولی به میزان معنی­ داری کمتر و ارتفاع ساقه و طول ریشه بیشتر از تیمارهای غیر میکوریزایی بودند. نتیجه­ گیری: توانایی G. geosporum در کاستن از شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی و افزایش رشد بوته­ های گوجه‌فرنگی برای نخستین بار گزارش می­شود.
  
حمید صادقی گرمارودی، سید یعقوب سید معصومی، اشرف نانکلی،
جلد 11، شماره 1 - ( 12-1400 )
چکیده

صادقی گرمارودی ح، سید معصومی س ی، نانکلی ا (1400) واکنش سیزده رقم هلو و شلیل به پژمردگی ورتیسیلیومی.

دانش بیماری ­شناسی گیاهی 11(1): 73-60.

         Doi: 10.2982/PPS.11.1.60.

مقدمه: بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی یکی از بیماری‌های مهم خاک­زاد درختان میوه هسته‌داراست.  Verticillium dahliae عامل این بیماری محسوب می‌گردد. مواد و روشها: نمونه‌های دارای نشانه های پژمردگی ورتیسیلیومی از باغ­های زردآلو و هلو در شاهرود و دماوند جمع‌آوری و چهار جدایه V. dahliae به‌دست آمد. زادمایه قارچ روی دانه‌های گندم سترون تهیه شد و واکنش 13 رقم هلو و شلیل که با روش پیوند روی پایه‌های GF305 (هیبرید بادام-هلو) تکثیر شده بودند، در شرایط باغی در اوایل بهار با آن در ناحیه طوقه مایه‌زنی شدند. شانزده هفته پس از مایه‌زنی شدت بیماری با یک مقیاس سه‌رتبه‌ای یادداشت‌برداری شد. یافته ها: واکنش این 13 رقم به بیماری تفاوت معنی‌داری با یکدیگر داشتند. همه رقمهای هلو-شلیل ارزیابی شده خیلی‌حساس، حساس و یا نیمه‌حساس بودند و هیچ کدام مقاومت نشان ندادند. واکنش رقم شلیل ایندیپندنس به بیماری خیلی حساس بود، ولی رقم رم‌استار با کمترین شدت بیماری در گروه نیمه­ حساس جای گرفت. نتیجه‌گیری: هلوی  رقم رم‌استار در بین این رقمهای تحت کشت حساسیت کمتری به بیماری دارد.

 
آزاده گودرزی،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

گودرزی، آ. (1401). بیماری پژمردگی فوزاریومی خرما. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 12(1): 64 -73.                   Doi: 10.2982/PPS.12.1.64
بیماری پژمردگی فوزاریومی به عنوان یکی از بیماری­های بسیار خسارت­زا و مرگ­بار درختان خرما در بسیاری از مناطق کشت این محصول در دنیا و به ویژه کشورهای تولید کننده خرما در قاره آفریقا شناخته شده است. در حال حاضر، بخش قابل توجهی از نخلستان­های واقع در مراکش و صحرای غربی و مرکزی الجزایر تحت تأثیر این بیماری قرار دارند. زیان اقتصادی ناشی از بیماری پژمردگی فوزاریومی خرما، به ویژه در صورت وقوع همه­ گیری­های شدید، بسیار قابل توجه است. این بیماری طی یک قرن گذشته، سبب نابودی بیش از 12 میلیون اصله درخت خرما در مراکش و حدود سه میلیون اصله درخت خرما در الجزایر شده است. قارچ Fusarium oxysporum (Schltdl.) f. sp. albedinis که یک بیمارگر آوندی خاک­برد است، به عنوان عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی خرما شناخته شده است. زیان اقتصادی ناشی از این بیماری، به ویژه در صورت وقوع همه ­گیری­های شدید، بسیار قابل توجه است و در برخی مناطق، همه­ گیری بیماری پژمردگی فوزاریومی به نابودی بیش از ۷۰ درصد محصول خرما منجر شده است. استراتژی­های مدیریت تلفیقی این بیماری شامل استفاده از رقمهای مقاوم یا متحمل، پیشگیری از ورود عامل بیماری به مناطق عاری از بیماری، ریشه­ کنی بیماری، مبارزه زیستی و مبارزه شیمیایی است. این بیماری تا کنون از مناطق تولید خرما در ایران گزارش نشده است، هرچند که نشانه ­های مشابه با بیماری پژمردگی فوزاریومی در برخی از نخلستان­های استان هرمزگان یافت شده است.

لیلا رسولی، مهدی صدروی، کاووس کشاورز،
جلد 12، شماره 1 - ( 12-1401 )
چکیده

رسولی ل، صدروی م، کشاورز ک (1401) غربالگری هشت رقم گوجه­فرنگی برای مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی. دانش بیماری­شناسی گیاهی 12 (1): 52-46.   Doi: 10.2982/PPS.12.1.46
 مقدمه: پژمردگی فوزاریومی ناشی ازقارچ خاک­زی Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici (Fol) یکی از بیماریهای مهم گوجه ­فرنگی در دنیا است. شناسایی و کشت رقم­های مقاوم روشی دوستدار محیط زیست مدیریت بیماری است که به تولید محصولی عاری از مواد شیمیایی و تمیز می ­انجامد. این پژوهش برای تعیین واکنش هشت رقم گوجه ­فرنگی به بیماری و همبستگی واکنش آنها با آنزیم پراکسیداز انجام شد.
مواد و روشها: بوته­ های پژمرده گوجه­ فرنگی در گلخانه ­های جنوب غربی ایران نمونه­ برداری شدند و پس از جداسازی و خالص­سازی و مطالعه خصوصیات ریختی دو جدایه Fol  شناسایی شدند. واکنش­های هشت رقم کینگ­استون، سوپرچف، دافنیس، کارناک، سی­اچ­پویا، ارلی­پویا، سوپرپویا، سی­اچ نسبت به این دو جدایه در آزمایشی فاکتوریل با طرح آماری کاملا تصادفی با چهار تکرار برای هر تیمار در شرایط گلخانه بررسی شد. شدت بیماری و شاخصهای رویشی و زایشی گیاه اندازه­ گیری شدند. میزان آنزیم پراکسیدازدر برگهای بوته ­های هر تیمار به روش اسپکترو فتومتری در طول موج ۴۷۰ نانومتر اندازه ­گیری و ضریب همبستگی آن با شدت بیماری تعیین شد. یافته­ ها: تجزیه واریانس داده‌های این آزمایش نشان داد که بین جدایه‌های Fol از نظر قدرت بیماری‌زایی و تاثیر متقابل جدایه‌های بیمارگر و رقم­ها تفاوت معنی‌داری وجود دارد. جدایه Fol2 پرآزارتر از Fol1 بود و رقم سی­اچ نیمه­حساس ، رقمهای دافنیس، کارناک، سی­اچ­پویا، ارلی­پویا و سوپرپویا نیمه­ مقاوم، رقم­های کینگ­استون و سوپرچف کاملا مقاوم به این جدایه پرآزار بیمارگر و بیماری بودند. سطح آنزیم پراکسیداز در گیاه با شدت بیماری همبستگی منفی داشت. نتیجه­ گیری: کینگ­استون و سوپرچف در بین این رقم­ها مقاوم­ به بیماری هستند. اندازه ­گیری سطح آنزیم پراکسیداز می­تواند به عنوان یک شاخص مقاومت برای تعیین واکنش رقم­های گوجه­ فرنگی به بیماری استفاده شود.



 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دانشگاه یاسوج دانش بیماری شناسی گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | University of Yasouj Plant Pathology Science

Designed & Developed by : Yektaweb